BAĞIMLI

-3-

"İlk görüşte aşık mı olmuştu ? hemde BANA !"

Ben Cenk bey ' e saf saf bakarken birisi geldi. Minyon tipli , sarışın , iri vücutlu ve yakışıklıydı. Bana çok benziyordu. Sarışın çocuk kolumdan tutup beni kaldırdı. Ben kolumu çocuktan kurtarmaya çalışırken Cenk beni , daha doğrusu bizi dikkatle izliyordu. Ben bağırmaya başladığımda çocuk elini birden çekince yere düştüm. 

"Napıyosun sen ya gerizekalı sala.. !"

konuştuğunda susmak zorunda kaldım.

"Susta yürü annem seni neden yetimhane ye bıraktı şimdi anladım"

şok içinde çocuğa bakıyordum. Beni , daha doğrusu yetimhaneye bırakıldığımı nereden biliyordu ? etrafımdakiler neden hep müneccim çıkmak zorundaydı ki ? 

"Sen kimsin ve beni nereden tanıyorsun ?"

diye sorduğunda verdiği cevapla tekrar donup kaldım.

"Abinim. Şimdi sus ve yürü eve gidiyoruz."

itiraz edicekken Cenk araya girdi 

"Senin abisi olduğunu nereden bilebilir Berksan ?"

ne yani Cenk abimi tanıyor muydu ? gerçi abim mi onu bile bilmiyordum. Kaçırıldığım günden beri - ki bu 2 gün oluyor - kafam hep karman çorman oluyordu. Şimdi bu sarışın bela benim abimse ailemi buldum demektir. Bu da demek oluyor ki nefretimi yıllar sonra onlara kusabilicem. Hemen ayağa kalktım sarışın belanın kolundan tutup

"Beni aileme götür !"

diye bağırdım. Cenk araya girdi ve

"Hiçbir yere gidemezsin Berrin !"

diye bağırdı. O sırada Berksan belası Cenk ' i itip 

"sanane lan benim kardeşim değil mi !"

diye bağırdı ben araya girecekken Cenk ve Berksan beni itince ne olduğunu anlayamadan yere düştüm. Geri kalkmaya çalışırken kafamı masanın kenarına çarpınca bilincim kapandı.

HALE ' NİN AĞZINDAN (Berrin' ın annesi)

* 16 yıl önce *

Yavrumu kucağıma verdiklerinde ilk kokusunu içime çektim. Gülümseyerek Berrin'ime bakarken içeri Hakan girdi. Yanıma kadar geldi ve 

"Bu çocuğu bana vereceksin."

dedi. dilim tutulmuş gibi konuşamıyordum. Sonunda sesimi bulduğumda 

"A-ama neden ?"

diye sorabildim sadece. Hakan bana alaylı bir şekilde baktıktan sonra biraz bekledi ve Berrin' ime baktı. Hemen Sonra Konuştu.

"Bu çocuk benden öyle değil mi Hale ?" 

"E-evet senden"

diye utana sıkıla söyledim. 

"O zaman bu çocuk bende kalacak. Yoksa kocan olacak karısına sahip çıkamayan Mert ' e her şeyi anlatırım."

dedi ve pis pis güldükten sonra odadan çıktı. Doktorlarla konuştuktan sonra Berrin ' imi öldü olarak gösterdik. Sonra zorlanarak ta olsa Berrin' i yetimhaneye götürdüm. İçim kan ağlıyordu ama yapacak hiçbir şey yoktu. Müdürle konuştum 16 yıl sonra alacağımı söyledim. Kesinlikle bana ulaşmasına izin vermesin diye iyice tembihledim ve eve döndüm tekrar içim kan ağlaya ağlaya.

