7#

173 6 0
                                    

Vanessa POV

Een paar weken gingen voorbij en ik moest nog 2 dagen hier in dit rot ziekenhuis blijven..

Ik pak mijn dagboek en begin te schrijven:

"Lief dagboek,

Ik lig in t ziekenhuis nu en het is echt saai maar ik heb wel een vriendin erbij gekregen ze heet lola, ze is mijn kamergenoot.

We hebben vaak lol maar ook zielige momenten waarneer we terug denken aan t gepest.

Ik mag over 2 dagen naar huis.. Nou ja huis eigenlijk om me spullen te pakken en naar die stomme kliniek te gaan..

Het is nu 23:5431-8-13

Ik moet nu eigenlijk al slapen maar ik was gwn niet echt moe wat best raar is.. Omdat ik anorexia heb (dan ben je altijd moe)

Drm schrijf ik nu in mijn dagboek.

Mijn beste vriendin kimberly is al heel lang niet gekomen door school enzo..

Nou ja ik zei tog 'Nog 2 dagen' tog?

Nee eigenlijk nog 1 dag nu want het is al 00:14 haha.

Mijn kamergenootje slaapt al jammer genoeg.

Maar dagboekje ik ga slapen weltruste"

Ik leg mijn dagboek weg en ga liggen.

Alsnel val ik in slaap.

*volgende ochtend*

Ik word langzaam wakker en zie lola blij naar me kijken. Opeens zie ik vlaggetjes hangen en kijk lola met een 'waarom hangen er vlaggetjes' blik aan.

"Haha dat is omdat je morgen weg gaat dus ik heb vlaggetjes gemaakt omdat je anorexia hebt overleeft! Dat zei de dokter hoor hihi"

Ik moest lachen en ging opstaan om haar te knuffelen. Zijzelf kon nog niet op haar eigen benen staan.

Na de knuffel ging ik weer op me bed zitten.

Lola keek me aan en wou wat zeggen maar inplaats van woorden kwamen er tranen. Ik stond op en ging op haar bed zitten "wat is er lola?" Vroeg ik heel lief.

Ze zuchte en zei bibberend "uh ik-k ik overleef anorexia niet, dat heeft de dokter gezegt tege me..."

Ik zag tranen in haar ogen staan en ik.. Ik stond verstijft.

Een hele tijd was het stil.

Er sweefde allemaal woorden door me hooft "overleven.. Dus je kan dood er aan gaan!?" Zei ik zacht.

Ze keek me aan en zei "ja je KAN dood gaan maar schat geloof me het is beter zo" ik kreeg weer tranen in me ogen en zei "NEE HET IS NIET BETER ZO! ALLEEN DOOR STOMME 'GRAPJES' VAN KINDERN IS DIT GEBEURT MET JOU!"

Ze keek geschrokken. Ik kwam er eigenlijk net achter dat ik schreeuwde.

Lola moest een beetje lachen om me houding maar zei "vanessa schat snap je het niet? Wat je net zei.. Je hebt het tegen jezelf he!....

My storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu