STB: 4

11.5K 238 1
                                    

Jesy's POV

"Mrs. Dimakulangan, ilang taon ka na bang nagtratrabaho dito sa kumpanya ko?" Kalmadong tanong ko.

"A-al-almost 10 years na rin po. Nagsimula po ako dito nung naging CEO po yung daddy ni.." Mahabang sagot niya. Tsk! Number lang naman yung isasagot niya, napakaraming pang satsat.

"ENOUGH ! SASAGUTIN MO LANG YUNG TANONG KO NG NUMBER! HINDI MO NA KAILANGANG IKWENTO KUNG PAANO KA NAG SIMULA DITO?!" Bulyaw ko sa kanya at hindi pa siya nakuntento dahil nagsimula na siyang umiyak.

"So, almost 10 years ka na pala rito." Hihinga muna ako.

1..

2..

3..

"EH BAKIT?! PUMAPALPAK KA PA RIN?! BAKIT PURO MGA WALANG-KWENTANG SEKRETARYA ANG BINIBIGAY MO SA AKIN?! ALAM MO NAMAN NA MARAMING AKONG GINAGAWA KAYA KAILANGAN KO NG SECRETARY?! SO, ANUNG GAGAWIN NATIN NGAYON?! MAGPAPAKAPAGOD AKO NANG HUSTO PARA HINTAYIN YUNG BAGONG SECRETARY O YOU'RE FIRED?! ANO?! SAGOT?!" Hindi ko na kinaya. Bumubuga na yata ako ng apoy sa galit. Wala na bang matino ngayon? Ako na lang ba?

"M-m-ma'am, maawa po kayo sa akin. K-Kailangan ko po ng t-trabaho para m-makapag-aral yung m-mga a-anak ko po. T-Tinawagan ko na po y-yung b-bagong s-sekretarya niyo po. O-on the w-way na raw po siya." Mahabang sabi ni Mrs. Dimakulangan.

"ON THE WAY?! ON THE WAY?! NASAAN NA YUNG BAGO KONG SEKRE..." Hindi ko na natapos yung sasabihin ko kasi may bigla umepal na talaga namang kinainit nang husto ng ulo ko.

-----------
Sorry po sa typos.

Vote. :)

She's The BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon