Just The Boy I'm Looking For (EDITING)

Chapter 35

Elaine

"2nd honors, Dylan Santiago." sabi nung announcer, umakyat siya sa stage, 2nd honors pa rin siya. Haha, hindi niya ako matalo talo. Mwahahaha.

Sinuot ang medal niya at nagspeech, kailangan kasing magspeech ng 1st, 2nd, at 3rd. Dami kasing alam ng school namin eh -_____-

"First of all, I thank God for every blessing He gives me, my family, mom and dad, whose always there for me. My friends, Mich, Kurt, David, Jess and Elaine." ngumiti siya, at nagbulungan ang crowd, ansaveh, ang chismosa lang. Haha.

"So yeah, maraming salamat and I dedicate this award to my parents and to God! See ya next year batchmates and schoolmates!"

Bumaba na siya at sinalubong siya ng palakpakan. Ako na sunod, weee. Kinakabahan ako.

"1st honors, Elaine Sanchez." umakyat na ako at sinuotan ako ng medal, at may certificate pa. Tumingin ako sa audience, naiiyak ako. Mamimiss ko ang schoolmates ko, kahit ba ilang beses na nila akong nilait ng dahil kay Dylan TT______TT

"Umm, hi guys! Woah, this is just great. Di ko inakalang mamemaintain ko ang pagiging 1st honor, mehehehe. Salamat po kay God, and to my loving parents. Salamat sa pagtyatyaga sa akin. I can't believe it, 4th year na tayo next year. Hay.. Mamimiss ko ang pagiging 3rd year. Salamat sa mga kaibigan ko na laging nandyan, si Kurt, Mich, David at Dylan. Mahal na mahal ko kayo mga espren!" naluluha na ako, at natatawa. Baliw na ako oh -______-

"Ayun lang po, I will miss you guys!" sabi ko at bumaba na mula sa stage. Pinunasan ko yung luhang tumulo kanina, kainis naman. Bakit hindi ko napigilang lumuha ha?!

"Okay ka lang? Bakit ka umiiyak?" tanong ni Dylan. Nasa tabi ko pala siya.

"Huh? Okay lang ako.. Don't worry. Naiiyak lang ako kasi Seniors na tayo next year." inakbayan niya ako.

"Bilis talaga ng time. Mehehe, tapos college na tayo after nun!" sabi niya, tuwang tuwa pa. Waaaah.

"Mamimiss ko kayo.." bulong ko.

"Para namang aalis ka. Haha, summer lang naman, ilang buwan lang yun. Mehehe."

Umiling ako, "Basta, mamimiss ko kayo.."

"Ui, ano ba yan, summer lang yun. Magkikita pa naman tayo."

Lalo akong naiiyak, magkikita pa nga kaya kami? TT______TT

Natapos na ang recognition, nagpicturan na kami ng mga batchmates ko, ang III - Blue. Ang pinakamamahal kong section. Kanya kanyang pose, sabay sabi ng III - Blue. Hindi naman video yun, ba't kaya kailangan pang sabihin yung 'III-Blue'? Haha, abnormal talaga mga classmates ko.

Then I took pictures with my friends, first with Mich, tapos si Kurt and David. And finally, Dylan. Nalulungkot ako, tapos na ang gabi.. Aalis na ako bukas. And still, wala silang kaide-idea na aalis pala ako.

------

Umaga na, nakahanda na ang gamit namin, yung damit, and stuff. Naghire na din sila Mama ng magbabantay sa house na 'to. Babalik pa din naman daw kami, di nga lang alam kung kelan. Haisst...

Tinawagan ko na si Mich, iinform ko na daw siya, sabi ni Papa. Today is the day, wew. Nasa airport na kami, naghihintay na lang ng signal kung pwede ng sumakay.

"Mich!"

"Oh baket best? Anong meron? Importante ba yan? Busy kasi ako eh!"

"Uh.. kasi best.. May sasabihin kasi ako sayo.. Diba kahapon malungkot ako.."

"Oh, anong meron?"

"Uhh... aalis na kasi ako.."

"San ka punta? Bakit kailangan mo pa akong iinform. Nyahaha, adik ka talaga."