Promises of the Past

Chapter 1

May nakapagsabi sakin na ang Pangako daw ay nabubuo para mapako. Dahil dun, na-inspired ako. :)

Ipapakilala ko sa inyo si Dennise Loreyn. Isang Asst. Manager sa isang restaurant. Masaya naman sila ng pamilya niya dahil nakakaraos na sa buhay. yung bunso nilang si Paula Lhian, isang taon nlng graduate na sa tulong nilang magkapatid na si Georgette Lewis.

Linggo ng tanghali, madaming tao sa resto, as usual busy ang mga tao. pumunta siya sa locker niya dahil sa isang crew na nagsabing may tumtawag daw sa CP niya.

"ANO BA kasing nangyare diyan? kinausap mo na ba si ate Lewis mo?" natatarantang sagot niya. "Sige, wait lang. magpapaalam na ko." At pinutol na niya ang linya.

Nagpaalam siya sa manager at pumayag naman ito. nabihis siya at nagmadaling umuwi.

Pagdating niya sa bahay..

"Bakit ang dilim dito? Ma? Pa? Lhian? Lewis?", hinanap niya yung switch ng ilaw at...

"SUUUURRRPPRISSSEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!", sigaw ng mga tao sa kanila.

"Hala, ano pong meron?", natatawang tanong niya.

"Sabi ko sa inyo papa, tanga yang si ate. 24 na yan.", natatawang sabi ni Lhian.

"Anak naman, nakalimutan mo bang birthday mo na ngayon?", sabi ni Papa G.

"Weh? *nag-iisip* hala, 6 na ba ngayon?? Akala ko 5 palang ee", depensa naman niya.

"Halika na nga sa kusina, kumaen na tayo. Lhian, itext mo ate Lewis mo.", sabi ni Mama C.

At kumain na nga sila. Dumating naman kaagad si Lewis na may dalang cake at pinagsaluhan nila.

Matapos ang masayang gabing yun, pumasok na siya sa kwarto niya. naupo siya sa harap ng table niya kung saan nakalagay mga abubot niya sa katawan. binuksan niya yung drawer at kinuha niya yung maliit na chest. Binuksan niya ito at nakalagay sa loob ang dalawang singsing. Kinuha niya ito at may naalala.

"Ate, ayan ka nanaman", sambit ni Lewis.

"Aba, hindi marunong kumatok?", sagot niya.

"Eh hindi naka-lock, pumasok na ko. tsaka alam kong aarte ka nanaman", pang-aasar nito.

"Hindi ko maiwasan eh. sila mama?"

"Tulog na po. Bakit ba ate ayaw mo pa bitawan? HIndi na babalik yun."

"Alam ko, wala na ba talagang possibility?"

"Ate, wake-up. It's already over. Wala na, kung mahal ka pa nun, bumalik na sayo yun. Pano ka mag-aasawa niyan? Eh yung taong wala na pa din ang nasa isip mo. Get over it!"

"But I can't promise. Alam mo naman diba?"

"Ate, boses mo. Matulog ka na, tigilan mo na yang kadramahan mo sa buhay."

At iniwan na siya nito. Itinabi na niya ulit ang chest sa loob ng drawer niya.

Humiga na siya sa kama niya.

Isang malakas na sigaw ang gumising sa kanya. agad siyang bumangon at bumaba.
"Anong nangyari?!"
"Ate, si papa!", sigaw ni Lhian.

Madali siyang bumaba at nakita ang papa niyang nakahiga sa sofa.

"Tumawag na po kayo ng ambulansya?", tanong niya sa mama niyang tulala.
"Si L-Lewis ata, t-tumawag na." Nanginginig nitong sagot.
"ma, kalma lang po ha."

AFTER 5mins. dumating na ang ambulansya. Kasama niya ang mama niya sa loob. Naiwan si Lewis at Lhian, inutusan niya ang dalawa na mag-ayos ng mga gamit at babalitaan na lang.