BERRİN' İN AĞZINDAN 

Uyandığımda yine aynı yerde yatıyordum. Ama başımda Cenk vardı ve Berksan etrafta değildi. Cenk uyandığımı görünce direk konuya girip

"Yürü. Gidiyoruz demek aileni hala seviyorsun. Ben olsaydım..."

dedi ve sustu alaylı cümlesinden sonra kolumu tutup çekiştirmeye başladı. 16 yıl sonra ailemi buldum ha ? kulağa çok cazip geliyordu. Hele de onlara nefretimi savurup çıkmak.. Oh ne ala ama ! abime el bebek gül bebek bakmışlar. Bana neden bakamasınlardı ki ? Eğer şu Wattpad hikayelerindeki gibi "durumumuz yoktu bakamadık" cümlesini kullanırlarsa cidden sinir krizi geçirebilirdim. Cenk beni arabaya bindirip sürmeye başladı. Pahalı bir eve gelmiştik saray yavrusu denmese de pahalı olduğu anlaşılıyordu. Cenk beni arabadan indirip elimi tuttu ve kapıya doğru yürümeye başladı. Kapıya geldiğimizde zile bastı ve bekledi. Kapıyı bir görevli kadın açmıştı. Cenk'i görünce direk başını eğerek

"Buyurunuz Efendim."

dedi ve kenara çekildi. Neden başını eğdiğini anlamasam da hoşuma gitmişti. Ellerimiz hala kenetliyken tahminimce salona doğru yürümeye başladı. Salona girdiğimizde , Berksan belası , hafif bana benzeyen bir kadın ve erkek vardı. Bunlar bana neden benziyorlardı ? Ailem onlar mıydı ? Uraz elini elimden çekti ve 

"Kus bütün nefretini onlara BERRİN"

dedi. İsmimi bastırarak söylediğinde kadının gözleri doldu ve erkeğe baktı. Tahminimce karı-koca lardı. Kadının kocası 

"Berrin mi ? Hale ? Berrin ölmemişmiydi ?"

diye sorunca kan beynime gitti. Adam devam ettiğinde ise iyice donup kaldım.

"Hatta mezarını bile yaptırmıştık. Hale ? nasıl olur bu ?"

Hale teyze cevap verdi.

"Hakan hani. Senin arkadaşın olan. Beni tehdit etti eğer Berrin'i ona vermezsem bizim şirketi batıracağını söyledi. Korktum ben Mert lütfen anla beni"

diyerek ağlamaya başladığında içim acımıştı ama bir şey diyememiştim. Para uğruna beni gözden çıkarmışlardı.

"Demek para uğruna beni gözden çıkardınız ha ? Yazıklar olsun size sizin gibi bir ailem olduğu için çok şanssızım. Bravo ANNE"

diyerek ağlamaya başladım. Anne lafını bilerek söylemiştim. Biraz bari yüreği acısın bana diye.

"Kızım dinle beni lütfen"

diyerek ağlamayla karışık konuştuğunda 

"Niye Dinleyeyim ki ? duyacağımı duydum ben zaten. Para uğruna gözden çıkarılmış bir bebektim. Yurtta başıma neler geldi sen biliyormusun ! bilmezsin. Herkesi evlatlık aldılar. Beni de aldılar !"

diye bağırdığımda kadının gözleri kocaman oldu ve

"Na-Nasıl yani ? ben yurt müdürüne seni 16 yaşında alacağımı söyledim ?"

dediğinde hemen konuşmaya başladım.

"Yurt müdürümüz değişmişti. Herkesi evlatlık verdi."

dedim sonra bağırarak

"Sen ne anlarsın bu işlerden ki !"

diye bağırıp kapıya koştum. Daha doğrusu koşamadım denilebilir. Bağcığıma basıp yere düşmüştüm. Cenk koşarak yanıma geldi ve beni yerden kaldırıp alnımı öptü.

"Hadi gidelim Berrin."

dedi ve beni kucağında taşıyarak arabaya bindirdi. Arka koltukta hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. İstediğim olmuştu işte. Aileme nefretimi kusabilmiştim ama neden ağlıyordum ki ? ben böyle planlamamıştım.