Life In Middle Earth

15

We lopen met de dwergen mee terug. De hele reis wordt er niks gezegd en het lijkt wel een dag te duren voor we weer in Erebor zijn. Als we eindelijk aangekomen zijn loop ik nog naar de dwergen toe.

'Het spijt me enorm. Sterkte met het verlies van Thorin, Kili en Fili.'

Zeg ik dan en Legolas knikt instemmig mee. De dwergen glimlachen naar me en bij sommige kan ik de tranen in hun ogen zien komen. Gandalf roept ons om weer mee te gaan. We lopen over het slagveld en ik zie al de dode dwergen, mensen, elven en orks. Ik sla een hand voor mijn mond als ik ze allemaal zie liggen.

Legolas pakt mijn hand en ik probeer niet naar de grond te kijken, wat enorm lastig gaat. In Dale aangekomen zie ik nog een aantal mensen staan, waaronder Bard. Ze zijn bezig met de dode meeslepen en ze te begraven. Ik bied mijn hulp aan, maar Bard zegt dat ik uit moet rusten.

Als ik dan ga zitten voel ik de pijn in mijn rug weer. Ik wrijf er over heen. Legolas ziet het en neemt me mee naar een van de huizen, waar hij er een speciaal zalfje over smeert. Het helpt enorm en ik kan nu weer wat meer bewegen. Alsnog moet ik wel rustig aan doen.

'Rust nog maar een dagje uit. Morgenochtend maak ik jullie wel weer wakker. Dan kunnen jullie naar Rivendell gaan.'

Zegt Gandalf.

'Tot morgen Gandalf.'

Zegt Legolas. Ik wens Gandalf weltrusten en daarna loopt hij weg. Ik merk dat ik nu wel erg moe ben en val bijna neer van de slaap. Gelukkig vangt Legolas mij op en tilt me in bed.

Ik open mijn ogen en kijk naast me. Legolas slaapt nog. Ik stap uit bed en loop naar het raam, het sneeuwt weer. De grond is helemaal bedekt door een laag sneeuw. Ik wil weglopen maar zie dan dat Gandalf eraan komt lopen. Ik open snel de deur. Omdat het erg koud is doe ik hem ook snel weer dicht. Legolas wordt wakker van het geluid en stapt ook uit bed.

'Ik zal jezelf maar dik aankleden, het is erg koud buiten.'

Zegt Gandalf naar buitenkijkend. Ik knik en loop naar de plek waar mijn tas staat. Ik haal er nog een dik vest met capuchon uit.

'Jullie kunnen je snel nog even opfrissen. Maar als je ook nog afscheid wil nemen van de dwergen en de mensen zul je snel moeten zijn.'

'We zullen zo snel mogelijk zijn, onderweg eten we wel wat.'

Zeg ik tegen Gandalf. Hij knikt en loopt naar buiten. Ik kijk Legolas aan. Eindelijk kunnen we naar huis gaan! Ik trek dikke laarzen aan, die ik van Gandalf heb gekregen en zet mijn voorste zijplukken in een vlecht vast met een klip. Legolas is ook klaar en we pakken onze wapens. Ik pak alleen mijn boog, pijlen en dolken. Mijn zwaard laat ik in mijn tas.

'Zullen we gaan?'

Vraagt Legolas. Ik knik met een lach op mijn gezicht en spring in zijn armen. Hij doet de deur open en weer dicht en dan laat ik mezelf weer op de grond zakken.

'Zorg maar dat je niet weer je rug bezeerd.'

Zegt Legolas plagerig. Ik steek mijn tong uit en pak zijn hand. Hand in hand lopen we richting Bard en zijn familie. Ik wens hem succes en veel geluk. Ik geef de kinderen van Bard nog een knuffel. Bain wilt de dolk die ik hem had uitgeleend in Meerstad nog terug geven, maar ik zeg dat hij dat mag houden, als aandenken. Ik merk dat ik Bard zijn jongste dochter nog niks heb gegeven. Ik graai in mijn tas en haal er een ketting uit, die ik vroeger vaak om had. Ik liep naar haar toe en maak de ketting vast om haar hals. Ze geeft me nog een knuffel en zegt zacht bedankt in mijn oor. Ik sta weer op. Ook Legolas geeft ze nog een knuffel en schud Bard de hand. Daarna lopen we weer verder en zwaaien nog even naar de familie.

Gandalf staat ons al op te wachten met Legolas' paard. We stappen op en rijden naar Erebor. Ook Gandalf stapt op zijn paard. Bij Erebor aangekomen staan alle dwergen en Bilbo al klaar.

'Ik hoop dat jullie je geluk en vrede vinden hier in Erebor.'

Zeg ik. Legolas kijkt me aan.

'Wij wensen jullie ook veel geluk in Rivendell.'

Ze maken een kleine buiging. Bilbo komt naar ons toe lopen en ik geef hem een knuffel. Ik loop ook nog naar Gandalf en geef hem ook een knuffel.

'Bedankt voor dit avontuur. Ondanks de doden heb ik toch nog iets gevonden waar ik heel dankbaar voor ben.'

Zeg ik naar Legolas kijkend. Gandalf knikt en zegt mij ook bedankt.

Daarna lopen we terug naar Legolas' paard. Ik geef Bilbo nog een knuffel en stap daarna op. Legolas drijft zijn paard aan en we stappen langzaam weg. We kijken nog een keer naar achter en zwaaien naar de groep. Ze zwaaien terug en dan drijft Legolas zijn paard aan in galop.

❤

Thanks for reading! (: En voor de 50+ reads. Als je zin hebt om nog een verhaal te lezen, kijk dan maar op mijn profiel, bij mijn boeken en dan: Life Of A Hobbit. X