Ölürken Bile Hasretim Sana (#bulbeniİlkbahar2016)

4.Bölüm

    (Sevdiğim adamın ağzından
adımı duyayım..)

Yıllarca emek verilmiş bir aşkın, nasıl değer görmediğini esra göreli bir yarım saat kadar olmuştu. Ama herşeyi bir kenara atmış hastahaneye gelene kadar canından can gitmişti. Kalbindki tek pisliğin yalın olduğu tertemiz bir kalp yeterli gelmiyordu arkadaşına. Fenalaşmış ve hastahane köşelerine bilmem kaçıncı kez düşmüştü. verda. esra bir çıkmazda gözleri şişmiş bir halde arkadaşını bekliyordu.

-Güçlü ol Verda. Allah aşkına güçlü ol.

Göz yaşlarını sildi esra

-Sen varya kuzum bu dünyadaki aşkı en çok hakeden insansın. Ama o pi* haketmiyor. Kendini onun için üzme artık.

Tekrar sildi göz yaşlarını Esra. Camekanın ardındaki arkadaşına konuşan Esra çok üzgündü. Gökhan sevgilisinin, verda fenalaşınca apartopar geldikleri hastahaneye gelmiş sevgilisi esrayı yanız bırakmamıştı.

-Tamam artık sevgilim. Verda iyi. uyuyor yalnızca..yorgun..

-Yorgun elbette ben bile yoruldum Yalın karşısında. o? nasıl dayanıyor bu acıya?

Esra ve Gökhanı dinleyen, Hakan kulaklarını tıkadı. Sevdiği için elinden hiç birşey gelmiyordu. Kaldıki elinden birşey gelsede bu sevdiği kadına sevdiği adamı getirmek olacaktı..

-O pislik herif haberi aldığım da yanımdaydı gökhan! o pislik herif verdanın hastahanede olduğunu biliyor ve gelmedi gökhan!

Esra bile kahroluyordu. İnsanlık görevi bile yokmuydu yalında!

-Yalın trafik kazası geçirdiğinde Verda nakilinin sekizinci günü olmasına rağmen soğukta güçsüz dedikleri güçlü kalbiyle bekledi onu.

Gökhan sevdiğine sarıldı. Verda'nın tertemiz aşkını, yalının kalitesizliğini biliyordu.

-ne oluyorsa bu dünyada hep istenmeyen kazanıyor. dilerim gökhan, o sözde mutluluk yaseminin boğazında kalır. Dilerim yalın sadece verdanın kıymetini anlar. Fazlası değil istediğim!

**

-Canımın içii. Güzel arkadaşım. Baaak sana portakal suyu sıktı Gökhan

Verda mosmor dudaklarıyla kanepesinde uzanıyordu. Eve alınmıştı. Hastahaneden eve gelen Verdaya kanepede bir yatak yapmıştı can dostu Esra İşgören.

Gülümsedi Verda

-Teşekkür ederim Gökhan.

-Teşekkür etme verda yeterki o portakal suyunu bitir.

-Bilsemki bu meyve suyunu içtiğimde güçleneceğim ve eskisi gibi seninle beraber koşabileceğim hiç düşünmezdim

Gökhan acıyla gülümsedi. Daha doğrusu gülümsemeye çalıştı.. Verda da Gökhan da koşmayı seven insanlardı. Verda'nın bu tutkusuna Gökhan eskilerde eşlik ederdi. Şimdiler de  ise Verdanın koşması pek mümkün değildi.

-Canım istemiyor.

Hakan, Esra'nın elindeki meyve suyunu aldı. Bu portakal suyunu içmesi için ikna etmek istiyordu sevdiği kadını.

-Verda bak şimdi,bu portakal suyunun içinde ne istiyorsan onların kabul olmuş duaları var tamam mı. Koşmak mı istiyorsun bir gün olacak. Esranın yanından hiç ayrılmamasınımı istiyorsun hiç yanından ayrılmayacak.

Hakan yutkundu ve son sözünüde söyledi zorla.

-Yalını mı istiyorsun? seninle olacak. yeterki ne istiyorsan bu bardakın içindeki vitaminlerde olduğuna inan. iç ve güçlen ha?

Verda hakana baktı.

-İstediğim o değil hakan

Hakan yutkundu.

Verda hakanın elindeki portakal suyunu aldı. Gözlerini kapadı. Saf ve temiz kalbi hakana inanıyordu. ne istiyorsa gözleri kapalı istedi..

'Birkez olsun ölmeden koşabilecek enerjim olsun allahım..

'Esra ölürken yanımda olsun..

'Benim nefesim tükendiğinde hakanın nefesi devam etsin..

ve son olarak.. ''ölmeden önce son bir kez olsun sevdiğim adamın ağzından adımı duyayım..

Kalbi son pompalarının yaptığını hisseetitiği ölümün yanı başında durduğunu onu alacağını hisseettiği genç kız ne dileyebilirdi başka. Ölecekti biliyordu. Anne babasının yanında yalın acısı olmadan devam edecekti..

ölüm ona gelecek ödüldü..

Verda'nın kalbi, kalbini işgal eden Yalındaydı. Adını son kez duyacakmıydı Yalının ağzından. Ölmeden önce bir kez olsun duyacakmıydı..

***"**
ARKADAŞLAR YORUM VE VOTELERİ BEKLİYORUM :) NELER DÜŞÜNÜYORSUNUZ MERAK EDİYORUM :) ⚫⚫