Hotbreakers'Series2 : Belinda Garyo (Editing)

5

Fifth

Belinda’s

Ang tagal kong hinintay na marinig sa kanya iyon...  not until I woke up one morning and I got tired...

Hindi nyo naman ako masisisi...

At walang sino man ang may karapatang husgahan ako... wala namang may  alam ng mga pinagdaanan ko... It was  a very tough experience... me running after for a man who’s been my husband... my husband who didn’t remember us…did not remember me... And pain from it killed me for many times because the deepee of our love is the greater the pain that it may bring.

Napatingin ako kay John... Na tulala sa mga singsing na hawak hawak nito...

Once upon a time we’ve been so much and deeply inlove with each other..

“Uy...tingnan mo ooh... nakatingin sayo si John...” kiniikilig na sabi ni Lorie sa akin na syang bestfriend ko.

Like I care... hindi ko naman kilala yun John na yun...

“Uyyy... Lins... Para ka namang tuod diyan... ni konting kilig wala man?” tila nawiwirduhang sabi niya sa akin... Hindi ko naman kasi kilala ang tinutukoy nito. At wala ako panahon para kilalanin ito. Ayokong masayang ang pagpapaaral sa akin ng mga Friaz na kumupkop at nag-aruga sa akin simula ng maulila ako.

“I don’t know who that John is so tell me Lorie, why would I pay some attention to him?” I asked innocently.

Napatingin sya lalo sa akin na may pagkamangha. Tila hindi sya makapaniwala sa narinig mula sa akin. Para naman hindi nya ako kilala na walang hilig sa mga ganitong bagay.  Inirapan ko ito ng pabiro.

“Don’t look at me like I am the weirdest person you ever met, Lorie."I said.

“Lins! Tell me you’re kidding di ba?” sabi nya sa akin na tila isang malaking kasalanan kung sasabihin kong hindi.

“NO.” I said firmly. Then I continue reading and analyzing my thesis... I am  proof reading it before submitting it for approval ng aking thesis adviser at critic. At pag maapprove ito, ay maghihintay na ako ng schedule para sa aking final defense and at long last... Graduation na.

I am currently studying here at University of the Philippines Master’s degree… Business Ad at my age of 23. Ayoko ng lubayan ang pagaaral . Maaga akong nag-aral noon kaya naman 20 years old ay nakuha ko na ang degree ko at ngayon ay patapos na ako sa MBA ko. Nagtatrabaho naman ako bilang Assistant Manager ng Marketing department ng Friaz Empire. Nais ni Chairman... Uhm-Dad na ilagay ako as VP. But I refused. I am planning to ask dad to reassign me as Colei's assistant pag pumasok na sa kumpanya ito upang tulungan si dad na iguide siya sa pamamalakad ng buong empire bago ko tanggapin ang offer nila na ilagay ako sa mas mataas na posisyon.

“Anong gagawin ko sayo? Napaka-out of this world mo kahit kelan...baka tumandang dalaga ka nyan.!” She’s hysterical.

“Fine with me.” Sabi ko.

“Okay...just for you to know.. and be a human in earth again.. John Pangilinan is the top law student ! he is one of a heck good..ow scratch that.. best catch now a days... and… “

“Playboy and he can make a dozen of women laid on bed and fall their panties on floor in one snap of his finger...yeah right I know him... so now can you shut your mouth and I need your silence from this very time?” I said coolly.

TOP 1 LAW STUDENT ring a bell.. ow.. ring a thousands of bells.

I heard lots of rumors about that jerk.

At siya rin ang anak nina Sinchay at tatay Hernard. Yung naikukwento nila na matalino nilang anak ngunit dala ay kunsumisyon sa pagiging palikero nito. That boy must learn how to stop giving his parents a stress. Kahit na hindi ko pa siya kilala ay hindi ko na ito gusto dahil sa iyak ni Sinchay tuwing kinukwento nya ito.

Buti naman at natahimik si Lorie,

“Lins..”

She sounds like scared. Hindi ko siya sinagot at patuloy kong binasa ang aking paper.

“Lins.” ulit nito. Ngunit hindi ko sya pinansin at hiniglight ang part na nakita kong typo sa aking paper.

“Belinda!”

“WHAT?!” I asked irritably.

At may nginunguso sa likod ko naikinakunot ng ulo ko.

“I know I’m genius as you describe me... but I don’t understand your so called sign language.” Sabi ko.

“John..” sabi niya.

Tumaas kilay ko. “I don’t care about him.. please don’t disturb me if it is nothing important.. and that boy is under that category.” Tuloy tuloy kong sabi then balik sa binabasa.

“That’s hard to take from a woman who doesn’t know who really am I.” anang baritong boses galing sa likuran ko.

Nanigas ang katawan ko ng marinig ko ang nagsalita..

Please.. not him.

“Ms. Belinda Garvo” napaharap ako sa kanya… “Hi.. I’m John Pangilinan... The womanizer and unimportant person... nice meeting you.” With a dangerous smile on his lips.

I’m smell trouble...

...
"Mie..." napabalik ako sa Kasalukuyan at hakbang palayo kay John na sanhi ng pagkabitaw nito sa mga singsing... Tila natauhan rin ito at nagiwas ng tingin.

Ako naman ay wala sa sariling nilapitan so Jelia na syang umuungot at tinatawag ako dahil nananaginip.

"Hush, Lil one... Mimie is here... Sleep more..." Bulong ko rito at hinele pa ito.

Nang nakatulog na uli si Jelia at na siguro kong mahimbing na ang tulog nila ng kambal nito ay hinarap ko si John.

"Belinda...." Bulong na tawag nito.

"John, the kids are sleeping..." mahina kong tanggi sa gusto nitong mangyaring pag-uusap

Tila nakakaunawa at natatalong tumango. "S-sorry. Let's talk tomorrow. I hope you'll help me." anya at nilapitan ang kambal tsaka hinalikan sa noo ang mga ito. Pinigilan kong mapasinghap ng hinaplos nito ang aking mukha at huminga ng malalim bago nagpaalam at lumabas.

Pagsara ng pinto ay ni yakap ko ng mahigpit ang kambal... At pinakawalan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang umalpas.

"I'm tired of this love. Babies".