Sensizlikle Tanıştım Ben Bugün

10. bölüm

Ortam çok sıkıcı olmaya başlamıştı ki bir anda kapı çaldı ve ben hemen gizlice gidip açmaya karar verdim. Hizlica ayağa kalkıp "Ben bakarım." dedikten sonra kapıya yönelip kapıyı açtım. Karşımda benim boylarında ama sanki benden biraz küçükmüş  gibi duran bir kız ile karşılaştım. Kapıyı itekleyip yavaş adımlarla içeri girdi. Ve bir anda bağırmaya başladı. "Umuuuut canım nerdesin?" O kız Umut'a canım mı dedi? Yolarım ben bu kızı. Kız salona doğru ilerlemeye başladı ve Umut'u görünce koşarak boynuna sarıldı. Oha be ne bu samimiyet. Umut "Prenses hoşgeldin."dedi. Ve söze devam etti. "Arkadaşlar kız kardeşim Elif."dediğinde içimden bir oh çektim. Bir an kalbim dur ak sanmıştım. Belli etmemek için hemen kafa atlayıp "Bende Masal. Memnun oldum."dedim. Aslı anlamış olmalı ki koluma vurup güldü sürekli. "Tanışma faslı bittiğine göre Elif Arda nerde oda senle gelmiycekmiydi?"
Bide Arda çıktı başımıza. Elif tam konusacakken kapı çaldı Aslı kapıyı açmak için yöneldi. Kapıyı açtığında çok yakışıklı biri kapıda duruyordu. Öylece bakakaldım. Umut da bu halimi anlamış olmalı ki kolumu cimcikledi. Of ya acıdı. Ben de bunun intikamını senden almassam. Kapıda duran yakışıklıya "Sanırım Arda geldi.  İçeri gelsene Arda."dedim. Sanırım tahminim doğru bu Arda. Arda içeri geçti ve Umutla selamlaştıktan sonra yanına gelip elimin üstünü öptü. Çok romantik ya. Arda bana uzun uzun bakmaya başlayınca Umut dayanamadı ve Ardayı önümden aldı ve Efeyle Aslı'nın yanına götürdü. "Buda kuzenim."dedi. Bunların sülalesi yakışıklı galiba. Aslıda Ardaya hayran hayran bakıyordu. Efe'nin sinirlendiğini Umut'a attığı bakışlardan anlayabiliyordum. Onun ne suçu var sanki. Ama çocuk yakışıklı yani hakkını yememek lazım. Ama benim Umutum daha yakışıklı. "Ayakta mı duracağız?" Asli'nın söylemiyle herkes salona ilerledi ve oturdu. Oturma şekline göre Umut yanımda, Aslı ve Efe karşımda, sağ tarafımda ise Elif ve Arda oturuyordu. Aslıya kaş göz işareti yapmaya çalışıyordum ama anlamıyordu. En sonunda pes edip telefonu gösterip bakması gerektiğini anlatmaya çalıştım. Telefonu eline alıp mesaj yazmaya başladım.
Kalk mutfağa git arkandan bende gelicem giderken de içecek biseyler getirmeye gidiyorum diye git bende sana yardım edecegimi söyleyip geleceğim.
Diye mesaj yazdım. Ama Aslı anlamamış bir şekilde bana bakmaya başladı. Ve tekrar telefonumu gösterip mesaj yazdım.
Hadi mutfağa git. Konuşalım dedikodu diyorum dedikoduu.
Bu sefer de anlamassa kolundan çekiştire çekiştire götüreceğim. Ama neyseki anladı ve içecek getireceğini söyleyip ayağa kalktı. Benden arkasından yardım amaçlı gittiğimi söyleyip yanına gittim. Ama beklediğim gibi olmadı. Arkamdan Umutta geldi. Aslıya "Biraz  izin verir misin?"dedi. Aslı da evet şeklinde kafasını sallayıp salona doğru yöneldi ama eminim ki kapıda bizi dinleyecek. Umut'a anlamsızca bakarken Umut konuşmaya başladı "Bak eminim Arda senden hoşlanmaya başladı. Ondan uzak dur yoksa onu öldürürüm."dedi. Gözlerimi kocaman açıp ona bakarken konuşmaya karar verip konuştum "Nasıl anladın? Bide öldürürüm ne demek ya?" dedim. Hafif bir kahkaha attı. "Nerden mi anladım? Efeyi çağir onada soralım."dedi ve "Efeee."diye seslenmeye başladı. Efe hizlica yanımıza gelip "Efendim."dedi. Umut konuşmaya başladı. "Kardeşim benim kuzen Masaldan hoşlandığını belli etmiyomu bide sen şöyle."dedi. Efe "Evet kardeşim. Masal çocuk sürekli sana baktı."dedi. Ve yanımızdan gitti. "Oo birileri kıskanmışmı."dedim dalga geçerek."Kıskanırım tabi lan benimsin sen."dedi ve kafama minik bir öpücük kondurdu. Bende gülümsedim. Umut yanından gittiginde derin düşüncelere daldım. Ne kadar garip birşey ya. Bi kibar bi kaba. Neyse ya ben onu her haliyle seviyorum.