Bestfriends DO fall in love

Chapter 1

Chapter 1

"I'm sorry.. But you're my Best friend.."

" I understand.. wait-no, I don't understand at all. Why? Don't you like me? Am I not good enough? Was that it?"

"No.. that's not it. I like you. I just don't want to lose my Best friend."

"right. I'm JUST your Best friend. I guess this is it. Bye Megan.."

"wait.. where are you going?"

"away. And Megan, I hope when I'm back, you can reconsider."

"Chad.."

---------------------------------------------------------------------

"O yan tapos na! baka naman pwede na natin ilipat ha? Ang corny eh. Ang drama."

"shonga. E Drama naman talaga yan eh.

" pfft. Tigil tigilan mo nga yung panunuod ng mga ganyan. Dapat comedy na lang para kahit paano laging masaya ang mood."

"Comedy? Naku Kei, E tingin mo, pag nandito ka, hindi pa ba comedy yun? dami mo alam"

"napaka mo talaga! Aling Avril.!"

Pffft. Kahit kailan talaga, talo ako dito kay Avril. E paano ba naman kasi di ko siya maaway away. Bakit nga ba? E kasi po BESTFRIEND ko siya. Ewan kung paano kami naging magkaibigan nitong loka loka na 'to pero baka sadyang pinagtagpo lang kami. Ngek ang corny. Nakakahawa kasi yung pinanunuod niya eh! Yung tipong Mag bestfriend tapos nafall yung isa sa isa. Sa totoo lang, di naman sa ayaw ko panuorin yun mga ganun. Ayoko ko lang kasing maging open yung utak ko sa magiging outcome ng mga ganung pangyayari. Coz I, myself is INLOVE with my Bestfriend.

I'm Keith. Keith De Guzman. But Avril often calls me Kei. Well.. She's My bestfriend, it's all that matters. Hehehe. I'm 19 .I love to read books and watch movies. Mahilig din ako kumain. Parang PG lang haha. I only have a mom. My Dad passed away when I was in Highschool. He died in a car accident. Medyo malungkot pero okay naman din. At least He's in a much better place now. Anyway, Avril and I had been Best friends for years. Sa sobrang tagal, di ko na maalala kung kailan pa. heheh pero as far as I remember, nakilala ko siya when we were still Elementary.

I was the silent type back then. No friends and sad to say, a total Loser. I was quietly sitting at the Cafeteria when some Fat Bullies came to mess with me.

"hey Freak, mind if you give us your Lunch?"

If only I was stronger, I would've hit that fat Bozo. Pero diba sabi ko nga tahimik ako nun so inignore ko na lang.

"are you Deaf!?" the fat boy shouted as he slammed his hand on the table.

Medyo kinabahan na din ako cause any minute they might hurt me. I was weak so no way can I ever out strength them.

"so you really wanna do this the Hard way ei?" he said as pulled up my collar and the next thing I know, my face will hit the floor for sure.

But I was wrong.

Someone pulled me and the moment I opened my eyes, he was already on the floor. Nagulat naman ako so I quickly faced the person that helped me. And to my surprise, it was a girl. A long haired girl named Avril. Sa itsura niya I can say she's younger than me. She looked completely innocent. Ni hindi ko nga maisip kung siya ba talaga yung sumuntok dun sa tabachoy na yun e.

"ah.. okay ka lang?" she said as she waved her hands at me.

Natulala yata ako sa nakita ko. Nakakahiya. I wore my glasses back, and introduced myself.

"errm..-yeah, thank you ha.. hmm.."

"Avril. My name's Avril. Avril Perez. Grade 1 St. Agnes. You are? "

"Keith. Keith De Guzman. Grade 2 St. Anthony."

We met in a very spontaneous way.

I never knew that one day would turn into weeks and weeks turn into a month then a year.

