[E-P-A-L BABY]
Tapos after nun, naglakad-lakad na ako papalayo sa kanya.
“uhh. Yana,wait lang..”
Tapos hinabol niya ako. Tapos nag stop nadin ako sa paglalakad then lumingon sa kanya.
“um. Bakit?”
“hehe. Hatid na kita papunta ng classroom niyo.”
“ah. Hindi. Okay lang.Malapit lang naman e. ”
“Sige na. Okay lang naman sakin e. ‘to naman. Tara?”
“Okay..”
Tapos sabay na kaming nag lakad-lakad. :))
…SILENCE…
“uhh. Yana, Thankyou nga pala sa time ha? Sorry kung naistorbo pa kita.”
“hehe. Okay lang yun. Sus.”
At dahil sa sobrang lapit lang ng canteen sa classroom namin, nakarating na kaagad kami. Buti na lang at wala masyadong tao. Ayun. Walang mga chismosa at mga journalist na umaaligid. Kung hindi, patay. Ganyan ditto eh. Public na sosii. :))
“Hehe. Pano? pasok na ako. umm. Salamat sa pag-hatid.”
“hehe. Wala yun. Salamat din uli ha?”
“uhh. Pakisabi nga pala kay Chloe, sabay na kami uuwi.“
“Thanks Marc. “
“Okay.”
Tapos umalis na siya. Then tiningnan ko na siya na lumakad papalayo sakin then pumasok nako ng room. Uwian na pala. Ang bilis ng oras. 3:30 kasi uwian namin. So yun. Nag ayos na ko ng sarili ko. Konting suklay tapos powder. :)) Nang biglang lumapit sakin si Joie.
“uhh. Yana..”
“o bakit?”
“uhh.Si alex kasi.”
“ano problema kay alex :o?”
Tapos biglang pumasok si alex sa classroom sabay sigaw.
“HAY NAKO KASI! MGA TAO TALAGA! ANG GALING MANLOKO NG KAPWA NILA!”
Tapos napatingin kaming dalawa ni Joie sa isa’t-isa. Tapos sakto sumigaw din si Chloe.
“umm. Paging, Ms. Alyanna Michalka Marieë Madrigal. Please proceed to the SG room. Thankyou! :D”
Galing talaga ni Bff. Savior ko forever and ever amen! :D Edi lahat ng tao sa section naming, nagtinginan kay Chloe. :))
“Bff! Dito ako! :D Wait lang.”
KAMU SEDANG MEMBACA
1344 days with Him.
Fiksi Remaja*NO SOFT COPIES* Love comes when you don't expect it. Eto ay isang istoryang magulo at nakakaloko. -This story is a must read! :-)
