Życiowe zmagania Tonks

Dom Szalonookiego!

Następnego dnia:

Tonks leżąc na łóżku w swoim pokoju otworzyła oczy i spojrzała na budzik.

-O matko jest 8:30 a na dziewiątą muszę być w domu Moodiego.-wyskoczyła z łóżka jak oparzona.Pobiegła w podskokach do swojej komody.

-Co tu ubrać?-zaczęła się zastanawiać.

Nagle zobaczyła swoją ulubioną fioletową koszulę,którą dostała od swojej najlepszej przyjaciółki Klary na swoje urodziny.Następnie wyciągnęła klasyczne czarne rurki i pobiegła do łazienki aby się ubrać.Minęło zaledwie 10 minut i była już ubrana.Podeszła do lusterka i przeraziła się swoim wyglądem.

-O ja....jak ja wyglądam?Nie ma na to czasu!-wykrzyknęła na głos.

Jak najszybciej wytężyła swój umysł i po kilku minutach miała włosy sięgające łopatek w kolorze wiśni.Nałożyła delikatny makijaż i była już prawie gotowa tylko musiała ubrać buty.Zeszła na duł i poszła na korytarz gdzie stały jej trampki w kolor szarego.Spojrzała na zegar wiszący i przeraziła się,ponieważ zostało jej zaledwie 15 minuta aby zjawić się w domu aurora.Złapała z kluczę wybiegła z domu zakluczyła go i bardzo intensywnie pomyślała o domu starego aurora czyli ulicy Słowikowskiej 2.Potem okręciła się wokół własnej osi i znalazła się na miejscu.Rozejrzała się po ulicy i stwierdziła,że nikogo nie ma.Skręciła koło pomarańczowego domu i poszła prosto alejką.Po pięciu minutach wyrósł przed nią obdrapany dom w kolorze niebieskim.Ogród,który był kiedyś piękny,a teraz stał zarośnięty i zaniedbany.Tonks przystanęła przed bramom.

-Jak ja mam się tam dostać.Wejście do domu Moodiego bez zapowiedzi to jak czyhanie na własne życie.-powiedziała do samej siebie aurorka.

Po rozmyślaniu stwierdziła,że zaryzykuje wejście.Sama się dziwiła własnej odwagi.

-Ja chyba zwariowałam,że wchodzę do domu Szalonokiego!-zawołała zrozpaczona

Otworzyła bramę od ogrodu ,stanęła i zaczęła się wpatrywać w drzwi na przeciw niej.Wyciągnęła różdżkę zza szaty i ruszyła wolna w stronę drzwi.Gdy znalazła się blisko drzwi stanęła i wzięła głęboki oddech i powoli otworzyła drzwi.