Ik trek de kleren aan die ik had klaargelegd en stap de badkamer dan uit. Harry komt zijn kamer uitgelopen waarna hij de badkamer instapt, even later hoor ik de douche weer aangaan.
Ik loop zijn kamer rond en kijk naar zijn spullen tot ik een soort boek vind met het woord 'Dagboek' in sierlijke letters erop.
De nieuwsgierigheid neemt me over, ik pak zijn dagboek en sla hem open. Ik hoor de douche toch dat de douche nog steeds aan is. Het dagboek begint bij de eerstendag dat hij op deze school kwam.
2 september 2012
Kut, kut, kut. De docenten zijn kut, de leerlingen zijn kut, de vakken zijn kut, de school is kut, mijn leven is kut.
En dan ook nog Louis, hij is zo perfect, zijn zeeblauwe ogen waar je in kan verdrinken, zijn zacht bruine haar, zijn lieve glimlach, ik ben niet gay, hij maakt me tot iets wat ik niet ben en daar zal hij voor boeten.. ik-
"Wat ben je aan het doen?" ik kijk om en zie Harry met een handdoek om zijn middel tegen de deurpost aanleunen. Ik voel mijn hart in mijn borstkas kloppen. Ik laat het dagboek uit mijn handen vallen en kijk hem geschrokken aan.
"Ik-" hij komt op me af lopen en drukt me tegen de muur aan.
"Waarom?" gromt hij.
"Ik- jij- het-" ik kom niet uit mijn woorden terwijl ik bang tegen zijn kwade gezicht aankijk.
"Na alles wat ik heb gedaan?! Ik heb je geholpen Louis? Dringt het wel helemaal tot je door? Één van de dingen die ik voor je gedaan heb was je hier laten overnachten zodat je niet bij je vader hoefde te zijn, maar oh nee even dankbaar zijn komt er niet van in.. in plaats daarvan lees je gewoon mijn fucking dagboek?! Er stond toch echt duidelijk dagboek op hoor?!" hij pakt me bij mijn kraag vast en slaat me opnieuw tegen de muur terwijl zijn stem met de seconde harder wordt.
Ik kreun van de pijn. "Trouwens, hij heeft gelijk ook.. als ik hem was zou ik je ook hele dagen in elkaar slaan, niet dat ik dat nog niet doe.. zo'n waardeloos kind als jou vraagt er gewoon om. Je bent niks Louis, helemaal niks" ik voel de tranen weer in mijn ogen branden.
Hij slaat me nog een keer vol met zijn vuist in mijn gezicht en laat mijn kraag daarna los waarna ik op de grond val.
Ik grijp naar mijn wang en begin zacht te huilen. Harry schud zijn hoofd terwijl hij de kamer uitloopt.
Waarom zou je je dagboek midden in de kamer laten liggen? Dan vraag je er toch bijna om dat iemand hem gaat lezen? Misschien was het wel de bedoeling? Misschien wilde hij me testen?
Ik leg mijn hoofd tegen de muur achter me en slik de brok in mijn keel door, ik mag niet nog meer huilen, ik lijk al zo zwak, hoe zwakker ik eruitzie hoe makkelijker slachtoffer ik voor hem ben.
Hij geeft niet om me, mijn vader inderdaad ook niet, hij heeft gelijk; niemand geeft om me.
Nu pas realiseer ik het me, was hij verliefd op me, is hij verliefd op me? Ik frons, dat kan niet.. toch? De populairste jongen van de school die verliefd is op de nerd van de school?
