..Ve Seni Seviyorum // BaekYeol Texting :) // ✔

6.2 (Ö.B)

"Acıyorsa daha yavaş olabilirim."

Baekhyun elindeki pamuğu masaya koyup bakışlarını tekrar Luhana çevirdi. Zaten ufacık birşeydi Chanyeolun nasıl onu dövdüğünü anlayamıyordu.

Luhan kafasını iki yana salladı ve yarabandını alıp açtı. Ama yapıştırmasına kalmadan Baekhyun atladı. "Yardım ediyim."

Bu olay olalı daha 1 gün olmuştu ve Baekhyunun cidden kalbi kırılmıştı. Sevdiği insanlara zarar verenlerden nefret ediyordu. Onlara zarar veren herkesi düşman olarak görüyordu fakat neden Chanyeolda bu aynı olmuyordu? Ondan ne kadar nefret ettiğini söylesede bunu yapamıyordu.

"Yara bandını neden burnuma yapıştıdın?"

Luhanın sesiyle transtan çıkar gibi kendine geldi. Cidden yara bandını burnuna yapıştırmıştı.

"Oh..Üzgünüm. Bekle hallediyorum." dedi ve tekrar yara bandına yöneldi. Chanyeol yüzünden Luhanada mahçup olmuştu. Zaten Luhan ayda sadece bir veya iki defa gelirdi.

"Sorun ne?" dedi Luhan Baekhyun işini bitirince. "Çok durgunsun ve hep biryere bakıp duruyorsun. Bu normal değil."
Baekhyun yerdeki bakışlarını ona çıkarttı. Yalan söyleyemezdi çünkü Luhan bunu daha o söylemeden anlardı. Bittim diye geçirdi içinden.

Yaklaşık 5 dakika boyunca Luhanın suratına kararsızlıkla bakınca Luhan göz devirdi. Bir sorun olduğu o kadar belliydiki. Ama bu Luhanın dövülmesinden falan kaynaklı degildi.

"Baekhyun. Hemen şimdi dökül. Bir sorun var biliyorum. Ama bu benim dayak yemem falan degil." dedi ayağıyla onu dürtüp. "Hadi anlat."

Baekhyun pes etmişcesine omuzlarını düşürdü. İçinde olduğu durumdan nasıl bahsedicektiki? Chanyeoldan ne diye söz edicekti peki? Sapığım falanmı diyecekti?

"Bu anlatabilecegim gibi birşey degil." dedi zorla. Diyecek başka birşey bulamıyordu.

"Ah..bir saniye.." dedi Luhan hafiften kıkırdayıp. "Merak etme. Beni dövenin sevdiğin çocuk olduğunu biliyorum."

Baekhyunun ağzı bir kamyon sığacak biçimde açılmıştı. "A-ama na-nasıl..?" diye sordu gözleride aynı orantıda açılırken. Luhan arka cebinden telefonu çıkarttı.

"Dostum dünden beri mesajlarınızı okuyorum ve sen telefonun yokluğunu bile fark etmedin." dedi telefonu geri Baekhyunun eline verirken. Baekhyun telefonuna sarıldı.

"Şifreyi nasıl buldun?"

"Hiç zor olmadı BAEKHYUN." dedi Luhan dalga geçercesine. Cidden şifeye kim kendi ismini koyardıki? Baekhyundan başka.

"Peki kızdınmı?" dedi Baekhyun usulca. Cidden Luhanın cevabından korkuyordu. Ama korktuğu olmamıştı. Luhan omuz silkti.

"Birisini Sehunun evinden çıkarken görsem bende ebesini bellerdim." dedi gülerek ve ayağa kalktı. "Hemde gece geç saatte."

Baekhyun Luhanın böyle anlayışlı olmasına imrenmişti. Kendisine böyle birşey olsa affedermiydi bilemiyordu. "Ayrıca bugün gelip benden özür diledi. Aisshh..Sevdiğin çocuğun kıymetini bil. Seni cidden seviyor salak." dedi Baekin saçlarını karıştırıp. Baekhyun onun elini ittirdi.

"Ben onu sevmiyorum." dedi gözlerini kaçırıp.

"Yalan söylüyorsun." dedi Luhanda karşılık olarak.

"Bu doğru!"

"Yanlış."

"Doğru."

"Yanlış."