Taking Chances

Chapter 10

10

Skender

Als ik de volgende ochtend wakker word, weet ik niet waar ik ben. Ik vlieg overeind, omdat ik het gevoel heb dat ik wakker word uit een winterslaap, en schrik me dood als ik de kamer niet herken.

‘Morgen, Sken, hoe voel je je?’

Ik trek een wenkbrauw op als ik Thian in het raamkozijn zie zitten. Hij heeft een plastic koffiebeker in zijn hand en grijnst naar me.

Ik haal een hand over mijn gezicht. ‘Slaperig,’ mompel ik. ‘Maar oké.’

‘Cool, het vergif is hard aangekomen, hè?’ Thian springt overeind en geef me zijn beker.

Ik neem hem dankbaar en knik. ‘Ik denk het, ik voel me vreemd.’ Ik herinner me de pijltjes weer en daarmee ook de hindernisbaan, het toernooi, de scores, míjn score en het meisje, Tori.

‘Goodmorning sunshine!’ Jay komt zowat binnenhuppelen, een zak in zijn rechterhand en een grote glimlach op zijn gezicht. ‘Aha, jij bent ook opgestaan uit de winterslaap?’

Ik trek een gezicht. ‘Ja, nou goed? Wat heb je bij je?’

‘Ontbijt, meneer Winterslaap!’ JayJay gooit de zak op mijn bed en ploft ernaast neer. ‘Croissantjes, broodjes en donuts. Gepikt uit de eetzaal, ik dacht niet dat je het ontbijt zou halen.’

Ik kan niets anders dan hem dankbaar aankijken. ‘Dank je, man.’

‘Tja, vrienden.’ Hij opent het zakje en pakt een krant van de grond, waar hij het ontbijt op laat glijden. ‘Zo, eetsmakelijk!’

‘Waar is Rae?’ vraag ik, als ik aan een croissantje begin.

‘De campus onderzoeken volgens mij.’ Thian grijnst. ‘Die voelt zich hier helemaal thuis.’

Ik sta op – blijkbaar heb ik de nacht ervoor nog wel mijn shirt en broek uitgetrokken, want ik sta in mijn onderbroek – en loop naar het raam. Buiten zie ik het terrein van Riardan weer. Het is groter dan ik me kan herinneren. Er staan een hoop gebouwen waarvan ik me god niet weet wat het is, bomen, een zwembad en vooral een hoop leerlingen. Een hele hoop leerlingen. Het is warm en de meeste staan of zitten lachend in de zon. Sommige zwemmen – donkere figuurtjes in het blauwe oppervlak, ik zit behoorlijk hoog – en andere zijn aan het vechten.

Ik haal een hand door mijn haar en snak er plotseling naar ook naar buiten te gaan. ‘Ik ga effe douchen.’

JayJay en Thian knikken, ze zijn te druk bezig met het ontbijt.

Snel spring ik onder de douche en als ik er weer vanonder vandaan kom, is Rae er ook. Hij praat enthousiast en beweegt wild met zijn handen.

‘Serieus! Zó groot! Ongelofelijk gewoon! En de bibliotheek… en winkeltjes! Het lijkt wel een winkelcentrum… in een school!’ Rae glundert.

Ik frons mijn wenkbrauwen terwijl ik een spijkerbroek en shirt uit mijn tas haal. ‘Morgen Rae.’

Rae draait zich om en grijnst naar me. ‘Goedemorgen, Skender! Heb je al gehoor dat…’

‘Ja, ik denk dat de halve school je kon horen.’ Ik klop hem op zijn schouder en trek vlug mijn kleren aan. ‘Maar klinkt cool.’

‘Het ís cool! En dit is onze nieuwe school! We hebben het geflikt jongens!’ Rae ziet eruit alsof hij een vreugdedansje gaat doen.

‘Goed, jij hebt teveel koffie gedronken,’ zegt Thian rustig. ‘Chill man, eerst zien dan geloven.’

‘Ik heb…’