BÖLÜM 4

50 7 2
                                    

Multi : Ecem Bartu

Kantine geldiğimde çok kalabalık olduğunu gördüm . Bu bende geri kaçma isteği uyandırmadı değil ama karam için değer . Sonuçta Karam Love . Neyse .

Yaklaşık 2 dakikalık bir sürede 3 tane karam almayı başarmıştım . Şimdi de kantindeki boş bir masada otururken hem karamımı yiyip hem de etrafı izliyordum .

Kantinin kalabalıklığından sıkılıp sınıfa çıkmaya karar verdiğimde karamlarımı elime alıp masadan kalktım . İlerlerken kantinin tam ortasında olan masada hepsi kız olan bir grubun benim hakkımda konuştuğunu duydum . Okulda tam olarak şöyle anılıyordum " meteor kavgacı yeni kız " . Evet çoğu kişinin bana böyle dediğini duymuştum . Her neyse . Benim hakkımda konuşuluyorsa bende orada olmalıyım değil mi ?

Grubun olduğu masaya geldiğimde ellerimi masaya dayadım ve tek kaşımı kaldırdım . Beni farkedince hepsi sustu .

" Ee gençler ? Devam edin konuşmanıza . " Bir kız alaylı bakışlarla cevap verdi .

" Niye ? Çok mu merak ettin konuşmamızı ? "

" Hayır siz beni merak ettiğiniz için hakkımda konuşuyorsunuz nasıl anılıyorum onu merak ettim . " Diyip sırıttım . Yüzü düşen çakma sarışın konuşmak için dudaklarını araladı ama tekrar kapadı . Ardından tekar aynısını yaptı . Arkadaşları onun konuşamıcağını anlayınca esmer bir kız konuştu .

" Biz senin hakkında konuşmuyorduk . " Tabi canım . Kesin .

" Yalan söyleme . Benim hakkımda bir daha kötü olarak konuşursanız başka şekilde konuşuruz . Anlaşıldı mı ? " Kantindeki herkes bizi izliyordu . Kimi kavga çıkacak diye konuşuyor , kimi ise yürü be gibi laflar söylüyordu .

Bu arada gruptan ses çıkmadığı aklıma geldi ve sakin bir sesle tekrarladım .

" Anlaşıldı mı ? " 1 dakika kadar bekledikten sonra yine kimseden ses gelmedi . Bende sakinlikten çıkıp bağırdım .

" Anlaşıldı mı dedim ? " Üç dört kız tamam gibi laflar söyledi fakat çakma sarışın söylemedi . Özellikle de onun söylemesini istiyordum halbuki .

Kızın yanına gidip adını sordum . Kızlardan biri Ecem dedi . Demek Ecem hım .

" Bak Ecemcim burası senin okulun değil . Ve sen dünyanın merkezinde de değilsin . Bir şeye karşılık veremiyorsan , susup kabul etmesini bileceksin ki azıcıkta olsa gururun kalabilsin . Neyse ki ben sende gururun olmadığını düşünüyorum . Fazla kendini kasma yani . Ama diğer konuya gelirsek anlaşıldı demeden burdan çıkamazsın . "

Laflarım üzerine sinirlenmiş olacak ki ayağa kalktı . Evet . İstediğim tam olarak bu . Hadi sen bana karşı gel de bende seni bir döveyim .

Kız tam konuşacakken ben sesimi incelterek konuşmaya başladım . Böylelikle aynı anda konuşmuş olduk .

" Sin kim iliyirsin ? Bini biyli divrinimizsin . Sini midiri şikiyit idiciğim . "

" Sen kim oluyorsun ? Bana böyle davranamazsın . Seni müdüre şikayet edeceğim . "

Kantindeki herkes kahkahalarla gülerken ben sırıtmakla yetindim . Ecem ise iyice kızarıp sinirlendi . Kantinin çıkışına yönelirken kolundan tutup ' hadi söyle artık ' dercesine bakış attım .

" Anladık be anladık . " deyip hızla kantinden çıktı . Ee bu kadar eğlence yeter değil mi ? Evet . Sınıfa çıkma zamanı diyip bende kantinden çıktım .

Şükür ki okul bitmişti . Tüm dersler bittikten sonra çantamı sırtıma takıp okul çıkışına yöneldim . Kulaklığımı çantamdan çıkarıp telefona taktım . Kulağıma da taktıktan sonra Ex Love ( Esra Kahraman ) şarkısını açtım ve hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladım .

Eve geldikten sonra kıyafetlerimi çıkartıp yerine bir sporcu şortu ve sporcu atleti giydim . Dolaptan bir karam alıp balkona çıktım . Pufa oturduktan sonra karamımı yedim .

