Lost. Ziall & Larry fanfic boyxboy

3 ~ Things we lost in the fire.

Hoofdstuk 3 voor jullie lovies

------------------------------

Niall's P.O.V.

-vrijdagochtend-

"Niall, waar ben je, mijn zoon." hoor ik een stem in de verte. Ik draai me om en zie hem.
Mijn vader. De man die me uit ons huis joeg. Weg van mijn vrienden. Diegene die mij verbande tot zijn leven.

"Kom hier zoon, ik vergeef je. We kunnen opnieuw beginnen. Kom naar me toe, je hoeft niet bang te zijn." hoor ik zijn rustgevende stem. Mijn benen luisteren niet en ik sta op.

"We kunnen je leren om weer normaal te worden." zegt hij.

Ik schreeuw maar geen geluid verlaat mijn mond. Ik probeer te draaien. Wegdraaien van hij die mijn leven ruïneerde.

Zijn ogen prikken in mijn nek, mijn wangen, mijn neus en mijn ogen. Ik kijk terug en hoor vaag een liedje in de achtergrond.

Zijn ogen veranderen van ijsblauw in een donkere bruin die ik vaak zie. Zijn grijs blonde haar begint te veranderen in een donkerbruine kleur en zijn huid word donkerder. Hij fluistert de tekst van het liedje in mijn oor.

'Do I wanna know if this feeling flows both ways'

Zijn warme adem gaat van mijn oor naar mijn wang waar hij een kus achterlaat. Hij verplaatst zich naar mijn lippen -'

Hijgend spring ik omhoog. Wat is er zojuist gebeurd. Ik had een droom, een droom over Zayn. Ik kijk om me heen en val terug in mijn kussen. Ik haal diep adem en pak mijn telefoon op.

Ik kijk naar de tijd en zie dat het pas zeven uur is. Genoeg tijd om me aan te kleden en eten te maken.

"Niall!" schreeuwt mijn moeder vanaf de onderkant van de trap. "Er is een brief voor je."

In nog geen seconde zit ik rechtovereind.

"Er is geen afzender."

Ik probeer op te staan maar de blauwe plekken die Zayn en de rest hebben toegevoegd aan mijn collectie. Mijn moeder is inmiddels al onderweg naar mijn kamer.

"Hier, alleen je naam staat er op." zegt ze

Ik neem de brief van haar aan en glimlach even naar haar.

"Goedemorgen mam" zeg ik waarna ik haar een kus geef op haar wang.

"Goedemorgen liefje." geeft ze als reactie met een aai over mijn hoofd.

Ik kijk naar de brief en hoor dat de deur dicht gaat. Ik draai de envelop om en open hem. Er zit geen kaart in of lange brief. Een klein briefje, met een onduidelijk handschrift.

Je zal niet lang meer veilig zijn.

Ik schrik van het briefje. Snel stop ik het terug in de envelop en sluit hem. Ik zoek naar een aanwijzing op de envelop om er achter te komen wie, of wat, hem gestuurd heeft.

Na een poosje zoeken sta ik toch maar op. Aan de pijn in mijn armen en benen denk ik niet. Met mijn verwarde hoofd loop ik richting mijn kledingkast. Wanneer ik hem open valt er een t-shirt uit. Een t-shirt waarvan ik dacht dat ik hem kwijt was. Dat was hij ook. Deze dag word alleen maar raarder. Ik schud mijn hoofd om even goed wakker te worden.

Ik pak een wit shirt uit de kast met zwarte mouwen en trek mijn acid blauwe skinnies aan. Ik pak mijn gebruikelijke zwarte rugtas en stop mijn boeken er voor deze dag in. Weer van kwart over acht tot drie uur. De dagen worden alleen maar langer.

In de badkamer poets ik mijn tanden en doe ik heel snel mijn haar goed na een moeilijke nacht. De droom blijft me achter na zitten.

Zou hij hetzelfde voor mij voelen als wat ik hem voel?

Nee, niet zo dom. Het was maar droom, hoe graag ik wil dat het waar is, en hoe echt het ook maar mocht lijken. Het was maar een droom.

Ik grijp snel nog een paar sokken van mijn kast en trek ze, half vallend van de trap, aan. Dat ging niet zoals gepland.

"Hey Niall, kan jij afsluiten, ik weet dat Louis je zo komt ophalen maar ik moet rennen aangezien ik ben vergeten dat is eerder moest beginnen. Sorry- "breek ik mijn moeder af.

"Het is al goed mam."

Opgelucht haalt ze adem en geeft ze me een kus.

"Er staat eten in de keuken, ontbijt en voor school." zegt ze voor ze de deur uitgaat.

Ik zwaai nog even en loop daarna naar de keuken. Geroosterd brood met ei en spek en een kop normale thee. Snel eet ik alles op en stop het eten voor school in mijn tas. Ik pak een flesje met water uit de koelkast en stop ook die in mijn tas.

Lopend naar de hal pak ik mijn sleutels van het kastje en mijn jas van de kapstok. Ik trek hem aan en loop naar de kamer om mijn tas optehalen.

Ik wou naar buiten lopen maar vergat om schoenen aan te doen. Ik doe heel snel mijn zwarte all stars aan en loop de deur uit. Achter me doe ik hem op slot en probeer ik me te bedenken wat ik vergeten ben. Ik heb mijn telefoon, sleutels en eten. Alles dus.

Aan het eind van de straat komt de bekende zwarte auto van Louis aan. Perfecte timing dus. Ik loop het trappetje af voor ons huis en rits tegelijkertijd mijn jas dicht. De autodeur word open gezet door Louis en ik stap naar binnen.

"Perfecte timing meneer Horan." zegt Louis tegen me.

"Altijd he, mijn chauffeur. " zeg ik terug met een grijns.

Ik zet de radio ietsje harder en we beginnen de weg naar school.

Na onze reis en drie liedjes later zijn we op school aangekomen en natuurlijk, het geluk was weer aan mijn kant vandaag.

Met nog maar één plek vrij op de parkeerplaats moeten we de auto plaatsen naast onze grootste vrienden.

Harry, Liam & Zayn.

----------------------------------------------------------------

EDITED

Love, Sanne