We went through separate lives when we got into High school. Magkaibang school na kasi yung pinag enrollan namin. It took 2 years before we got to see each other again. Medyo matagal, pero ok lang. nagulat nga ako nun eh, kasi di ko inexpect na ganun pa rin ang magiging treatment niya sakin. So, as the time passed we grew even closer. Like, hindi makukumpleto yung araw ko ng hindi niya ako hinahampas or pag di ko siya inaasar.

"hoy Kei. Emo ka dyan. Libre mo naman ako." Oops. Speaking of the devil, andyan na pala siya.

"emo. Pfft. Kakakain mo lang gutom ka na naman. Kaya ka tumataba eh."

"hah! Ang yabang mo. Anyway, alam mo, naisip ko lang. yung sa movie kanina, paano pag nangyari sa tin yun? ano kaya magiging resulta? Lalayo din kaya yun isa satin?"

Di ko alam kung anong isasagot ko. Paano ba naman kasi, kahit paano alam ko naman sa sarili ko na gusto ko talaga siya. Nga lang, di ko alam kung dapat ko bang sabihin. Ayoko naman kasing masira yung friendship namin.

"huy. Okay ka lang? para akong tanga dito oh. Salita ako ng salita di pala nakikinig kausap ko."

"ay-hehehe. Nag-iisip kasi ako kung ano ililibre ko sa'yo." Sorry Avril pero di pa siguro ako ready na pag-sapan yung mga ganyang bagay.

"weh. Oh sige na nga. Tara punta tayo kila kuya Chum, for sure dami pagkain dun. Haha"

Haay. Grabeh talaga tong si Avril. Napaka takaw. Owell. Kahit naman ano pa maging itsura niya, Bestfriends pa rin kami eh. Hmmm... magiging bestfriends pa nga ba?

Chum's POV

"hoy hoy, hinay hinay lang Ril, baka mabilaukan ka" sabi ni Keith habang inaabutan ng Juice si Avril.

Langya. Ang hina talaga nito ni keith.tingin ba niya sa kakaganyan niya, malalaman ni Avril yung feelings niya? E para syang kuya eh. Ang Torpe kasi.

"Keith, may upcoming Event sa School namin this Weekend, plano sana namin ni Pop na tumugtog dun. Ano, game ba kayo?"

"this weekend? Okay naman yung sched ko, ewan ko lang dito kay Avril. Baka kasi may gagawin siya." Sows. Tingnan mo to. Inaalala talaga si Avril. Kung bakit kasi di pa umamin eh.

"hm. Ako? Game. Wala naman din akong naka schedule na gagawin this weekend eh, para at least di lang mukha nitong si Kei ang lagi kong nakikita. Hehe"

"wooh. Eh mas gusto niyo pa ngang kayo lang ang magkasama eh. Di ba Keith? " Hirit lang. baka sakaling matauhan yung isa dyan =__=

"psh. Ano bang pinagsasabi mo dyan ha Chum? Lakas trip ka na naman" aba. Patay malisya pa ang mokong.

"kung tutuusin, mas gusto ko naman talagang kasama si Kei eh. Masaya naman pag kasama ko siya. Walang dul moments. Tsaka, matagal na kami magkaibigan kaya komportable akong kasama siya." Sabi ni Avril habang tuloy tuloy pa rin sa pagngat ngat ng pizza.

Napansin ko naman na biglang namula si Keith. Hahaha. Nakakatawa, parang kinikilig amputs. Aasarin ko sana kaya lang baka mabugbog na naman ako ng di oras.

"naman. Syempre. Ako yata ang makakasam nito hanggang pagtanda." Banat ni Keith habang inaabutan ng tissue si Avril.

Sa totoo lang bagay naman talaga sila eh. Ewan ko lang bakit hanggang ngayon mag bestfriends pa din sila eh, kung tutuusin, parehas naman silang komportable sa isa't isa. And according to Avril, nagkaroon din ng time na nagkagusto siya kay Keith. Yun nga lang, may girlfriend pa si Keith nun.

" so game tayo dun? Wala ng bawian ha. Papasched ko na yung gig sa Saturday."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------