At nakarating na sila sa wakas. Naghintay sila hanggang sa lumabas ang doktor.

"Misis, huwag po kayong mabibigla. Kapag hindi po nagising within 72hours si mister, coma stage po siya. Sa ngayon, he is under observation. Maari po ba kayong sumama sa akin para maalaman ang ibang nangyare."

"S-sige po. Nak, itext mo sila Lewis ha. Hintayin mo na lang ako."

Tango na lang ang naisagot niya. Naupo siya sa waiting area. Tinext niya yung dalawa niyang kapatid. Tumayo siya at naupo sa lounge.

May namukhaan siyang nakaupo sa sa kabilang tapat, pinakaharap.
Biglang kumabog ang dibdib niya. Hindi siya mapakali. *tugtugtugtug*

Tumayo siya at akmang lalapitan...

Malapita na siya, ngunit...

"Saan ka pupunta? Tapos na kaming mag-usap ng doktor."
"A-ano daw po mama?"

"Inatake daw sa puso kaya ganun yung nangyare. Eh diba maysakit na papa mo, matanda na ang papa mo, hija."

"Magpahinga ka na mama. pupunta si Lhian dito, may pasok si Lewis eh."

"Ililipat na daw ang papa mo sa ICU, gagastos tayo ng malaki anak. Hindi magkakarsya ang ipon natin."

"Kami na po bahala dun, ma. Magpahinga ka na po, baka ikaw naman ang mapano eh."

Sumunod naman ito sa kanya. bumalik siya sa lounge at kinuha ang cellphone niya. Tinawagan niya mga kaibigan niya. Ngunit, nasabay din sa mga bayarin. Tinawagan niya si Fana, friend niya since college.

"Hello, Fana? Si Reyn to. Hm, pwede ka ba pumunta dito sa Hospital? Mga mamaya pa namang tanghali if ever na pwede ka lang."
"Sure naman nu. Eh ano bang ginagawa mo diyan? Hindi mo pa sinasabi."
"I'll tell you everything later. Magpahingaka na muna."
"Jusko ineng, pinag-aalala mo ako eh."
"Okay, si Papa kasi na-ospital. Nsa ICU na siya ngayon. Within 72hours na hindi pa siya nagigising, coma siya."
"Awts, ang laking gastos niyan! Gosh! pupunta na nga ako diyan, wala naman akong pasok eh."
"Salamat ha. Bait mo talaga."
"Wag mo na ko bolahin, di mo na ko mabibilog. Wait na, prepare lang ako."

At hinintayn nga niyang dumating si Fana, nauna naman si Lhian sa pagdating at hinatid niya sa kwarto ng papa nila. Dumating din si Lewis kasabay si Fana.

"Akala ko ba may pasok ka Lewis?"
"Emergency ate, nakausap ko naman na yung manager ko", sagot ni Lewis.

"Eh bakit magkasma kayo?"

"Dami pang tanong Dennise? Kaaburido ka, punta na tyo dun."

Pagkapasok dun, nagkwentuhan sila.

"Naku tita, wag kang magpapabaya ha. Mag-ingat palagi. And wait po ha, bili lang kami makakain sa labas ni Dennise."

"Ha?", sagot niya.

Hintak siya ni Fana palabas at dun nag-usap.

"So beybs, ano balak mo?"

"Maghahanap ng work, para may extra pang income."

"Tulungan kita maghanap. Ay!! wait!!! Yung friend ko pa lang si Rina may alam. Wait tawagan ko."

At tumalikod ito sa kanya. Naglakad siya papuntang lobby ulit. Nakita niya na naman yung guy. Nag-isip siya kung lalapitan niya ba ito o hindi.

Reyn's POV: Wait! Baka magalit nanaman si Lewis sakin nito. Eh ano bang masama? Check ko lang naman. ^_^

At siya'y lumapit..

Malapit na...

At....