Bir Bohem Şair

Serin Bir Yaz Akşamı

Serin bir yaz akşamı,
Hafiften bir rüzgar esiyor.
Bir nağme geliyor kulağıma sahipsiz.
Dalıyorum uzaklara
Dalıyorum sana ve bana.
Ben 'ben' oluyorum o zaman,
İçim sancıyor
Gözlerim ağlıyor.
Terastan fesleğen kokuları geliyor burnuma
Bir özlem uyanıveriyor içimde.
Anlamsız kırgınlıklarımız takılıyor aklıma.
Ne çok saçmalıyorduk,diyorum.
Pişman oluyorum,
Hatırlamıyorum,
Hüzünleniyorum.
Seni arıyorum yanıbaşımda.
Dokunacağımı hissederek yanıbaşıma uzatıyorum elimi;
Yoksun oysa...
Sen ,çok uzak hayatların peşinde çırpınıyorsun.
Bir soru takılıyor kafama
'Sen de hatırlıyor musun beni?
Sen de ara sıra acaba ,
Serin bir yaz akşamında
Yaşayamadığımız hayatlara hayıflanıyor,
Pişman oluyor,
Hüzünleniyor musun?'
Ben hala yalnız ve aşığım;
Ve ben hala ara ara seni düşünüp,hayır hayır sık sık seni düşünüp
Hayıflanır,
Pişman olur,
H

üzünlenirim.
Serin yaz akşamlarında.

Nazan Taştan Yapıcı