Sensizlikle Tanıştım Ben Bugün

8.bölüm

Sonunda arabaya bindik ve kuaföre doğru gittik. Kuaföre vardığımızda arabadan indik ve içeri girdik. Üzgün bir şekilde koltukların birine oturdum. Etraf turkuaz renkleriyle kaplanmıştı. Koltukların ise lila renkli olması biraz karışık olsada güzel duruyordu. Kısa saçlı kız yanıma geldi ve "Nasıl bir model istersiniz." diye sordu.Annem "kırıklar gitsin yeter."dedi. Bende başımı sallayarak işaret ettim. Kendimi çok kötü hissediyordum. Sarı saçlı kadın tam saçımı kesecekken kalktım ve oradan hızlıca uzaklaştım. Bunu neden yaptığımı bilmiyordum ama nefes alamıyordum. Babamın mektubu beni çok etkilemişti. Hemen ordan uzaklaşmam gerekiyordu. Babamın daha kırkı çıkmadan hiç birşey yapmak istemiyordum. Üstümdeki herşeyi çıkardım. Yanlış anlaşılmasın daralıyordum. Sadece montumu çıkardım. Üşüyordumda hava soğuktu neden bilmiyorum ama soğuktu. Bu ayda bu kadar soğuk olması garipti. Koşturmaya başlayınca bir anda birine çarptım ve yere düştüm. Çarptığım kişinin çok güzel kasları vardı. Kafamı yukarı doğru kaldırdığımda çarptığım kişi Umuttu. Keşke başka birşey dileseymişim. Gerçi dilememiştimki. Umut omuzlarımdan tuttu ve beni ayağa kaldırdı. O kadar çok ağlamıştım ki ağlamaktan yorgun düştüm. Umut "Masal iyimisin." dedi. Yorgun gözlerle ona baktım ve o son bakışım oldu Umut'un kollarına düştüm. Beni sıkıca tuttu ve hemen ileride duran arabanın içine bindirdi. Hastaneye götürür diye düşünmüştüm ama götürmedi. Böyle 1 odası olan bir binaya getirdi. Bu nasıl bir binaydı böyle.Çok korkunç görünüyordu. Tabiki ben baygınken etrafı göremiyorum. Araba uyandım ama uyandığımı belli etmedim. Konuşmaya halim kalmamıştı. Sonunda kendimi uyandırmaya karar verdim. Usulca gözlerimi açtım. Umut uyandığımı görünce hemen yanıma geldi. Ona ilk sorum "Bana neden aşkım dedin?"oldu. Şaşkın gözlerle bana bakarken "İyimisin sen?" diye sordu. Anladım cevap vermek istemiyordu. Bende uzatmak istemedim ama bu konuyu birdaha açmıycağım anlamına gelmiyor. "Peki. İyiyim."dedim. Hafifçe dudağını kıvırdı ve "Çok korktum." dedi. Ben "😄"👈 tam bu şekilde hissetmeye başladım. Bu çocuk gerçekten kendimi iyi hissettiriyordu. "Noldu neden bu kadar kötüydün." dediğinde anlatsammı acaba diye düşünmeye başladım. "Sır tutabilirmisin." dediğimde şaşırmış gözüküyordu. "Tabii." dediğinde vazgeçtim ve hemen konuyu değiştirdim. "Hastanede bana söylediklerin gerçekmiydi."dediğimde gülümsedi. Gülmek ona çok yakışıyordu. "Unutmadınmı sen onları."dedi alaycı bir sesle. İstemesemde bi an kalkıp omzuna yumruk attım."Oha güçlüymüşsünde çok severim asi kızları." dediğimde iyice sinirlenmeye başladım ve "Unutmam mı gerekiyordu?" diye sordum. Oda sakin bir ses tonuyla "Evet." dedi. Bu cevabı duyduğumda ne kadar mutlu oldum anlatamam. Arkasından da konuşmaya devam etti. "Benimle çıkarmısın." dedi. Ama ben buna hazır değildim. Tabiki ondan hoşlanıyordum. Bir anda hapşurmaya başladım. Bir iki üç çok hapşurdum. Umut "İyimisin?" diye sordu ve elini alnıma koydu sonrada "Oha la çok ateşin var dedi. Yuh ama ya bu kadar kaba konuşmamalıydı. "Çok kabasın." dediğimde "Piki kibar olurum bende."dedi alaycı bir ses tonuyla. Piki nedir ya. "Hıh tamam ol."dediğimde gözlerini devirdi. "Kalk hastaneye gidelim."dedi. İstemiyordum zaten haftanın üç günü hastanedeydim doktorlarla kanka oldu resmen. "İstemiyorum." diye karşılık verdim. Çok uzatmadı oda biliyordu tabi zaten bir iki güne bayılıp hastaneye giderdim...
"Eve bıraksan beni."dediğimde "Tamam." diye karşılık verdi. Uzun sürmeden eve gelmiştim. Hemen banyoya gidip sıcak bir duş aldım. Banyodan çıkınca telefonuma baktım uzun zamandır bakmıyordum. Ooha 20 cevapsız arama 10 tanesi annem 10 tanesi Aslı. Of ya ben Aslıyı unuttum ne zamandır konuşmuyordum onunla. Hemen nunarasını tuşladım ve aradım ilk çalışta açtı.
"Nerdesin kızım sen."
"Uzun hikaye anlatırım sonra."
"Neyse tamam. Sonra dinlerim. Kanka yarın alışverişe çıkalımmı?" dedi. Buna gerçekten ihtiyacım vardı.
"Tamam çıkalım. Ama okul nolcak iki gündür okula gitmiyorum."dediğimde gözlerini devirdi.
"Olsun kızım ya hem seni biriyle tanıştırcam."
"Peki tamam. Kimmiş o?"
"Yarın tanışırsın."
"Off ya."dediğimde ciddi bir sesle
"Oflama."dedi.
"Tamam. Uğraşamam senle."
"Neyse kanka yarın 11.30 da seni kapıdan alırım."
"Tamam."
"İyi geceler."
"İyi geceler."
İnşallah bu alışveriş bana iyi gelirdi.

Sabah kalktığımda saat 9.30'du. Mırın gırın ederek yataktan çıktım. Bugünde okula gitmiycektim. Zaten 2 gündür gitmiyordum. Bu gidişle devamaızlıktan kalcağım. Düşünüp kendi kendime gülerken bi anda annemin sesini duydum. "Kızım kahvaltı hazır." sabahları kahvaltı yapmayı sevmiyordum ama annem için yapıyordum. Neyse anneme "Geliyorum."diye bağırdıktan sonra aşşağı indim.