Bizim Hikayemiz(TAMAMLANDI.)

VIII.Bölüm

Güzel okumalar
bölüm şarkısı herşeyi yak Duman

Bu kadar zor olacağı hiç aklıma gelmezdi. Hamlamışım bildiğin bu kadar zor nefes alıp verdiğimi hiç hatırlamıyordum. Yaş ilerleyip bu tür faaliyetlerden uzak durmak bana bunları yaptırıyordu. Ne kadar Cenk yardım etmek istese de bunu tek yapmak istedim. Ve şuan ne kadar yanlış bir karar verdiğimi anladım. Aklıma bildiğim küfürleri sayıyordum. Bu kadar güzel düşünmek ile bunu gerçekleştirmek arasında oldukça fark vardı. Sabahtan beri çalışmak bana gözle görülür bir yarar sağlamak dursun ortalığı dağıtmakla beraber gözle görülür bir ilerleme yoktu. Umut kırıntılarını yavaş yavaş kaybediyordum belki de bugün bitiremiyecektim sürprizimi hazırlayamayacaktım. Ve çok yorulmuş olmamda beni bıktırıyordu.

Biraz öteden burnuma kahve ve yeni fırından çıkmış poğaça kokusu geliyordu. Fırın veya herhangi bir pastanenin buraya yakın olmadığını biliyordum.

Kesinlikle düşüncem doğruydu. Çünkü karşıdan bir çocuk geliyordu. Uzaktan fark ettiğim kadarıyla oldukça iyi fiziği vardı. Biraz daha yaklaşınca tam olarak yüzünü seçebilmiştim. Çok tanıdık bir simaydı ama bir yandan da uzun zamandır gördüğümü sanmıyordum. Elinde starbuckstan aldığı iki sütlü kahve ve sıcak olduğu belli olan kokusu burnuma kadar gelen poğaçalar vardı. Benim ona baktığımı fark edince mahcup bir ifadeyle yüzümü incelemeye koyuldu. Bakışları üstümde olduğu için bende ona rahat rahat bakıyordum zaten bir insandan kolay kolay bakışlarımı kaçırmazdım. Yüzündeki yeni çıkmış sakalları ve açık kahverengi gözleri benim onu tanımamı sağlamıştı. Aslında nerde olsa bu gözleri daha çok bakışları tanırdım ama onu unutmak için oldukça çabalamışken hatırlayamamıştım. Karşımda bu aralar sürekli adı geçen Ata Mert Zeybek vardı. Benim burada olduğumu kimse bilmiyordu. Süpriz yapacağımdan bile kimsenin haberi olduğunu sanmıyordum. Büyük ihtimalle beni takip etmişti ama neden?

Ben onu ne kadar unutmaya çalışıp Cenk ile yeni bir hayata alışşsamda yine karşıma çıkıyordu. Bir türlü onsuz anlarım olmuyor. Her kendimi toparladığımda tekrar karşımda onu görüyordum.

En mutlu anılarımı onunla yaşamıştum belki de ama en acı deneyimlerimi de onunlayken yaşamıştım. Onun benim için yaptığı herkesin eliyle gösterdiği çift olan bizi dağıtmaktı. Hala unutamıyorum bana yapmadığı bir vedayı. Hep gelir veya bir açıklaması var diye bekleyip umut etmiştim ne kadarda salak bir insanmışım meğer. Eğer Cenk karşıma çıkmasa hala da umut ederdim. Kaç kere bu sefer geri dönecek diye kendimi kandırdım bilmiyorum. Yine bu kaptırmalarımın birinde ailem dayanamayıp beni psikiyatrist e götürmüştü. Oradan çıkmak gibi bir amacım yoktu. Sonsuza kadar olmasa da Mert(diğer adı Ata bundan sonra sık sık kullanıcağım) nın döneceğini bekliyordum. O gelince beni çıkarıp mutlu ve sıradan bir yaşantımız olacaktı. O zamanlar buna oldukça inanmıştım. Ama şuan karşımda da bulunan ve düz bir ifadeyle bana bakan bu adamın benim toz pembe hayallerimi süsleyecek kadar hak ettiğini düşünmüyordum. Onunla geçirdiğim anları tekrar geçirmeyi sorsalar yine kabul ederdim ama şimdi bu anıları yaşamak istemiyordum. Şuan benim için herşeyi yapan bir Cenk vardı. Ve ben onunla yakın zamanda evlenmeyi planlıyordum. Bu aralar onu çok göremiyordum. En son bir hafta önce konuşmuştuk onda da 1 saatlikti arada bir telefon konuşması yapmamız vardı. Hem o meşguldü ve benim birkaç gündür kendi işlerim vardı. Hala beni onun için önemli yere götürmemişti ve ben bu nu fazlasıyla merak ediyordum. Elbet haberim olurdu o yüzden bugünkü süprize odaklanmalıydım.

