My story

8#

Vanessa POV

"Vanessa schat snap je het dan niet? Wat je net zei.. Je hebt het over jezelf he!.."

Hoorde ik lola zeggen.

Ik dacht na.. 'Alleen door stomme "grapjes" is dit nu gebeurt met jou..'

Ja inderdaad ik-k had het gwn over mezelf..!

Opdat moment kwam de dokter binnen.

"Ha vanessa hoe vond je de slingers?" Vroeg hij blij.

"G-e-w-e-l-d-i-g dat sws!"

Ik keek naar lola maar die zat een beetje voor haar uittekijken, naar het raam.

Ik keek daardoor ook een beetje sip.. " ist waar dat lola dood gaat??" Vroeg ik.

Hij slikte en zei "ja vanessa, lola gaat dood.. Lola heeft hooguit tot vanavond, dan is ze er niet meer.."

Zei hij vastberaden.

Ik breekte vanbinnen. Hoe.hoe kan dit nou. Dit mag niet gebeuren!

Dacht ik bijmezelf.

De dokter liep weg.

Ik ging op haar bed zitten en knuffelde haar.

"Het komt door 'grapjes' he

Kinderen weten niet hoe erg het pijn doet als je ze dik noemt.." Zei ik zacht.

Ik zag haar glimlachen "nee daar zijn ze te dom voor"

Ik moest lachen en knuffelde haar nog steviger want ik wou niet dat ze weg ging.

Uren verstreken..

Ik lag nog steeds op haar bed, naast haar hand in hand omdat ik niet wilde dat ze ging..

Opeens zag ik een vrouw aankomen, helemaal aan het huilen.

"Lola.." Hoorde ik haar zacht zeggen.

Lola keek op en zag haar moeder staan.

Ik ging maar even opstaan want ik dacht dat ze wel even wouden knuffelen enzo. De moeder kwam naar haar toegelopen en gaf haar een knuffel.

Het duurde best lang, hun afscheid..

Maarrr de moeder was weer weg want ze ging hyperventileren toen ze zeiden dat haar dochter dood ging.

Ik zat op me bed en ik moest eigenlijk me spullen pakken maar ik zat daar bij lola haar hand vast te houden als een moeder die niet wil dat de dochter gaat, ja zo voelde ik het.

Ze had een hart monitortje naast haar bed staan.

Dan hoorde je elke keer *piep* *piep* *piep*

We lagen in onze kamer nog steeds hand in hand.

Ik dee het geluid naa van die hart monitor toen ik opeens niet normaal piep hoorde, nee het was een lange *ppppiiiiieeeeppppp* en daarna niks meer.

Ik sloeg op de rode knop zodat de verzorgster zou komen.

Ze kwam snel aan en zag de hartmonitor.

Ze keek me aan en zei "sorry vaness ze is er niet meer, ze is naar god toe"

Ik keek haar aan en wou wat zeggen maar het lukte niet. Er kwamen alleen maar tranen.

Ik zat miss wel een uur te huilen, ik zei tegen lola dat ze niet weg mocht maar ze deed het tog"

Waarom moet haar dit overkomen waarom niet gwn mij, ik verdien het beter!

Schreeuwde ik zodat iedereen het hoorde.

Caroline kwam binnen en knuffelde me.

Ze keek me aan en zei "nee schat niemand verdient het"

Ik keek naar lola en zag haar bleke gezicht. Ik keek naar haar hand en pakte het nog 1 keer.

Lola werd daarna weggebracht.

Daar zat ik nu, alleen en geen lola meer.. Het was stil zonder haar....