นอนไม่หลับ.....
ร่างสูงนอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงได้พักใหญ่ๆ เพราะนอนไม่หลับ แม้ว่าจะพยายามข่มตาหลับมาจนถึงตอนนี้แล้ว จนตอนนี้เวลาเกือบจะตีหนึ่งแล้ว เพื่อนคนอื่นก็หลับกันหมดแล้วเพราะเพลียจากการที่นั่งปั่นงานกันตั้งแต่ตอนช่วงบ่าย ทุกคนเพลียกันมาก บางคนเรียกได้ว่าพอหัวถึงหมอนก็สลบกันไปเลย แต่ไม่ใช่กับแทฮยองที่ยังคงตาค้างอยู่
ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าที่นอนไม่หลับนี่เพราะแปลกที่หรือเพราะไม่มีใครอีกคนที่นอนกอดอยู่ทุกคืน... แต่น่าจะเป็นอย่างหลังนะ
ป่านนี้อีกคนจะหลับรึยังนะ
เมื่อความคิดถึงเข้าเล่นงาน แทฮยองก็จะไม่ปล่อยให้ตัวเองทรมานเพราะคิดถึงอีกคนจนนอนไม่หลับ
แทฮยองหยิบมือถือที่วางอยู่บนหัวเตียง กดเลื่อนหาโปรแกรมแชทสีเขียวหวังจะคอลหาอีกคนที่กำลังอยู่ในห้วงความคิดของเขาโดยที่ไม่กลัวว่าจะรบกวนเพื่อนคนอื่นๆที่นอนกันอยู่
รบกวนก็เรื่องของมึง เสือกลากกูมาทำงานเอง
ถึงจะคิดอย่างนั้น แต่แทฮยองน่ะออกจะใจดี มือหนาเลื่อนไปหยิบหูฟังมาเสียบเข้ากับสมาร์ทโฟนของตัวเอง เพื่อที่เวลาคุยเสียงจะได้ไม่รบกวนคนหลับ แต่ไม่รับประกันนะว่าแทฮยองจะพูดเสียงเบา ฮี่ๆ
แทฮยองชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง เพราะอยากคอลหาแต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าจะรบกวนเวลานอนของอีกคน แต่แล้วความคิดที่ว่า 'อยากคอลก็คอล ยิ่งถ้าเป็นเสียงงัวเงียตอนเพิ่งตื่นมันจะดีต่อใจมาก' มันก็ผุดขึ้นมาในหัว
แทฮยองตัดสินใตกดคอลไป รออยู่แค่ครู่เดียวอีกคนก็กดรับ แสดงว่าอีกคนยังไม่นอน อดได้ฟังเสียงงัวเงียเลยงะ....
(ว่าไง ทำไมไม่นอน) ยังไม่ทันที่แทฮยองจะได้เอ่ยคำทักทาย อีกฝ่ายก็ลั่นคำถามเข้ามาซะก่อน
"นอนไม่หลับ แล้วเราอะทำไมยังไม่นอน"
(เพิ่งอาบน้ำเสร็จอะ ผมยังไม่แห้งเลย)
