Medya===>> Ali
İyi okumalar...<3...
**************
Hastanenin kapısının önünde durduğumda hiç vakit kaybetmeden, hastaneye girdim. Sekretere sorduğumda üst kata çıkmamı söyledi. Hemen yukarı çıktım.
Özgürü gördüğümde hemen yanına gittim. Beni çekip sarılmasıyla gözlerim yerinden çıkacaktı az kalsın. Ben de beline koydum ellerini.
"Doktorlar durumunun kötü olduğunu söylüyorlar" dedi.
Sesinde çaresizlik vardı. Her harf her bir kelimesinde. Bu beni daha çok yıkıyordu. Duydu karmaşası içinde kalıp ne diyeceğimi bilemiyorum. Sadece ona destek verircesine sarılıyorum, başka elimden bir şey gelmiyor.
Sadece bu iki kelimeyle rahatlamasını umdum.
"İyi olacak" dedim.
sakince benden ayrıldı.
"Olmuyor...Daha iyi olamıyor. Gün geçtikçe daha çok kötüleşiyor."dedi.
O kadar kendini hırkapalayarak ağlamasada gözünden bir damla yaş süzüldü. Şuan elini kaldırıp o yaşı silmek isterdim. Ağlama sana söz veriyorum iyileşecek demek isterdim. Ama kendimde bu cesareti bulamıyordum.
Alyanının odasından çıkan Ali yi görünce şaşkın şaşkın oraya bakıyordum. Ne işi vardı burada. Hem babam onun annemle birlikte olduğunu söylemişti. Bir anda kalkıp Ali nin yanına gittim. Özgürde kafasını kaldırıp oraya baktı.
"Ali." dedim beni görmesi için. Beni görünce şaşırdı.
"Senin burada ne işin var?"dedim.
"Ben?...şey yapmaya geldim... Şey" dedi.
Arkadan annemi de asansörden inerken gördüm. Ne oluyordu böyle. Annemin ne işi vardı burada. Alinin yanından ayrılıp annenin yanına geldim.
"Tatlım sen okula gitmedin mi?"dedi.
"Gitmedim Alya nın durumunu merak ettim."
"Asıl sizin ne işiniz var burada. Babam sizin markette olduğunuzu söyledi" dedim.
Annem beni kolumdan tutup geniş bir koridora götürdü.
"Tatlım baban özgüre çok üzüldüğünü, ona destek vermem için beni yolladı. Ne de olsa o senin kardeşin." dedi.
Kardeşim mi? Hah kardeşimmiş. Üvey kardeş ne kadar iyi. Ben özgürü gözümde kardeş olara göremezdim. Arkadaşımdı o benim. Şimdide ona kardeşim diyemezdim.
"Tamam anne seni anlıyorum,peki babam niye kendi gelip destek çıkmamış, senin ona yakınlaşman onu mutlu ederken belki babasının ona yakınlaşması ilgi göstermesi daha çok onu mutlu edecek" dedim . biranda.
"Tatlım tabiki de babanın özgürle ilgilenmesi onu mutlu eder fakat baban özgürün ona karşı tersleyeceğinden korkuyordu. Kendinde o cesareti bulamıyor" dedi.
Bir yerde haklı olan babam , bir yerde haksız olan yine babam. Gidip anneme sarıldım. Annemde bana sarılarak başımı öptü. Aklıma annemin nereden tanıdığı geldi. Kendimi geri çekerek.
"Anne?" dedim.
"Efendim tatlım"
"Siz. Yani babamla sen Alya yı nereden tanıyorsunuz?"
Annem uzunca nefes çekerek sorduğum soruyu yanıtladı.
"Baban Amerika ya gitmişti. Orada da Alya nın babasıyla çok yakın arkadaş olmuşlar. Sonra babanın ortağı olmuş. Alya nın ailesi trafik kazası geçirmiş. O yüzdende baban alya ya dikkat etmeye çalışıyor. Aslında bayadan beri böyle"
