Mijn Stiefbroer ©

Hoofdstuk 43: Preek

Hoofdstuk 43

Preek

-Valerie! -riep Ruth en keek me boos aan-. Welk spel speel je?

-Ik ben niet aan het spelen.

-Denk je dat je Bella Swan* of Elena Gilbert** bent?

-Nee

-Dus, vriendin, wat is er?

-Niet alles is zo makkelijk als het lijkt -riep ik verdedigend -. Voor jou is het makkelijk om te zeggen omdat je niet leeft wat ik leef. Stop tegen mij te roepen en probeer in mijn plaats voor een moment te zijn!

Ruth zweeg en deed haar hoofd naar beneden.

-Zie je? Het is allemaal shit en niet alles is zo makkelijk als het lijkt -herhaalde ik -. Ik kan gewoon niet laten dat Edward nog meer lijdt, dat kan ik niet Ruth!

-Maar als je verder doet dan ga je hem nog meer pijn aanrichten.

-Ik ga niet verder doen - verdedigde ik mezelf.

Er was een stilte in haar kamer.

-Kijk - zei Ruth en onderbrak dat ongemakkelijke stilte-. Ik wil je niet bekritiseren of oordelen voor wat je doet. Ik raad je gewoon aan en ben eerlijk met jou. Ik kan niet zwijgen als ik zie dat er iets fouts is en dat je precies een slet eruit ziet. Ik moet het je zeggen, ook al kan het jou niks schelen of je luistert niet naar mij. Ik wil je gewoon de dingen zeggen over dit allemaal vanuit mijn gezichtspunt, en ook dat je moet beslissen. Je hele leven kan niet op dit gebaseerd zijn op dit... Nick en Edward bedriegen, liegen, tegen jezelf liegen. Je moet het op een schaal zetten en beslissen.

>Echt, en vergeef me als ik me vergis maar ik denk niet dat je van Edward "houdt" en ook niet van Nick.

-Wat? - zei ik terwijl ik uit mijn trance kwam na al de eerlijke woorden van mijn vriendin-. Waarom denk je dat?

-Wel, ik zal je het uitleggen waarom. Met Edward denk ik dat je je verontrust voelt door alles wat er gebeurd is met het ongeluk, en je voel je dankbaar om je leven op meerdere keren gered te hebben (het ongeluk, wat met Tom gebeurd is, dat ding met de taxi -volgens jou-) in ieder geval, wat je voor Edward voelt is dankbaarheid, geen diep liefde zoals je denkt dat je voor hem voelt.

>En met Nick weet ik niet, Val, dat "liefde" dat jullie voor elkaar voelen klopt niet echt. Ik kan Nick niet geloven, echt, en ik kan me niet voorstellen hoe na één keer vrijen kan je alles vergeten wat Nivk je heeft gedaan, of weet je dat niet meer?

Ik knikte.

-Nick - ging ze verder-, heeft geen goeie doelen met jou en ik stel dezelfde vraag, na één keer vrijen gaat hij al die jaren van "hel" vergeten? Misschien hij wel... Voor seks, Valerie! Een man wordt blind als hij kansen met vrouwen heeft, of waarom denk je dat hij die ene Paula heeft gezocht? Geloof je hem toen hij zei dat hij het deed "om jou te vergeten"? Bullshit!

>Vergeef me als ik je te hard aanspreek of met te veel waarheid maar dat is exact wat ik erover denk schat, en je zou het kunnen overwegen.

-Dankje - fluisterde ik met pijn en met blijdschap dat ik zo'n vriendin als Ruth naast me had.

Ze knuffelde me en mij hart maakte een beweging, en opnieuw, wou ik huilen.

-Nee Ruth, knuffel me niet, ik wil niet huilen. Ik moet sterker zijn, ik moet karakter hebben en de dingen kunnen aannemen. Het is niet altijd gehuil, en ik denk ook dat ik ga uitdrogen van al de tranen dat ik vergoten heb. Ik wil niet meer huilen!

- Ik begrijp je - zei ze glimlachend

Ik knuffelde haar en glimlachte.

-Ik hou van jou, vriendin.