Hij slaat zijn armen om me heen terwijl het water over ons heen stroomt.
"Ik houd zo fucking veel van je, Lou." ik glimlach en verberg mijn gezicht in zijn borst.
"Ik houd ook van jou Hazzy." hij grinnikt waardoor ik zijn borst onder me voel vibreren.
De kraan wordt uitgezet, hij pakt een handdoek en gooit er een naar mij.
-
"Sorry voor wat ik je aangedaan heb, ik weet niet wat me bezielde." zucht Harry terwijl ik me op zijn schoot verplaats.
"Het is goed, Harry." hij haalt zijn hand door mijn haar.
"Nee, het is niet 'goed'. Ik was gewoon zo boos op je, ik dacht dat je me homo maakte maar eigenlijk ben ik dat altijd al geweest." ik glimlach.
"Het is goed, Haz, echt." zijn kuiltjes worden zichtbaar.
"Waar heb ik je aan verdient?" ik haal mijn schouders op.
-
Ik hoor de wekker afgaan. "Wakker worden Lou." fluistert Harry als ik langzaam mijn ogen open.
"Nog vijf minuten."
"Nee, je-" Harry wordt onderbroken door een harde knal beneden.
Hij fronst en geeft me een kus op mijn hoofd. "Blijf hier."
Ik knik. "Wees voorzichtig." Harry geeft me nog een laatste blik en loopt de kamer uit.
"Waar is mijn zoon?" hoor ik iemand schreeuwen. Niet weer..
Ik ga onder het bed liggen voor de zekerheid en concentreer me op mijn ademhaling.
"Louis is hier niet, meneer." ik hoor opnieuw een knal waardoor ik verschiet.
"Waar is hij dan? Je gaat het me vertellen of.." ik pak mijn mobiel erbij en bel 112.
"112, waar bent u?"
"Ik- ik weet het niet."
"Dat is geen probleem, wat is uw noodgeval?" ik hoor de vrouw typen.
"Geweld, mijn vader, hij slaat mijn vriend in elkaar als er niks gebeurd, kom alsjeblieft! Hij gaat door het lint!" ik huil zacht.
"Oké, politie is onderweg, waar bent u nu?" ik snik.
"Ik ben me b-boven aan het verstoppen."
"Oké, blijf daar en hang niet op tot de politie gearriveerd is." ik volg haar instructies op en hang op als de politie kort daarna naar binnen stormt.
Ik ren naar beneden en zie een puinhoop in de woonkamer, de twee mannen zijn ook gewond.
Ik ren Harry's armen in. Hij glimlacht en wrijft over mijn hoofd. "Dankjewel, voor het bellen." ik knik.
"Dankjewel voor het tegenhouden van mijn vader." fluister ik als ik naar de man kijk die ondertussen af wordt gevoerd.
"Die man is niet goed." zucht hij terwijl zijn handen zich weer tot vuisten ballen. Ik pak ze vast en haal ze langzaam uit elkaar.
"Het is oké, ik ben oké." ik haal mijn vingers over zijn opengebarsten knokkels.
Ik kijk op naar al de rommel als mijn mobiel afgaat.
"Hallo?" Harry fronst en slaat een arm om me heen.
"Louis?" ik haal mijn wenkbrauwen op.
"Louis, wie is het?" ik houd mijn hand op naar Harry die het gesprek volgt.
"Geen idee." zucht ik als hij zijn warme hand op mijn buik legt.
"Ben je het?" zegt het meisje aan de andere kant van de lijn verbaasd. Ik blijf even stil totdat er iets klikt.
"Lottie?!"
