Hotbreakers'Series2 : Belinda Garyo (Editing)

8

Belinda's

After that faithful day... my birthday...I found out that John didn't retrieve his memories but he is more than willing to remember it. I even notice the big changes with him, John is now different from the John I used to see after the accident. He's very caring, sweet, and loving one.. like my old John.

I can see his efforts to make it up to our twins and to me... sya lagi ang nagluluto at naghahanda ng pagkain namin, sya din ang personal na nag-aasikaso sa kambal at nag-aalaga sa mga ito lalo na kung kailangan ako ni Colei... nakikita ko kung gaano kalaki ang adjustment nilang mag-aama sa sitwasyon... lalo na't lumayo ng husto ang loob ng kambal sa kanya dahil sa nangyari sa pagitan naming nina Ivoh... sa simula hirap na hirap si John na kuhanin ang loob ng mga bata... the twins were totally ignoring him at first.. and I witnessed how much pain John had to endure that time.. but these past few days... I observe the big improvement...they are now playing and having small chitchats. Jelia loves to ride on his shoulder while Jefion is fond on playing toy cars with him... there was a time that they didn't notice me... totally... because they were busy laughing in the middle of their childish talks just like now.

" You know... Jelia really like eating chocolates... that's why she lost her tooth... she's now bungi!" Jefion said to John then they laugh together while Jelia pouted.

"Jefion is bad. I'm not bunge... my baby tooth is on the way... mimmie said that the tooth fairy will help me." Jelia defended.

"But still you are bunge.. say cheese!" pang-aasar ni Jefion.

Napapailing na napapangiti akong inilapag ang miryenda namin sa table.

"Mimhie... look at Kuya Jefion.. He said . I'm bunge... di ba po, you said to me that the tooth fairy will help me to have my new tooth?" sumbong ni Jelia.

"Yes baby... that's right... " mabini kong sagot sa kanya. "Snacks time!" sabi ko.

Masayang kumuha ng cookies ang mga bata... si John naman ay nakangiting kinuha ang sandwich na para sa amin..

"You should have remind me, sana ako na ang naghanda... napagod ka pa tuloy." He said to me sweetly.

Napahingang malalim na lang ako sa sinabi nya. Ganyan yan... iniispoil kami masyado ni halos ayaw na akong paggalawin dito ee..

"John... You don't have to do everything here... I can help and I will... I'm the mother in this family. And I should be the one-"

Nagulat ako ng yakapin nya akong bigla.

"John..." sabi ko habang pinipilit kong kumawala sa yakap nya. Napatingin ako sa kambal.. buti na lang at busy sila sa panunood.

"Say it... please.. say it again." Bulong nya.

Napaisip ako bigla... ano..?

"Say it again.. the ... Family... the mother.. please.." he said.

"John naman..." -me

Dahan-dahan syang kumalas... at dali-dali niyang pinunasan ang mga mata..

Wait..

Is he crying?

"J-john.."

"Sorry.. nabigla lang ako... you know.. hearing it from you.. is a big thing for me... still I know...you treat us as a family." He said emotionally.

Natingilan ako..

Tama...

Yun ang nasabi ko...yung ang meaning ng nasabi ko

Napaiwas ako ng tingin sa kanya... nalilito pa din ako sa nararamdaman ko.

"Waaah.. Kuya Jefion.. that's my cookies..." ani Jelia

"it's ours." Sabi ni Jefion.

Jefion has this attitude na mapang-asar namana nya sa ama nya. Still he loves his sister.

"Mimmie.. Daddy.. Jefion took my cookies... waah.. Daddy..." ani Jelia na naiiyak.

"it's mine too mimmie.. and daddy.." pang-aasar ni Jefion.

Napapailing na lang ako.. I was about to say something whe I heard a sniffs.. low sniffs

Napatingin ako kay John.

He's crying?

"J-john.."-me

"Bel... t-they called me daddy... they call daddy.." anya matapos nya akong yakapin.

