WITCH WEEKLY - NİSAN 2016

Esrarlı Esrar Dairesi

Size kimliğimi veremeyecek kadar önemli bir bilgi vereceğimi ne yazık ki üzüntü içerisinde söylüyorum. Kendi adıma çok tehlikeli bir iş olduğu için bu dergiye yazarken korkmuyor da değildim. Ve olanları daha da iyi anlayabilmeniz için , size bir tek Bakanlık'ta çalıştığımı söyleyebilirim.

Her şey yaklaşık bir ay önce başladı.

Ne yazık kı şakacı bölüm arkadaşımın ilginç büyü denemeleri yüzünde minik bir beyin sarsıntı yaşarken , kimsenin beni ve onu Esrar Dairesi'ne çağıracağı aklımıza dahi gelmemişti. İlk kez Esrar Dairesi'ne gitmem beni heyecanlandırmıştı ve gitmeden önce masada duran son kullanma tarihi geçmiş meyve suyunu içmiştim.
Bakanlık tarafından çalışanlara duyurulan bildirgede tüm çalışanların aşı olacağı ve aşı olduktan sonra kan örnekleri alınacağı ve herhangibir yaralanma durumunda bakanlığa haber verecek bir sistem geliştirilmişti.

Muggle biliminin ve büyücü sihrinin birleşimi olan bu icat çalışanlar tarafından kabul görmüştü. Hafızama güvenerek size her bölüme gönderilen yazıyı kopyalayacağım;

" Bakanlık'tan çalışan herkesin tehlike ile karşılaşma ihtimali ne kadar düşük olursa olsun, tüm çalışanlara ...... tarihinde bir aşı yapılacaktır. Bu aşı, Muggle ve büyücü kardeşliğini destekleyecektir. Detaylı bilgi için sizlere gönderilen bilgilendirme kitapçıklarını kullanabilirsiniz. Aşı , Esrar Dairesinde yapılacaktır ve çağırılacağınız zaman belli değildir." ((((Acaba Bildirge kötü mü oldu diye düşünüyorum ama pek fikrim yok)))))))

Bölüm arkadaşım ile yürürken konuşmak istememiştim, o sırada terliyen ellerimi üstüme siliyordum. Benden önce , arkadaşım çağrılmıştı ve ilk o gitmişti.

Çoğu kişi gibi ben de Esrar Dairesi'nde ne olduğu bilmiyorum ve bu durum gerçekten ürkünç. Koridorlar, karşınıza çıkan kapılar bunlar büyük kafa karıştırıcı sorunlar. Esrar Dairesi'nin giriş kapısındaki çalışanları buna vermiştim, aşı olmak için gideceğimiz yere kadar bize eşlik edilmesi. Ama değildi...

Esrar Dairesi'ndeki gerginlik, o gün derimi yakacak gibiydi; havadaki rutubet , cilalı zemin, boyalı kapılar. Kaç kapıdan geçtiğimi rahatlıkla hatırlıyorum;4. 4 kapıdan geçmiştik. Giriş kapısı, koridorun ardındaki kapı, dönen odadaki kapılardan birisi ve aşı olacağımız odanın kapısı. Ortamdaki muggle tıp aletlerini biliyordum . Çünkü bizlere verilen kitapçıkta detaylıca gösterilmişti.

Gösterilen koltuk , elindeki iğne ile bir kadın, uzun bacaklı masalar, pamuklar. Yeteri kadar huzur vermeyen oda, nefesimi daraltırken o kadını pek dikkatli inceliyememiştim.Ama onun yavaşça elindeki normalden büyük iğneyi ağzına kadar masadaki ilaç şişesi ile doldurduğunu görmüştüm. Koltuğa oturmadan önce tutan hapşırık krizime teşekkür ederim ki , yanlışlıkla masaya çarpıp devirdim. Kadın hemen ayağa fırladı. Ve masa düşmeden tuttu onu.ancak ilacı tutamamıştı. Düşen ilacı gördüğüm an kalbimin atışını kafamda hissettiğimi hatırlıyorum. Bu ilacı vaftiz annem de kullanırdı, az miktarda alınması gereken - o kadının aşırı doz doldurduğu ilaç , beyim sarsıntısı yüzünden oluşan durgunluğumun çığlığımı durduramamasına neden olmuştu- bir ilaçtır. Aslında muggle üretim olan bu ilaç 5 yıl önce sihir ile zenginleştirilmişti, bu da en minik ölçüt fazlası alınması sorunlara yol açıyordu. Bu kadın ise sanırım vücudumu acıdan patlatmak istiyordu ve en önemlisi ise bu ilaç kitapçıktaki ilaç değildi.

Kadına, bize verilen kitapçıktaki ilaç olmadığını söyledim; bana minik bir değişiklik yaptıklarını söylediler. Onlara bu ilacı bildiğimi kadının elindeki miktarın fazla olduğunu söyledim, gözlerini kıstı ve yavaşça cevap verdi.Cevabı kısa ve özdü; ilacın içeriklerinin değiştirildiğini söyledi.

Kadına inanmıştım , ve koltuğa yöneldim ama tam o sırada bir çığlık duydum, çok yakından gelen daha demin aşı olan, bölüm arkadaşımın tiz çığlığı. Korkudan olduğum yerde zıplamıştım.

Kadına baktığımda "Yakalayın!" Diye bağırmıştı. En başından beri kapının oradan bizimle gelenler bana asalarını doğrultmuşlardı .Asama uzanırken kapıdan gelen aşırı yüksek ses ile herkes oraya baktı, bu andan yaralanıp asamı onlara doğrultmuştum ve sesimin yankılanışını dinlemiştim ;"Sersemlet! "

Odadan koşarak çıkmıştım, ve herkesi Esrar Dairesi'ne sokmuştum, aşı olunması gereken odanın yanında ne bir kapı ne de sersemletilmiş kişiler vardı; onun yerine daha yeni iğnesine ilaç dolduran, beyaz yatağın yanındaki bir kadın vardı. Demin olmayan beyaz yatağın. . Bir hafta sonra bana özel olarak yazılan yazı da bana aşı yapılmasından vazgeçildiği yazıyordu. .

Ertesi günlerde delirdiğim hakkında korkmaya başlamıştım , çoğu arkadaşım bana güzel bir tatile çıkmayı önermişti . Bu düşünceyi bölüm arkadaşımın istifa ettiğini öğrendiğimden beri düşünüyordum. Çünkü o istifa ettikten sonra onunla konuşmamıştım. En sonunda düşüncelerimden kaçmak için işimden istifa ettim; çünkü aşı etkinliği devam ettikçe istifa edenlerin sayısı artmıştı.

Şu an araştırmalarıma devam ediyorum ve Esrar Dairesi'nde çalışanların masumiyetini kendime kanıtlamaya çalışıyorum, çünkü o odadaki aşı takımını daha önce hiç görmemiştim ; kitapçıkta takımın yarısının Esrar Dairesi çalışanı olduğu yazıyordu.

Esrar Dairesi'nde çalışanların masum olduğu hakkında güçlü düşüncelerim var. Ve bu dergiye halkı bilgilendirmek için yazıyorum çünkü Bakanlık'ta olacak olan her şey halka da yansıyacak, aşı onlara da yapılacak. Ben sadece araştırmalarım ile bilinçlenelim istiyorum.

Korkarım ki Bakanlık'ta en güvenli yerine, Esrar Daire'sine bile tehlike bulaşmış olabilir.

Güvende kalın.