Whatsapp, chat boys

Negenendertig

Anna

De wind wappert mijn haren door elkaar. Het is koud buiten, en er vallen enkele regendruppels uit de lucht.

Ik zit hier op een bankje in het park, te wachten op Niels. Ik heb hem nog steeds niet vertelt dat ik zwanger ben. De baby groeit elke dag, mijn buik is een stukje dikker geworden.

Niels heb ik een lange tijd niet gesproken nadat hij was weggegaan van de bruiloft. Alleen vandaag lukte het om hem over te halen, en nu kan hij elk moment komen.

Nadat hij is weggegaan bij de bruiloft, heb ik een of andere domme smoes bedacht waarom hij weg was gegaan. Heel dom dus...

"Hey," ik kijk achter me. Niels staat daar zijn haren zitten warrig door de wind. Hij heeft een vest aan, geen jas. Niels neemt plaats naast me, ik kijk hem aan.

"Hoi," ik veeg een pluk haar achter mijn oren.

"Hoe gaat het?" Oh crap. Dat was een domme vraag.

"Wel goed denk ik." Ik knik, en doorboor mijn ogen in de zijne.

"Ik moet je wat vertellen," hij trekt zijn wenkbrauwen op en kijkt me nog steeds aan.

"En dat is?" Hij pakt mijn handen, en wrijft er met zijn duim over.

"I-ik ben z-zwanger van jou," Niels zijn ogen lichten op.

"Echt?!"

Nee nep nou goed?

"Ja!"

Hij springt op, en geeft me een kus.

"Sorry dat ik onze bruiloft heb verpest. Het spijt me zo, maar ik miste Ry zo erg hè!" Hij knikt begrijpelijk.

"Ik vergeef je niet helemaal. Maar ik kan het begrijpen, ik wil me nu alleen maar focussen op de baby."

Ik knik, en geef Niels een knuffel.

Tam tam tam tahmmm!
Niels accepteert het!
Ik heb misschien nog een spannend einde in gedachten, ik weet niet of ik die ook daadwerkelijk zal gaan gebruiken.