ေန႕လည္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ထိ
chen ေရာက္မလာေသး ဘယ္ေတြသြား
ေနတာလဲမသိဘူး ကြ်န္ေတာ္ေရွ့က ခံုတန္း
ေလးမွာတစ္ေယာက္ထဲထိုင္လိုက္တယ္ baek
တို႕က luhan စာမျပီးေသးတာ ကူးေပးေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲေပါ့
ထမင္းငံု႕စားေနရင္း မ်က္စိေရွ့ကို အရိပ္တရိပ္
လာရပ္သည္kai ; babe တစ္ေယာက္ထဲလား
သူ႔ကိုျပန္ေျဖခ်င္စိတ္မရွိတာေၾကာင့္ တခ်က္ပဲ
ေမာ့ၾကည့္ျပီး ထမင္းကိုဆက္စားေနလိုက္သည္
စားေနရင္း လူေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကိုၾကည့္ျပီး
တိုးတိုးေျပာေနေတာ့ စားလက္စထမင္းေတာင္
နင္သြားတယ္ အ့တာနဲ႕ေရွ့ကေရခြက္ေလး ေမာ့ေသာက္မလို႕လုပ္ေတာ့မွ သိလိုက္တယ္
inn ေလ ဝိုင္းေျပာၾကမွာေပါ့ kim kai ေလ
ကြ်န္ေတာ္စားေနတာကို ေသခ်ာျပံဳးၾကည့္ေန
တာ သူ႕ကိုျပန္ၾကည့္ေနလိုက္ေပမယ့္ ေနာက္
ဆံုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ပဲေရသီးသြားတယ္kyung ; အဟြတ္ အဟြတ္
kai ; ျဖည္းျဖည္းေသာက္ေလ babe ရဲ႕ သီးကုန္ျပီ
ထိုင္ေနရာကေန ကြ်န္ေတာ့္ေဘးကို လွစ္ခနဲေရာက္လာတယ္ ေက်ာကိုလက္နဲ႔ပုတ္
ေပးေနတဲ့သူ႕ကို လက္ကာျပလိုက္ရင္း တစ္သွ်ဴးယူကာ ပါးစပ္သုတ္လိုက္တယ္kyung ; ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး
kai ; ဒါဘယ္သြားမလို႕လဲ
စားျပီးလို႕ ထျပန္ေပမယ့္ လက္ကိုဆြဲျပီးေမးေန
တဲ့ kai ကို ကြ်န္ေတာ္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္kyung ; ငါစားျပီးျပီေလ
kai ; ျပန္ေတာ့မလို႕လား
လက္ကိုျဖဳတ္ခ်ျပီး ေခါင္းညိမ့္ျပကာ ထြက္လာခဲ့
သည္ သူကေတာ့ေနာက္ကေန ဘာေတြေျပာ
ေနမွန္းမသိပဲလိုက္လာတယ္ သူထမင္းမစားဘူး
လား??baek ; kyung soo
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေျပးလာတဲ့ baek တို႔ေရာက္
ေတာ့မွသက္ျပင္းခ်ႏိုင္တယ္ kai ကသူတို႕လာရင္ အလိုလိုထြက္သြားတတ္တယ္kai ; babe ညေနမွ ေတြ႕မယ္ေနာ္
ကြ်န္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပဲ ထြက္သြားတဲ့
kai ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္ သူ႕ရဲ႕
တျဖည္းျဖည္းေဝးသြားတဲ့ ေနာက္ေက်ာပံုစံက
ကြ်န္ေတာ့္ကိုမြမ္းၾကပ္ေစတယ္
YOU ARE READING
My Turn To Cry [Completed]
FanfictionRemember when things were hard I always turned your tears into smile