Sendin tek suçlu diyemem,
Hakkını yiyemem tabi.
Ben de gemileri yaktım yerli yersiz.
Dengesiz ,saçma sapan şeyler taktım kafaya.
Pire için yorgan yaktım.
Yine de vazgecmedim.
Ya sen. ...
Masum değildin o kadar da biliyorsun.
Hep gizemliydin hep uzak.
Tanıyamadım seni tanıtamadın kendini bana,
Tanıyamadık birbirimizi.
Benim değildin sanki,
Hep yabancı kalıyordun bana ,
Gözlerin çok uzaklardan bakıyordu,
Kokun biraz farklı,
Tenin hep soğuk,
Sözcüklerin anlamsız
Ve sen sevgisiz.
Ben seni birinci tekillerimde yazarken ;
Sen üçüncü tekil şahıslı şiirlerimde uzaklaştıkça kayboldun.
Ben olamadın , Sen olamadım.
Biz olamadık.
N.t.y.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Bohem Şair
PoesíaBüyüyor içimde gürültülü sessizlik kadar sesin, Biliyorsun, ömrümü damlanın fırtınada saklı kısmında Sen hapsettin. Ve bittim.
