Yağmur ve Rüzgâr

4K 198 22
                                    

Kapıyı açtığımda annemle babamı beklemiyordum. Nerden çıktılar ya bunlar.

K. Hoşgeldiniz

A. Yeni ev almışın bir bakalım dedik. Hem de dağın başında

Deyip ikiside homurdanarak içeriye girdiler. Al işte 2 dakikalık huzurumun içine ettiler.

Arkalarından bende geçtim. Gözüm yukarıdaki balkona takıldı neyseki yoktu Zeynep.

S. Kerem neden böyle bir şey yaptın.

K. Yeni bir hayata başladım.

A. Evden ayrılmayla olmaz o işler.

Ne diyor ya. Küçümsüyor mu

K. Bakın ben kararımı verdim ve düzenimi kurdum. Kim ne derse desin geri dönememde o yüzden kararlarıma saygı duysanız iyi olur.

A. Ha yani karışmayın diyorsun

K. Ben diyeceğimi dedim. O sizin anlayışınız

Deyip göz devirdim. Anneme baktım kaşlarını çatmış yavaşça ayağa kalktı.

S. Kerem evde biri mi var.

Bakışlarını takip ettim yukarı katın balkonuna bakıyor. Siktir!

S. Birini gördüm de.

Allah kahretsin. Ah Zeynep. Ne vardı çıkacak.

Tam merdivenlere doğru giderken elinden tuttum

K. Anne lütfen

Bir elime bir bana bakıyor. İlk defa bu kadar içten bakıyor. Çünkü çok nadir anne diyen biriyim.

K. Özelimin özel kalmasını istiyorum

Elimin üzerine elini koyup okşadı. Hızla çektim. Alışkın değilim çünkü.

S. Sadece bakacağım

K. Bakma lütfen oturur musun

S. Yok oturmayalım biz gidelim. Malum evde misafirin varmış

İkiside ayağa kalktılar. Kapıya doğru gittik.

A. Bunları tekrar konuşacağız. Sen dua et o kıza. Büyük bir kavgadan kurtardı.

K. Korkutmaya mı çalışıyorsun. Ne var bunda büyütecek.

S. Ahmet lütfen

Babam önden giderken annem bana döndü. Yanıma gelip boynuma sarıldı. Bu yaptığına şaşırsamda galiba dakikalar öncesinin şokundan çıkamadı.

İsteyerek içimden gelerek kollarımı beline sardım. Sırtını sıvazladım.

S. Buralarda kendine iyi bak tamam mı. Bir şey olursa da haber et

K. Tamam

Dememle geri çekildi. Elini yanağıma koyup diğer yanağımdan öptu.

S. Hoşçakal.

Deyip çıktı evden. Arkasında eli yanağımda kalakaldım.

Neydi bu yaptığı. Seneler sonra böyle davranması. Öpmeler sarılmalar. Anlamıyorum.

Bir an o küçük Kerem olmayı istedim. O şevkati hissetmemle annemin yanından bir dakika ayrılmayan o 5 yaşındaki Kerem olmak istedim. Ne yaparsa taklitini yapan ne derse kabul eden Kerem olmak istedim.

Dizlerine yatıp saçlarımı okşamasını. Gece birlikte yatmamızı özledim. Ne oldu da bu hale geldik. Ne oldu da şirketleri bu kadar önemli oldu.

Siyah BeyazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin