Altına çalan bir akşamın
Öksüz çocuğu yerdeki bir damla yağmur.
Saçları siyah bir hava
Evleri bomboş bir şehir,
Islaklığını tüm utangaçlığıyla koynunda saklamaya çalışan kaldırımlar.
Çoktan deşifredir oysa bakışları,
Önümde bir çift
Tek gövdeli ağacın sarılmış dalları.
Yol boyu uzanan çakıl taşları,
Güneşin yaktığı bulutlar...
Oyunbaz dostlar,
Yalancı ömürler
İs karası sokaklar
Hazan yağan bahçeler,
Boş bir posta kutusu.
Toprağa saplanmış
Üçgen bir mermer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Bohem Şair
PoetryBüyüyor içimde gürültülü sessizlik kadar sesin, Biliyorsun, ömrümü damlanın fırtınada saklı kısmında Sen hapsettin. Ve bittim.
