CHAPTER II

101 1 0
                                    

[It All Started with a Simple "Hello"]

(day 1)

“Hi Yana!”  sabi ni Drake habang naka grin. Siya si Drake Matthew Garcia. Ang childhood sweetheart ko daw.  pano kasi, friends na ang parents naming dalawa simula nung mga college students palang sila tapos business partners pa yung mga daddy naming. Kaya kahit hindi pa kami ipinapanganak, nakatakda na yata kami para sa isa’t-isa. Akala nga daw ng parents namin,  we’re meant to be.  hahaha. Ang weird no? Hindi na daw sila masho-shock kung kaming dalawa na yung magkatuluyan forever.  Pero, bestfriends lang naman turingan namin e. Hanggang dun lang. He usually come with me tuwing may occasions. Sa katunayan nga, siya pa lagi kong escort. HAHAHA .

“o Drake? Hehe. Kamusta? ”  

“umm. Okay lang ako. Ikaw? Kamusta HK?”

“hehe. Um. Okay lang. bilis ko ma-homesick . pag dating na pagdating naming dun, parang gusto ko na kaagad umuwi.  =))”

“haha. Ganun ba? Okay lang yan.  atleast. You’re back. :D”

“haha. Oo nga e.”

*BEEP*

Hi baby c:

-dadi

Aysus. Dadi lang pala. Haha. Pero hindi sya real dad ko. Tawag ko lang yun sa kanya. Pano kasi, tinalo pa tatay ko kung mag-react. =)) hahahaha. Masyado kasi kaming close eh. Hahaha. Kaya ayun. :)

Oh. Hi dadi. :D

I texted him back. Tapos habang seryoso ako sa pagpipindot ng keypad ng phone ko,

” Students, you may now proceed to your respective classrooms.”

Ma’am V talaga. Kahit kelan. :)) dun ko lang narealize, wala na pala si Drake at si bff sa tabi ko.  Buti pa sila, magkaklase. tapos naglakad lakad nako pabalik ng building mag-isa.

“Yana!”

“oh? Alexa? Joie? Punta na kayo sa classroom niyo?”

“haha.Yana naman o. nagpapatawa. Shunge! Magkaklase kaya tayong tatlo! :))”

 sabi ni Joie. Kaklase ko nga pala sila last year. Si Joie, medyo ka-close ko na. Kasi halos seatmates na din kami. Pero si Alexa, Kahit na nagging kaklase ko na siya nung first year, ewan ko ba. Hindi ko parin makuha ang ugali nya. :o :)) Random kasi yung pagpili ng students sa isang room eh. Kaya ayun. Paiba-iba ang mga kaklase mo every year. Except dun sa mga maswerteng mga students na nagkaroon ng classmate forever. hahaha. Swerte nga ba? Eh ako, wala eh. hahaha.

“o? talaga? Hahaha. Sorry. O edi sabay- sabay na tayong tatlo pumunta sa classroom.”

“ano pa nga ba? :))” sabi ni Alexa. Haay. Patience Yana. :D

“San tayo uupo?”

“dito na lang tayo sa may unahan. (: lahat naman tayo nearsighted e. :))”

“Okay.”

Tapos after nun, umupo na kami. Nakalimutan ko nga pala i-mention na medyo sira na ang aking magagandang mata. :)) Oo. Near-sighted ako. Minsan, nagsusuot ng eyeglasses. Pero ayoko suutin. Kaya ko pa naman e. tska. Nagmumukha akong lola. :)) kaya yun. :D

Tapos tumingin nako sa paligid. Okay naman mga kaklase ko e. Normal lang naman na nagkakahiyaan sa unang araw.  masasanay din naman kami lahat.

*BEEP*BEEP*BEEP*

OMG! 3 messages na kaagad. :o Ang dami talagang nagmamahal sa akin. :”>

Tapos binuksan ko na yung unang msg.

1344 days with Him.Onde histórias criam vida. Descubra agora