Sweet Lovin' || 2seung

11

"Liseden yani..." Soonyoung gözlerini devirme isteğini bastırıp derin bir nefes bıraktı. Somurtkan sevgilisi, ki bu Jihoon'un ta kendisi oluyordu, sabahtan beri sırıtıyordu.

"Uzun zaman oldu," Wonwoo masadaki gerginliğe aldırmadan Jihoon'un saçlarını karıştırdı. "Bu renk açmış seni."

Diğer yanda endişe karışımı merakla onları izliyordu Seungkwan. Tahmin ettiği tüm şeylerin dışında gelişen olayların şokunu yaşıyordu.

"Tekrar Seoul'e taşınman çok güzel, artık bu okuldasın değil mi? Neden bana haber vermedin ki? Hem ne zaman geldin sen?"

Şaşkınca Jihoon'a bakan Soonyoung ve Seungkwan Wonwoo kahkaha atmaya başladığında dikkatlerini ona verdiler.

"Merak etme bu okuldayım,"

"Nerede kalacaksın? Yurt buldun mu? İstiyorsan bende kalabilir--"

"Mingyu da geliyor, sonra konuşuruz bu konuyu artık." Tepki vermeyi bırakmış olan Soonyoung soğuk bir ses tonuyla konuştu. O bile adam akıllı Jihoon'un evinde kalamıyorken elin çocuğu birden çıkagelmiş ve merkeze yerleşmişti. Kelimenin tam anlamıyla sinir bozucuydu.

"Merhaba millet!" Mingyu ortamdaki havayı farketmemiş olaca, hala gülümsüyordu. Sonra gözleri yabancı kişiyi buldu.

"Wonwoo ile tanış, benim liseden arkadaşım. Bu okula nakil oldu." Jihoon ondan beklenmeyecek bir şekilde atlayıp açıkladığında Seungkwan gözlerinden ateş saçarak bakıyordu ona.

Arkadaşının Mingyu ile konuşması onu rahatsız ediyordu nedense. Biraz da Soonyoung'un bakışlarından ürkmüştü açıkçası. Yani, onun sağı solu belli olmazdı, bu yüzden korkmakta haklıydı.

Zaten Seungcheol yüzünden canı sıkkındı, neden tüm olumsuzluklar bir bir onu bulmuştu ki?

♢
Bir sürü bölüm birikmiş yaşasın!
Okuduğunuz için teşekkürler :')