Bazen düşünmüyor değildim neden böyle oluyor diye . Kadere bağlıyordum ama insanın kaldıramayacağı şeyler de vardır hayatta . Bende de böyle oldu .

Bir insanın annesini hiç görmemesi çok kötü bir şey . Böyle yüzünü bile bilmiyorsunuz . Nasıl biri , yüzünde beni var mı , gülmekten gözlerinin yanı kırışmış mı , göz rengi ne ? Bilmiyorum . Adını bile bilmiyorum . Öldü mü , yaşıyor mu ? Bilmiyorum . Ben anne ne demek bilmiyorum . Bilmediklerimin en acısı da şüphesiz bu .

Mesela ilk konuştuğumda annem yoktu . İlk yürümemde , ilk düşüşümde , ilk gülüşümde hiçbir şeyimde yoktu . Anne tarafım her zaman kocaman bir boşluk benim . O boşluk dolacak gibi değil .

Babam ise tamamen bana zarar vermekle görevlidir . Bana yapmadığı adilik kalmamıştır . Hiç unutmam bir keresinde ona annemi sorduğum zaman bana " zaten onu hatırlatıyorsun , seni gebertmemek için zor duruyorum . Konuşma bir de " deyip tokat atıp bodruma kilitlemişti . Bir gün boyunca orada ağlayıp korkudan bağırmıştım .

İlk tokadımı yediğim zaman ben 3 yaşındaydım ! Bana sevgiden bahsetmeyin .

İşte ben buyum . Doğuştan annesi olmayan ve babası tarafından türlü işkencelere maruz kalan kız .

Babasının yaptıklarını unutmayacak olan kız .

Annesini asla affetmeyecek olan kız .

Yediği dayakları , duyduğu lafları , gördüğü iğrençlikleri , çektiği acıları , gözyaşlarını , hıçkırıklarını ve kendi karanlığını her dakika hisseden kız .

Düşüncelerden sıyrıldığımda hava kararmıştı bile . Gözyaşlarımı silip ayağa kalktım . Hiçbir şey yapmadan yatağıma gittim ve uykuya daldım .

Sabah alarmın sesiyle kalkıp duş aldım . Bugün ruh gibiydim . Hiç halim yoktu . Asker yeşili bir yarım t-shirt , siyah bir dar paça pantolon , siyah - gri - asker yeşili karışımı rengi olan bir kareli gömlek ve gri spor ayakkabılarımı giydim .  Saçımı tarayıp salık bıraktım . Çantamı felan alıp evden çıktım .

Okula geldikten sonra hemen sınıfa çıktım . Sıraya kafamı koyup gözlerimi kapadım .

Uykuyla uyanıklık arasında bir yerdeydim ama konuşulanları duyuyordum . Sanki biri saçımı okşuyor gibiydi . Kimsenin saçıma dokunmasını istemezdim ama bu dokunuş iyi hissettirmişti . İlk kez birinin saçımı okşadığını varsayarsak normaldi bu .

Merakıma yenik düşüp gözlerimi hafifçe araladım ve başımı sıradan kaldırdım . Ben başımı kaldırınca elini çekmek zorunda olan çocuk dikkatlice beni izlemeye başladı . Sanki her hareketimi tanımlıyor , hafızasına kazıyor gibiydi .

Bu bakışmadan rahatsız oldum ve kıpırdadım . Yanımdaki çocuk hafif bir tebessümle beni izlemeye devam ediyordu .

Anlamıyorum . Bu çocuk kim ve beni neden izliyor ? En iyisi sormak .

" Sen kimsin ? "

" Ben Miraç ve sende Alse . "

" Evet de saçımı okşuyordun ? "

" Evet de ne var bunda ? "

" Ne demek ne var ? Seni ilk defa görüyorum ve sen benim saçımı okşuyorsun ? "

" Dıştan bakan bir insan anlar bazen , neye ihtiyacın olduğunu . Önemli değil bu arada . " deyip kalkıp sınıftan çıktı .

Ne demişti o  dıştan bakan bir insan anlar bazen , neye ihtiyacın olduğunu . Yani benim saçımın okşanmasına ihtiyacım varmış öyle mi ? Hah ! Komik . Bir de önemli değil dedi ya . Küstah .

Allahım bir tane düzgün biri gelsin . Ben anlamıyorum ki neden hepsi beni buluyor . Sabır yarabbi sabır .

Gün geçtikçe hayatım karışıyordu ve benim yaptığım tek şey anlamamak ve akışına bırakmaktı .

UZAYDAKİ GİZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin