İZMARİT

Bölüm-5/GÖLGESİZİM

Genellikle ızdırabın derinliklerinde olsamda,içimde hala sukunet,saf bir ahenk ve müzik var.
                                              -Van Gogh
Bardağımı barmene tekrardan uzattım.Elimden almasıyla Bakışlarımı ona çevirip fullemesi gerektiğine dair işaret verdim. Pezevenk... Anca piç gibi hareketler yapınca anlıyor.
  Elindeki bardağa uzun uzun baktıkdan sonra tek dikişte bardağın sonunu gördüm. Kafayı yavaş yavaş buluyordum ve emininki bu benim için yeterdi. Ne de olsa beni burda sarhoş olduktan sonra almaya gelecek bir ailem yok,ki zaten ben yanlızlığa alıştım.Sigaram sağolsun unutturdu bana tüm gerçekleri,bilinenleri.
Yokluklar içinde savaşan bedenime gitmem enrini veren beynime uyup tabureden kalkıp barın çıkışına doğru ilerledim.Uyuşan beynimle bir taksi çevirip evin adresini verdim. Dışarıdaki ağaçları izleyerek ya da arasıra araba geçen caddeye bakarak yolculuğumun daha çabuk geçmesini diledim. Kısa bir yolculuktan sonra evin önünde duran taksi şöförüne bir miktar parayı uzuatıp arabadan indim. Anahtarımı cebimden çıkardım ve evin kilidini açtım. Eve hızlıca girip kapıyı kapattım ve koşar adımlarla odama girdim. Odaya girmemle tuhaf bir şeyler olduğunu sezmeye başladım ama hissetiğim şeyin pencereden gelen soğuklu olmasını anlamam çok uzun sürmedi. Pencereyi kapatmak üzere ağır adımlarla ilerledim ve pencereyi sıkıca kapattım. Ardındanda arkama dönüp var gücümle yatağa zıplayıp yüzüstü yattım. Yorgunluk beni yavaş yavaş karanlığa iterken son hatırladığım burnumda hissetiğim o tuhaf koku...
                             ***
            Çıta neden hızlı koşar,köpekler neden kedilere düşman,balıklar neden suda yaşar?, hepsinin bir cevabı var değilmi? Peki bunun cevabı ne?:benim babam neden yanımda değil? Kesinlikle bunun cevabı kimsede yok çünkü benim fikrim bile yok.
             Benki ölüme atabildiğim kadar adım attım ve inanın artık kalmadı yolum.
              Belkide yalvardım birçok kez.Asla dediklerim uğruna bir kaç damla yaş düştü göz pınarlarımdan. Peki ben beden varım? Hangimiz biliyor 1dakika sonrasını. Kim tahmin edebilir,Yaşamak uğruna ölümle savaşabileceğimizi?,Azrail bile hançeriyle beklerken... Söyleyin bana kim benim bu yaşayan cesedime neydan okuyabilir...
                            ***
Yüzüme vuran güneşin sıcaklığı gözlerimi kamaştırmama sebep olurken zar zor gözlerimi araladım. Elimi gözümü ovuşturmak amacıyla kendime çekeceğim sırada elimin bağlı olduğu kanıtına vardım. Ve içimi kaplayan huzursuluk beni biraz tedirgin etti. Sanırım ben benliğimden habersiz biri beni evimden savunmasızca çıkarmış,vay orospu çocuğu.!!
   Yavaşça açılan kapının gıcırtıcı gıcık sesiyle bakışlarımı gelen şahısa çevirdim,hatta şahıslara demeliyim çünkü 7 tane adam yanında 7 kurt köpeğiyle içeri girdi. Arkalarındanda gözlerinden nefret saçarak giren "ŞAH" kapıyı sertçe kapatıp yanıma geldi ve ağzını aralayıp "Merhaba hacker,düşündümki sen kısa bir süre okula gelmeyeceksin ve ben sensiz kalmak istemiyorum,bu nedenle bir süre benlesin yada ömrü süre,Hazırlıkla ol hacker daha yeni başlıyoruz." Dedi.
Bilmem kaçıncı kez şu şerefsizin soluğunu kesmeyi diledim ama şuan hiçde bunu yapacak gücüm yoktu. Yağız bu seferde yüzüme biraz daha yaklaşarak kulağıma eğildi ve yavaşça üfledi. Kafamı hızlıca çevirmeye çalıştım ama çoktan iş işten geçmiş bu şerefsizin nefesi bedenimin bir tarafına işlemişti. Yağız, arkasına dönüp adamlarının hepsiyle göz teması kurdu ve "salın" emrini verdi. Yağız'ın emriyle adamlar ellerinde tuttukları köpekleri salıp odadan çıktılar. Ardında kapının iki kez kilitlenme sesi gelince işte şimdi sıçmıştım.
   Köpekler bana bakıp hırlamaya başlayınca damarlarımda akan kanın donduğunu hissettim köpekler yanıma daha çok yaklaşmaya başlayınca tüm gücümle bağırmaya başladım."Dalgamı geçiyorsun Şah?! Köpekleri buraya salıp beni bu kadar kolay öldürmeni beklemezdim." Onu guruyla oynayıp sinirlendirmekti kısa sürede geliştirdiğim planım ama makesefki ne bir cevap nede bir işaret verilmişti. Köpeklerden bir kaçı bana sürtünmeye de başlayınca anın verdiği adrenalinle gözlerimi sımsıkı kapattım. Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim ama eğer bende hazarsam burdan o şerefsize bu yaptıklarını ödetmeden gitmem.!!!