Yılların bile hatırına kırdın gelmeyerek. Sensizliğin en diplerinde batıp çıkıyorum yalnızlığıma. Ama hiçbir suçu yok kalbimin olmayacak birini sevdi diye. Önüne geleni de sevmezdi öyle. Suçu olmadığı kadar gücü de kalmadı. Her darbede bir kez daha kanadı. Yaraları kapanmadan yeni darbeler aldı. Kan revan içinde hiç utanmadan sen diye sayıkladı. Bazen ben utandım ondan.
Yaralarımı gel sar. Sen bana sarılırsan benim de yaralarım sarılır belki, kapanır sonsuza.
Belki belki diye diye kurudu boğazım. Sana susadıkça susadım. Avaz avaz sensizlik sustum. Hiç oralı olmadın. Aslında sesim de yorgun artık. Bağırdıkça o da yoruldu. Sen de duymaya çalışmadın zaten.
Şu sıralar seni bana aşık eden gülüşün, galiba mahkum da etti. Ama istemiyorum artık gülmeni. Sen güldükçe ben ağlıyorum.
Gözlerinse hala karman çorman ediyor beni. Onlar sanki kendi başına bir dünya. Hatta başka bir gezegen. Çok farklılar çok. Sen hiç aynaya bakmıyor musun?
Beni geri götürsene -elimden tutup, keşfetmeye gittiğimiz sokaklara- o günlere. Akşamdan arayıp sor yine
"Hangi gömleğimi giyeyim?"
Her zamankini işte en sevdiğimi.
Ne olur kaybolalım yine buralarda. Aynı banka gidelim dalalım hayallere. Tırnaklarından öpeyim ellerine bakayım uzun uzun. Sen biraz sev beni yine aynı yerlerde. Ben çok özledim bu uzaklarda.
Sana senden sakladıklarımı söylesem bir daha öyle bakmazsın bana. Yine de gel desen; dünya umrumda olmaz, ben yanında olurum.
Bir dakika. Hangi sokaklardı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayal Parçam
Short Storyİçimdeki acıyı hiç biriniz anlamayacaksınız. Bu yarım kalmışlık hissini, eksikliği hiç bilmeyeceksiniz. Ve ben hiç birinizi hiçbir zaman sevmeyeceğim. Kısa deme sakın, aklıma esenler bunlar. Bunlar benim kırılan hayallerim. Bunlar benim hayallerimin...
