She's the Battered Wife

STBW 8.

SPG. (Not appropriate for minors!)

"Sa langit, Claire. Sa langit kita dadalhin."

Matapos niyang bitawan ang nakakapanindig balahibong mga salitang iyon ay agad agad niya akong hinila palabas ng kusina.

"Vince.. please." pagmamakaawa ko na bitiwan niya ang kamay ko sa pagkakakaladkad. Dahil sa panahong ito ay ibang aura ng vince ang nakikita ko. He's different.

"Tumahimik ka!"

At muli kung naramdaman ang mainit at masakit na pakiramdam sa kanang pisngi ko. He slapped me.

"V-vince parang awa mo na.. K-kung ano man yung b-binabalak mo wag mo nang i-ituloy.." I beg between my sobs. Iyak na lang talaga ang kaya kung gawin ngayon. I'm so drained. Bagsak na bagsak na talaga ang katawan ko dahil sa pagod at sakit.

Pero mukhang hindi niya ako narinig at patuloy niya akong kinaladkad hanggang sa marating namin ang hagdan.

Tinitigan niya ako ng masama nang hindi ko hinakbang ang paa ko. "Talagang kinakalaban mo ako, ha Claire?" madiin niyang tanong.

"V-vince.. Please 'wag mong gawin sakin 'to.. P-please."

He glared at me. "Talagang matigas ka ha?" hinila niya ang buhok ko gamit ang kanang kamay niya, samantalang ang kaliwang kamay niya naman ay ang nakahawak sa dalawa kung pulso. Ganun siya kalakas, kaya hindi na ako magtataka kung bukas pulang-pula na ito dahil sa pagkakahawak niya. "Di ka talaga hahakbang?"

Kahit takot na takot ako sa maaari niyang gawin ay umiling parin ako. Dahil hindi ko gusto ang binabalak niyang gawin sakin.

"Tangina mo talaga! Humanda ka!" kasabay nun ang biglaang pagbuhat niya sa akin. Binuhat niya ako sa may balikat niya at ginawa na parang sako.

Nagpupumiglas ako. Hindi baleng mahulog na lang ako kesa maranasan ang kademonyohang pinaplano niya. "Vince, bitawan mo ako!" pinagpapalo ko rin ang likod niya.

Pero kahit anong piglas ko sa pagkakabuhat niya sa akin ay hindi siya natinag o nawalan man lang ng balanse. Hanggang sa marating namin ang harapan ng kwarto niya nang walang kahirap-hirap. Binuksan niya ito at hindi man lang nag-abalang isindi ang ilaw. Ibinagsak niya ako sa kama niya at dahil narin sa liwanag ng buwan na tumatagos sa bintana niya ay nakita ko itong ngumisi. Hindi naman bahid sa kaalaman ko na nasa wisyo ito ng alak.

He grinned. "Heto naman talaga ang gusto mo 'di ba, Claire? Total malandi ka naman. Remember noong college? Halos maging pokpok kana nga sa harap ko para mapansin lang kita. Tapos ngayon iiyak iyak ka?" sarkastikong ngumiti ito. "You are a b*tch? Yun naman ang tawag sayo dati hindi ba?"

Hindi ako umimik. Umiyak lang ako nang umiyak dahil sa totoo lang sobra sobra na kong nasasaktan sa lahat ng pananakit at masasakit na pananalita ni Vince. Ang taong mahal ko.

Oo, inaamin ko naman na malandi ako noong college. Pero hindi naman yung landing halos maghubad na ako sa harap ng isang lalaki. I know my limitations. Hindi ako malandi tulad ng iniisip ni Vince. Hindi ako pokpok, alam ko yun.

"Ano mag-iiyakan na lang ba tayo? Truth hurts 'di ba? Totoo na malandi ka Claire! Come on patunayan mo. Patunayan mo na gusto mong ikaw ang nasa lugar ng mga babaeng kinakama ko." tinitigan niya lang ako habang nakatayo ito sa harapan ko at pinagmamasdan ako.

I just cried.

He crossed his arms. "Now, tell me how do you pleasure yourself?"