No5

745 88 22
                                    


'İnsanların ne söylediğini hatırla.'

"Boşver gitsin."

Hyungwon yere bakarak derin bir iç çekerken onun böyle olması midemin acıyla kasılmasına neden oluyordu. Konuşamadığı için ondan sıkılabileceğimi düşünmesi ise tamamen onun suçuydu. Aptal. Ayrıca, engeli bile yoktu ki.  İstese gidip tedavi olabilirdi. Ki, olmasa bile umurumda olmazdı. Benim için tek önemli olan onun mutluluğu ve yanımda kalmasıydı.

"Wonnie. Bu aptallığı bırakmazsan seni cidden döveceğim, çok fena hemde."

Koltukta oturan bedenin bana bakması için çenesinden tutup kaldırdığımda mırıldanmıştım. Bakışlarını bana bakmaya korkar gibi arkamdaki duvara sabitledi ve seslice nefes verdi. Sorun neydi cidden? Anlamakta zorlanıyordum.

Yani, onu seviyordum sonuçta. Neden fazladan saçmalamak zorundaydı?

Onun çenesini kavrayan elimden çekildiğimi hissettiğimde düşeceğimi sanmış, hatta hali hazırda birkaç kısık sesli küfür kaçırmıştım fakat beklediğimin aksine onun kucağındaydım. Kollarını sıkıca belime sardı ve başını boynuma gömdü. Fazla sıkı sarılıyordu ve tuhafıma gitmişti.

Umursamadım.

Boynumda hissettiğim ıslaklık gözyaşları olmalıydı. Tanrım.. bu çocuğu bir gün geberteceğim.

Ellerimi saçlarına geçirip yumuşak ve yavaş bir ritimle okşamaya başladım.

Uzun bir süre öylece durmuştuk ve ben bile kucağında oturmaktan yorulmuşken onun nasıl beni hala kucağından atmadığını merak etmiştim. Nefesleri düzenli hale gelmiş, sakinleşmişti. Boynuma birkaç minik öpücük kondurup başını kaldırdı. Gözleri ve burnu kızarmıştı ve bu görüntü ne kadar içimi burksada aynı zamanda onu ısırma isteğimi arttırıyordu. Doğrudan bana bakarken bir şey söylemiyordu. Elimi yanaklarına yerleştirip biraz sıkınca oldukça sevimli görünmüştü gözüme. Kıkırdayıp dudağına minik bir öpücük kondurdum.

"Güldüğüme bakma, seni geberteceğim."

Bu kez o kıkırdarken kalçamı hafifçe ona bastırdım ve anında susup gözlerini şaşkınlıkla açmasına neden oldum.

Suratının haline bu sefer de ben gülerken surat ifadesi bir anda değişmişti. Bana gözlerini kısarak bakarken bir anda belimden tutup koltuğa yatırdı.

Tamam, yine zararlı çıkan ben olacağım sanırım.

---

Acaba bu fici beğeniyor musunuz.....

Flawless || HyungKyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin