Μετα απο 1 ωρα αφου ειχε ερθει το ταξι φτασαμε στο πανεπιστιμιο.
Μ(Μαρινα) :Οχχ ειμαι πολυ κουρασμενη...
Σ(Στεφανη) :Κι εγωωω
Ε(Εγω): :(
Μ: Εμιλη,μην στεναχωριεσε...αφου σε αγαπαει και θα επιστρεψει σε μια βδομαδα.Τι φοβασε?
Ε: Δεν ξερω,αλλα εχω μια αισθηση πως κατι θα γινει και δεν θα τον ξαναδω... :((
Σ: Επιδη βαριεμαι να στα λεω ξανα και ξανα θα στο πω για τελευταία φορά....ΜΗΝ ΛΕΣ ΑΝΩΙΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΗΓΕΝΑΙ ΓΙΑ ΥΠΝΟ...
Ε: Καλα καλα ,με φαγατε, καληνυχτα
Καθως πηγαιναμε στα δωματια μας μια αγνωστη φιγουρα μας κατσκοπευε απο μακρια
Αγνωστος: Μμμ...ωραια κυλαει η υποθεση, για να δουμε πως θα εξεληχθει..
Ειχα ξαπλωσει στο κρεβατι μου μα δεν με επερνε ο υπνος, ετσι αρχησα να σκεφτομαι ολα οσα εγειναν σημερα..μεχρη που δεν αντεξα αλλο απο τις σκεψεις που ειχαν κυριευσει στο κεφαλι μου κι ετσι αποφασησα να παω στο μπαρακι που εχει στο πρωτο οροφο ,μηπος και χαλαρωσω...
Ντηθηκα στα γρηγορα και πηγα στο ασανσερ για να παω στο πρωτο οροφο. Πρωτη φορα παω σε αυτο το μπαρ και είχα την περιέργεια για να μαθω πως ειναι... Στο ασανσερ ακουγοταν μια χαλαρη μουσικη και περιμενα τον χαρακτηριστικο ηχο του κουδουνιου για τον προορισμο μου,κι όμως δεν αργησε να ακουστει. Μολεις ανοιξαν οι πορτες μπροστα μου υπηρχαν αδια τραπεζακια ..μα φυσικα ,ποιος να ηταν τετοια ωρα εδω? Μονο καποιος τρελος οπως εγω που εχει ψυχωλογικα και θελει να σκοτοσει τον πονο του με το ποτό.Υπήρχαν λιγα φωτα που αναβωσβηναν και στο μπαρ υπηρχαν αδιες θεσεις εκτος απο μια,εκει καθοραν ο Μιχάλης.. οχχ τι το ηθελα και ειπα αυτο με τα ψυχολογικά? Χωρείς να του δώσω παιρετέρο προσοχή προχώρησα προς το μπαρ και καθησα λιγες θεσεις παρακατω απο την θεσει του Μιχάλη, δεν εχω καμια ορεξη για να αρχισει παλη με τις ερωτησεις του. Καθησα στην θεση μου και παραγκηλα στον μπαρμαν να μου φερει μια βοτκα πορτοκάλι.
Λίγα λεπτά αργότερα ένιωσα καποιον να με πλησιάζει και να κάθετε δίπλα μου
Μιχ: Πως απο δω?
Ε: Δεν με επερνε ο υπνος
Μιχ: Κοιταξε συμπτωση, ουτε σε μενα ..κι ειπα να ερθω να πιο κανενα ποτο
Ε: Κι εγώ το ίδιο
Μιχ: Εχεις κατι? Φενεσαι καπως
Ε: Είναι από την κούραση γι' αυτό
Μιχ: Σε συναυλία δεν ήσουνα? Πώς και έχεις κουραστεί?
Ε: Ηταν δυσκολη η βραδιά.. τα κοριτσια ηθελαν και αυτογραφα και γιαυτο επρεπε να περιμένουμε για αρκετη ωρα..
Μιχ: Ααα καταλαβα..παντος αν δεν ηθελες να πας θα μπορουσες να έμενες εδώ. Έτσι κι αλλιώς δεν ειχα και τιποτα να κανω, θα σου έκανα παρέα
Ε: Εεμ δεν πειράζει, να μην σε βάζω σε κόπο.
Μιχ: Καλα αφού το λες. Πάντος να σε ρωτησω κατι άσχετο?