Ikinagulat ko ang naging reaction nya.

Oo nga pala.. They didn't call him dad not until today. They never call him any except to Mister or stranger... and I felt more guilty now.. feeling ko ipinagkait ko kay John ang lahat.. noon at ngayon ko lang ibinabalik.. ng paunti-unti...

Ninakaw ko iyon sa kanya simula ng tumigil akong ipaglaban sya at ipaalala ang lahat sa kanya... noong mga panahong unti-unti kong hinayaan si Ivoh na kuhanin ang lugar nya sa pamilyang ito..

I hug him back. "Yes John.. they called you daddy." Sabi ko na naiiyak din.

Really! I am happy and guilty at the same time.

"Woah.. nice scene Bel..and John!" a familiar voice said in his very sarcastic tone.

"PAPA IVOH" anang kambal

Napahiwalay akong bigla kay John at tiningnan ang bagong dating... na ngayon ay masama ang pagkakatingin kay John...

DAMN!

Confusion is coming back..

Na kanina lamang ay unti-unti kong nakalimutan.

Dahil feeling ko si John talaga.. pero sa muling pagkikita naming ni Ivoh.

Nalito muli ang puso ko.

Sino ba talaga sa kanila?

"I-Ivoh..." kinakabahan kong tawag dito. Ramdam ko ang paghigpit ng hawak ni John sa aking beywang.

Kitang kita ko ang pagngisi ni Ivoh pero ang ngisi ay tila isang sign na nagtitimpi sa kung ano.

"Asungot" Bulong na tila naiinis ni John sa akin at hinalikan ang aking sintido.

"John... Please.." saway kong Bulong dito. Humugot ito ng hininga.

"Namiss nyo ba ako, pets?" binuhat nito si Jefion habang si Jelia ay yumakap lamang sa beywang nito para bumati bago tumakbo pabalik kay John at nakangusong nagpabuhat.?

"Namiss ka po namin ni Jelia papa Ivoh. Pero alam nyo po masaya po pala na kasama ang daddy po namin. Whole po yung family mo namin ngayon papa. Bumalik na si daddy sa amin kaya happy po kami ni Jelia!"  masayang kwento ni Jefion kay Ivoh na may kakaibang ngiti sa narinig bago tumingin sa akin na aking agad iniwasan.

Narinig ko ang mahina ng tawa ni John na buhay buhay na ang bunso namin.

"Daddy, sleepy po si Jelia. Hele nyo po ako." lambing ni Jelia rito.

"Sure, love. Come and let daddy put you to sleep." malambing nitong sagot kay Jelia bago nya ako hinarap. "Patutulugin ko muna ang prinsesa natin, wife. Pauwiin mo na agad yan. Pagod ang mga bata. Pati ikaw." anya na tila may pang-aasar sa Tono.

"Jefion, Hele na tayo ni daddy... Tara na" namilog ang mga mata ko ng narinig ang tila spoiled na Tono ni Jelia.

"Jelia!" saway ko rito. She pouted ang hide her face to her father's neck.

"Papa Ivoh. Nap time na po namin ni Jelia. Play tayo next time po. Agahan nyo na lang po ang punta. Love you po." Ani Jefion bago nagpababa rito.

Kitang kita ko ang lungkot sa mga mata ni Ivoh. Ngumiti na lamang ito sa akin na tila nakakaunawa at sabay namin pinanood umalis ang magaama.

" Sorry Ivoh... "saad ko

Ngumiti lamang itong muli sa akin at hinawakan ang kamay ko. Pinilit ko ang sariling wag bawiin iyon sa kanya kahit pakiramdam ko ay maling hayaan siang gawin iyon.

Hindi ko maunawaan ang sarili ko.

"Naiintindihan ko Bel. Masaya akong masaya ang kambal sa ama nila. At mas sasaya ako kung magiging masaya ka rin sa taong pipiliin mo." anya na tila ikinabigla ng puso ko.