Kuş kanadından dökülür umutlar.
Kovalıyor raylar sırtımdaki güneşi
Ve kayıyor gökten yıldızlar.
Çocuklar avuç avuç toparlıyor gençliğimin sönmüş ışıklarını.
Geçmiş alıp gitti mi pörsümüş valizini,
Bir daha dönmüyor!
Her son böyle mi biter
Yoksa henüz başında mı yenilmiştir birileri.
Oysa deniz hep mavidir aslında aksidir gökyüzünün maisi
Ve hep vardır.
Yarınlar!
Ah!
Yar (ın)lar !
Denizin dibinde yosunlaşmış bir inci...
Ne yaparsın ki
Bu koca boş ummanda
Henüz yüzme bilmiyor
Birileri!
NTY
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Bohem Şair
PoetryBüyüyor içimde gürültülü sessizlik kadar sesin, Biliyorsun, ömrümü damlanın fırtınada saklı kısmında Sen hapsettin. Ve bittim.