Ε: Ναι αμε
Μιχ: Εεμ ,μειπως θα ηθελες να βγούμε αύριο για καφέ? Για να γνωριστούμε καλύτερα το λέω
Ε: Εμμ δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Επειδή αύριο θα βγαίναμε με τα κορίτσια.
Μιχ: Α δεν πειράζει
Ε: Ίσως κάποια άλλη στιγμή
Μιχ: Ναι φυσικά.Μετά από αρκετή ώρα αφού είχε φύγει ο Μιχάλης ,άρχισα να τριγυρνώ στους διαδρόμους του Πανεπιστημίου. Τι άλλο να έκανα? Αφού δεν μπορούσα να κοιμηθώ με τίποτα. Κάτι μου λέει πως μόνο εγώ θα τριγυρνούσα μέσα στο Πανεπιστήμιο 3 η ώρα τα ξημερώματα.
Συν: Ναι ,ναι έτσι έλεγες και πριν και βρήκες τον Μιχάλη στο bar τέτοια ώρα.
Όντος έχει κι ένα δίκιο η συνείδηση μου, μα εγώ εννοούσα για κάποιο φυσιολογικό άτομο.
Συν: Δηλαδή υπονοείς ότι δεν είσαι φυσιολογική, διότι κι εσύ τριγυρνούσες ..χαχαχαχ
ΧΑΧΑΧΑ αστείο ,θα το παραβλέψω αυτό και θα συνεχίσω. Ναι λοιπόν περπατάω μόνη μου στους διαδρόμους μέχρι που έφτασα στην ταράτσα. Μπορεί να είναι ένα ασυνήθιστο μέρος όπου θα πήγαινε κάποιος μα εμένα με χαλαρώνει αυτό το μέρος. Στην Ελλάδα πάντα όταν ήμουν κουρασμένη ή απλά ήθελα να σκεφτώ πήγαινα στην ταράτσα του σπιτιού μου με καθόμουνα με τις ώρες να κοιτώ τα άστρα. Πραγματικά αυτό με χαλάρωνε. Σκεφτόμουν πιο καθαρά όταν το έκανα αυτό. Έτσι έκανα και τώρα, κάθισα στο κρύο έδαφος και κοιτούσα τα αστέρια καθώς είχα τα πόδια μου μαζεμένα κοντά στο σώμα μου. Κρύωνα λιγάκι μα αυτό δεν με σταματούσε να παρατηρώ τον ουρανό και τα φώτα της πόλης.
Άγνωστος: Ανακάλυψες βλέπω την κρυψώνα μου.
Πφφφ τελικά το μάτιασα αυτό με το "φυσιολογικός" ..
Ε: Εεμ γειά, δεν σε πρόσεξα.Άγνωστος: Σε τρόμαξα ε? Συγνώμη, συνήθως δεν έρχεται κανείς εδώ γι' αυτό έρχομαι εδώ για να ηρεμίσω.
Ε: Κι εγώ το ίδιο, έψαχνα κάποιο μέρος για να χαλαρώσω και κατά τείχη ήρθα εδώ.
Άγνωστος: Καλά έκανες. Να φανταστείς τώρα υπάρχει ησυχία στο Πανεπιστήμιο, θα δις τι χάος θα γίνεται όταν αρχίσουν τα μαθήματα. Σχεδόν κάθε Παρασκευή κάνουν πάρτι στο υπόγειο κι ως συνήθως οι σκάλες του υπογείου είναι καλυμμένος με ποτά κι αν τύχει μία στις πέντε θα έχει και εμετούς.
Ε: Έχουμε υπόγειο?
Άγνωστος: Α καλά κατάλαβα. Πρωτοετής είσαι εε..
Ε: Ναι πρωτοετής, κι εσύ να φανταστώ δευτεροετής ή τριτοετής.
Άγνωστος: Δευτεροετής, καλά θα περάσεις πάντως εδώ. Φτάνει να προσέχεις τα βαποράκια. Παρεμπιπτόντως Shawn.
Μου έδειξε το χέρι του για χειραψία. Μου πίρε λίγη ώρα μέχρι να καταλαβω τι ακριβώς είπε και μετά του έδωσα κι εγώ το δικό μου
Ε: Emily χάρηκα.
YOU ARE READING
True Love|R5
Fanfiction3 κολλητες ετημαζονται για ενα ταξιδη στην Αμερικη για τις σπουδες τους. Θα ειναι ευχαριστα τα ατομα που θα συναντισουν η μοιπος οχι;Αραγε θα βρουν την αληθεινη τους αγαπη ή θα πληγωθουν;