Belki de 10 dakikadır karşımda duran Ata benim için minik bir maziye dönüş yaşatmıştı ama bu kadardı. Onu 10 dakikadan fazla düşünemezdim. Bu Cenke ve benim onun için hşssettiklerime ayip olurdu. Hatta olmuştu da. Kendime kızmıştım hala onu burada tutup ve hiçbir cevab vermediğim için. İstanbula neden geri döndüyse onunla uğraşmalıydı. Burada poğaça ve çayı bırakmakla uğraşmamlıydı. Bir zamanlar beni sevdiğini söyleyip şehri sessizce terk edip şimdi birden geri dönmüştü. Ona tepki gösteremezdim. Yoksa hala ondan nefret ettiğimi düşünürdü. Öyleydi de ama sadece bir dost olara km karşıladım.

Ne işin var burada? Çok kibar bir dost yaklaşımı tam benden beklenecek gibi. afdgnd

Sadece sana meraba demeye geldim burada dalmıştın duymadın bende sana yiyecek birşeyler getirdim. Acıktığını da unutmuşsundur.

Son cümlesinden sonra tebessüm etsede oldukça ciddi bir ifadesi vardı. Eskiden bu kadar ciddi değildi yıllar içinde bunu kazanmıştı. Artık duyguları çözülmüyordu. Beyzayla benim yerime onun ikiz olduğunu düşündüm ne kadar çok benziyorlar aslında.

Cevap olarak bir sandalyeye oturmasını işaret ettim. Ne kadar başta kaba bir giriş yapsamda bu sefer kibar bir şekilde yer gösterdim. Onun buraya gelmesi ne alakaydı? Bildiğim kadarıyla buralarda pek iş yeri yoktu. Bir kaç yer vardı ama pek onun tarzı yerler değildi tabi onu tanıdığım kadarıyla. Belki de yan taraftaki stüdyoda çalışmaya da başlamıştı. Orada bildiğim kadarıyla kast ajansı vardı. Tabii o da buraya bedava yaşamayıp değerlendirmeye geldi. Bir zamanlar kas ve fıtness konusunda oldukça dikkatliydi. Şimdide bunun meyvesini alıyordu. Ben inşaat mühendisliği okuyup oldukça işlerle uğraştığım asosyal ve sıkı hayatım varken o eğlenip dolaşıp para yiyordu. Şimdide Kenan amca da para kaynağını kesince o da bir işe başlamak zorunda kalmıştı kesinlikle.

Biraz daha havadan sudan mhabbet edip o kendi işine döndü bende kendi işime döndüm.

Saat:15:30

İnanamıyorum... Ben şimdi nasıl yetiştirecektim. Hemen Cenki aradım.

Cenk nolur işinin olmadığını söyle sana ihtiyacım var.

Sakin. Nerdesin?! Ne oldu?! Bu kadar panik yapıyorsun?!

Ya.. Aslında bugün benim yapacağım süprizi yetişteremedim ve acil yardıma ihtiyacım var.

Tamam.... Geliyorum. Adresi mesaj atarsın. Yoldayım. Telaş yapmayı bırak

Cenkin yardıma koşması ile derin bir nefes aldım ve mesaj atıp tekrar işlerime döndüm. Tabii ne kadar kafam kaldıysa. Zaten uykum da fazlasıyla geldi. Gözkapaklarım benim planlarıma ihanet edip kapandı. Cenk gelirse beni uyandırır zaten uyumamda sıkıntı yok.

Arkadaşlar bu bölüm de bitti. Kelime olarak bölümleri ayırıyorum. Bu bölüm bin kelimeye yakın oldu. Sınavlarım bittikten sonra daha güzel bölümler gelecek ve bu bölümlerde düzenliycem. Ultra amatör bir yazar olduğum için bunları gitgide de düzelticem. Şuana kadar hikayeme destek verenlere teşekkür ederim. Votelerseniz sevinirim. ❤❤❤
Sınavların haftaya da var bölümleri yazarken sınavlarıma da dikkat ediyorum. Görüşürüz. Gelecek bölümde...