8. Bölüm / Ben Es Geçerim Akperi

37 0 0
                                    

Dalgalanan rüzgar , hafif ufukta yeni doğan güneş ve nefes kesici manzara . Kalp atışlarımı duyar gibiyim . Yaşıyorum , var oluşa karşı 1 - 0 önde ...

Elimdeki su bardagini mutfak tezgahına bırakıp kendime hazırladığım ufak tabağı elime aldım . Yagız' ın bana bu evin sınırlerı içerisinde uyuyabilmem için gösterdiği odaya girdim . Elimdeki tabağı komidinin üzerinene koyarak kendimi , pamuklar üzerinde hissettirecek yumuşaklıktaki rahat yatağa bıraktım . Bedenim , uzun zaman yemek yemediğim için güçsüzleşmişti ve bir an önce eski enerjimi toplamam gerekiyordu . Elimden destek alarak yatakta dik bir duruma geldim . Çatalı elime alip bir domatese batırdım ve ağzıma attım.

15 dakika içerisinde tüm yemeği silip süpürmüştüm . Eski enerjime döndüğümü çok geçmeden de anlamıştım . Boş tabağı da elime alıp odadan çıktım ve mutfaktaki tezgahın üzerine tabağı bıraktım. Odama gidecekken Yağız ' ın kapi pervazina yaslanmiş öylece sırıtıyor olduğunu görünce adeta kan beynime sıçradı . Mutfaktan çıkmaya çalıştım ancak kolumda ki eller buna engel olmuştu . Ben ne olduğunu anlamayarak boş gözlerle Yağıza bakarken O , bunu anlamış gibi dudaklarını araları ve konuşmaya başladı. " Nereye gittiğini sanıyorsun ? Daha bana yemek hazırlayacaksın . Ha unutmadan , acele et ! " dedi . Çok sinirlenmiştim . Alaycı bir gülümsemeyle bana bakması beni daha çok sinir ederken Yağız , yangına körükle gittiğinden habersizdi yada amacı buydu . Her neyse ...

Ona cevap vermek için dudaklarımı aralayıp sözcüklerin çıkmasına izin verdim . " Kendin yap, benden isteyecek kadar yüzsüz olacağını tahmin etmemiştim Şah! Ah pardon Şahuslu'ydu değil mi? " Ben söylediklerimden mutlu bir şekilde gülümserken, Yağız ani bir hareketle tezgahtan bıçağı alıp bana doğru gelmeye başladı. Gerilerken tezgaha çarptım ve durmak zorunda kaldım . Nefesim kesilmek üzereydi ve kesin bir dille söyleyebilirim ki Yağız'da gözlerimdeki bu korkuyu görmüştü . Bıçağı yüzüme bastırıp fazla derin olmayan bir yara oluşturdu . Yağız susmaktan sıkılmış olmalı ki

'' Bir daha bana böyle laflar edersen , sana bıraktığım tek iz bıraktığım bıçak izi gibi masum olmaz! '' dedi tehditkar bir sesle.

Sesi sonlara doğru ürkütücü tonunu kaybetsede bir kadın olarak sesindeki tınıdan korkmuştum . Hala yüzümden çekmediği bıçağa bakarak kısık bir sesle '' Anladım . '' diye karşılık verdim . Bıçağı yanağımdan çektiğinde bakışlarımı , akan kanın rengini değiştirdiği tişörtüme çevirdim .Gözlerim bulanıklaşırken Yağız'ın yanından ayrılıp kendimi lavaboya kitledim . Aynaya bakacak cesaretim olmadığından yere diz çöküp oturdum .

Kapının sertçe yumruklanmasıyla oturduğum yerden sıçrayık kalktım . Yağız bir yandan kapıyı yumrukluyor diğer yandan '' Kapıyı aç lan ! '' diye söyleniyordu . Daha fazla seslere dayanamayıp kapıyı açtım ve Yağız ' ın tam karşısında durdum . Yağız beni görür görmez kolumdan tutup evden çıkardı ve arabasını yolcu koltuğuna itti . Kendide şöför koltuğuna geçtiğinde arabayı çalıştırıp gaza bastı .Hız ibresi 120 ' yi gösterdiğinde hızlıca emniyet kemerimi taktım . Arabada bende hız yapmayı severdim ama Yağızla aynı arabada böyle bir adrenalin yaşamak istemiyordum .

Kısa bir süre sonra eskimiş bir evin önünda arabayı durdurdu ve arabadan dışarı çıktı . Bende arabadan çıktığımda böyük adımlarla yürüyen Yağız ' a yetişmek için koşmaya başladım . Evin kapısına vurduğunda kısa bir süre içinda kapı açıldı ve kapının yanında bir kadın belirdi . Kadın Yağız 'ı gördüğünde adeta gözleri parlamıştı . Belli ki Yağız'ı seviyordu . Fazla vakit kaybetmeden ikimizide içeriye aldı ve ardımızdan kapıyı kapattı. Bize döndüğünde sıkıca Yağıza sarıldı ve bana döndüğünde yarayı görmüş olmalı ki kaşlarını çattı . Kadın yanıma yaklaşırken Yağız bıkınlıkla konuştu .

'' Şunun yanağına bi bakman için getirdim , sultanım . '' dedi.

Ben ' Sultanım ' kelimesine takılı kalırken kadın beni kolumdan çekiştirerek tıbbi malzemerin bulunduğu bir odaya götürdü . Birkaç malzeme eline alarak beni bir sandalyeye oturttu . Yarayı güzelce temizleyip bir süre kalsın diye bant yapıştırdı ve elimden tutup odadan çıkardı

***

Yitiriyoruz...

Umut ettiğimiz herşeyi.

Kaybediyoruz ...

Tellere takılan uçurtmamızı .

Unutuluyoruz ...

Yaşamak için ,

ÖLÜYORUZ...

Hiçlikler içinde kanayan yürekle , HER NEYSE ...

İZMARİTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin