Flawless || HyungKyun

no4

'Bilmiyorum;
Nereye doğru koşturduğunu.
Ben senin sonunum, sevgilim.
Ben senin için tekim.'

•°•°•

Hyungwon içi kahve dolu kartondan bardağı tutarken bakışlarını karşıdaki boş duvara dikmişti. Bir şeyler düşündüğü kesindi. Elimdeki çatalla muzlu keki didiklerken iştahımın kaçtığını fark ettim ve çatalı tabağın kenarına nazikçe bıraktım. Sıkılmıştım ve Hyungwon'un durgun hali hiç de yardımcı olmuyordu.

Arka cebimden telefonumu çıkardığım anda elimde hissettiğim boşlukla afallayıp başımı kaldırdım. Hyungwon telefonu önce elinde sabitleyip birkaç anlamsız bakış fırlattı ve elinde tuttuğunu cebine gönderdi. Şaşkınlıkla ona bakarken bir anlam çıkarmaya çalışıyordum.

"Hyungwon-"

Sözümü kaldırdığı elleriyle keserken bakışlarımı yapmakta olduğu şeye çevirdim.

'Bana acıyor musun? Bu yüzden mi benimle berabersin?'

Şaşkınlıkla bir süre ellerine bakmaya devam ettikten sonra başımı olumsuz anlamda salladım. Açıkçası bu biraz kırmıştı. Cidden öyle mi görünüyordum, beni öyle biri mi sanıyordu?

"Tâbiki de hayır, nereden çıktı bu?"

Yüz kaslarında herhangi bir değişimin olmaması canımı bir miktar sıkmıştı tâbi.

'Seni dün Wonho'yla gördüm. Samimiydiniz.' (Y/N: Katmasam olur muydu? Nö.)

Bir süre zihnimi yoklama ihtiyacı hissettim. Ne zaman Wonho Hyung'la o kadar yakındık ki?

Ah..doğru ya.

Hyungwon Wonho'nun öğle arasında üzerime düşmesinden bahsediyordu. İyi de, bu bir kazaydı ve onun bahsettiği derecede bir yakınlık yoktu ortada.

Parmaklarımla oynamayı kesip başımı kaldırdım ve ona baktım. Aslında kıskanması sevimliydi fakat, bana güvenmediğini de gösteriyordu.

"O türde bir yakınlaşma olmadı. Sadece, kazayla üstüme düştü işte Hyungwon."

Söylediklerimle beraber bir süre yüzüme baktıktan sonra derin bir nefes verdi ve başını aşağı-yukarı salladı.

'Tamam. Üzgünüm, bebeğim.'

Söylediği şeyle gülümseyip telefonumu geri ister gibi uzattım. O ise yüzüme bir süre baktıktan sonra sırıttı.

Ah, Tanrım.

'Bu gece bende kal.'

•°•°•°

Oylar ve yorumlar çoook az.
Üzülüyorum. ;-;