Bestfriends DO fall in love

Chapter 16.2

Chapter 16.2

Around 12 a.m na nung makauwi kami kila Lola Lina. Hindi na hinatid ni andrew si Avril dahil kasama naman namin siya at sinabihan din siya ni Pop na medyo umaga na rin.

Pagdating namin ng bahay, tulog na lahat ng tao. As much as we want to rest, di rin namin magawa. Well, not until Keith tell us everything.

"guys, pahinga na ako, pahinga na rin kayo. Kei, sunod ka na lang ha, pagod na kasi ako eh goodnight" sabi ni Ril.

Tumango na lang si Keith.

Lumabas muna kami them tumambay kami sa garden nila Lola.

"nililigawan na siya ni andrew." Keith started.

"WHAT?!" - Jill, Pop, and Chum

As expected nagulat sila. Ako rin naman. Pero inasahan ko na rin yun kaya di na shocking. Ang ikinagugulat ko, yung kay mismo nanggaling yun. Usually, kapag may ganyang mga bagay na alam niyang masasaktan siya, he'd rather not talk about it. Hmm.. Something's really really wrong.

"You've heard it right. Hehe I guess it can't be helped." Keith

"do you hear yourself? How could you let that happen? How could you relax like that?! Di mo man lang ba naisip na pwedeng mawala sa'yo si Avril?" Jill

"mawala? But.. she's never been mine."

"Dude, okay ka lang ba talaga? Why sound really... bothered?" Pop

Ngumiti lang si Keith. A fake one.

" do you think she'll be happy? I mean, mukhang okay naman sila ni Andrew diba?"

No one spoke. Then I guess kailangan ko ng magsalita.

"Is there something you want to tell us Keith?" I said.

Nakatingin silang lahat kay Keith as if they're waiting for his answer.

He took a deep breath.

"I'm leaving."

"you're Leaving..wait-WHAT?!! " chum

"Tumawag si Tito Cliff kanina. He said we'll leave for Italy in two days. Since umaga na, bukas na ako aalis. I'd give myself time to be with her and with you guys hanggang sa pag-alis ko. Please wag niyo muna sasabihin sa kanya. Tell her pag nakaalis na ako. "

Wala nang nakapagsalita sa'min. I admit. Nagulat talaga ako. I never imagine na of all people, si keith pa ang mahihiwalay samin.

Jill started crying. Chum tries to hold back his tears. Pop looked down.

"please take care of her. Wag niyo sana siya pababayaang umiyak mag-isa. Kahit makulit yan, mabait naman. Mahilig siyang kumain, all of us know that. Tell Andrew she's allergic to nuts. She hates carrots and Chico. She prefers to drink coffee before sleeping rather than milk. Don't let her walk alone in the dark. She's deadly afraid of heights and Lizards. And most of all, don't let her feel that she's alone. Make her feel how much she is loved."

"When will you come back?---will you be back?" Jill managed to ask him

"That's something I don't know."

One Day before

Keith's POV

5 a.m. and still di pa rin ako nakakatulog. I can't help but be sad. Hindi lang ang bansa ang iiwan ko, mga kaibigan ko, ang taong pinaka importante sa buhay ko next to god.

Nag-impake na agad ako ng gamit. Ayoko kasing makita ni Ril, baka pag nalaman niya, hindi siya pumayag. Malulungkot lang kaming parehas. Sinabi ko sa grupo na sabihin na lang kay Avril kapag nakabalik na sila sa Manila. Pinasabi ko kasi na mauuna lang ako sa Manila dahil kay Mom. I'm sorry Avril that I have to lie about this.

Nagdecide ako na mamayang gabi na lang umalis. Ayoko kasing pahabain pa ang pag-sstay ko dito. Lalo lang kasi akong nalulungkot eh.

10 a.m.

"goooood Morniiing!!!" sigaw ni Avril.

Lahat kami nagkatinginan lang. parang di namin alam kung anong sasabihin namin or what.

"good morning din" ^_^ I tried to fake a smile, baka kasi mapansin niya.

"ah nga pala, ril pasyal naman tayo mamayang hapon dun malapit sa beach house." Sabi ko sa kanya.

Napag-isipan ko kasi na sa mga susunod na araw di na kami makakapasyal.

"mamayang hapon? Sure! Hmm.. pero around noon may pupuntahan lang kami ni Drew. Ok lang ba? I promise I'll make it ^_^"

Ouch. Last day ko na dito. Pwede bang sa'kin ka na muna? Last na naman eh.

"ah, ril, pass ka muna kay Andrew. Kayo muna ni keith magbonding ngayon" sabi ni Chum

"good morning!"

Oh great. Andito na siya.

"hey drew, morning! Halika kain tayo"

"Thanks, but I already ate"

**

Mga bandang 12 umalis na sila ni Andrew. Di ko alam kung anong dapat kong maramdaman. A part of me tells me that I should be happy kasi masaya si Avril, pero bakit ganito.. sobrang nalulungkot ako.

"dude, instead na magmukmok ka dyan, bakit di mo pagplanuhan yung lakad niyo mamaya?" sabi ni Pop.

Kahit playboy tong isang to nararamdaman kong may serious side din siya.

"I guess. Pero tingin mo, pupunta kaya siya?"

"she promised right? Teka you're the bestfriend here... you should know."

Pop's Right. I should know.

Avril's POV

2:30 p.m.na.. andito pa din kami sa Villa nila andrew. Nagpromise ako kay kei ngayon na papasyal kami sa Beach house, eh since malapit lang naman yun dito, ok lang siguro kahit mag-stay pa ako ng konti.

*boogsh*

O.O? ano yun?

Tumakbo ako papunta ng kitchen and there I saw Andrew badly hurt. Nabagsakan siya ng mga cookwares na malapit sa kitchen counter.

"drew! Oh my god what happened?!" I said as I pulled him up nakita ko kasi may scratches siya tumama kasi sa kanya yung isang kutsilyo. Di pa rin tumitigil sa pagdugo yung left leg niya.

Tumawag agad ako sa clinic which happens to be a minute away from the villa.

God, please help him, sana po maging okay na siya.

9 p.m

"ok na siya. Mabuti na lang at sa binti niya lang tumama yung kutsilyo kung hindi mas malala ang nangyari sa kanya." Sabi nung doctor na nag-assist kay drew.

Lumapit ako kay Andrew na nagpapahinga.

"drew? Ok ka na ba?"

"Yes. Okay na ako. Sorry ha, di tuloy kayo nakapasyal."

Pasyal.. oh no si Kei! Nakalimutan ko siya sabihan! I checked the time and its already 9! Di bale, magsosorry na lang ako sa kanya.

Binantayan ko si drew hanggang sa makatulog na siya.

11:30 na. I guess I'd better go home.

Nagpasabi na lang ako sa Nurse doon na sabihin kay drew na nauna na ako.

**

Malapit na ako sa bahay ni Lola Lina, bakit parang kinakabahan ako?