Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik heb het verpest.
Ik stap uit bad en droog me af waarna ik een handdoek om mijn middel heen sla.
Ik loop zijn kamer in en zoek kleren als ik de vloer hoor kraken. Ik kijk achterom en zie Harry tegen de deurpost aan staan. Hij kijkt me fronsend aan.
"Weet je," begint hij waarna hij zijn lippen likt. "laten we het vergeten."
"Maar..." ik klem mijn handdoek stevig in mijn handen. "heb je me gebruikt?"
Hij zucht. "Ik weet het niet."
Ik slik de brok in mijn keel weg. "Ik wil naar huis."
"Louis.."
"Nee, ik wil naar huis. Breng me verdomme naar huis!!!" snik ik.
"Ik ben geen s-slet Harry."
"Hoe dan ook, je gaat niet terug naar huis."
"Je kidnapt me gewoon, je houdt me hier tegen mijn zin, ik kan je hier voor aangeven wist je dat?" hij lacht.
"Dat zal ook wel weer meevallen, kom naar beneden, je moet eten."
"Heb je nog kleren?" hij knikt.
"Kom eerst maar naar beneden, ik wil dat je eet." ik kijk naar zijn borst maar mijn ogen dwalen af naar beneden waar ik een bobbel door zijn handdoek heen zie. Ohja, hij is niet gekomen. Misschien kan ik hem helpen..
"Nee, ik wil liever kleren aan." hij bijt op zijn lip.
"Ik was je eigen kleren wel even uit, loop maar alvast naar beneden." ik doe wat hij zegt en loop naar beneden waar ik aan de tafel ga zitten.
Even later komt Harry de woonkamer binnen. "Ze zitten in de was." hij loopt door naar de keuken en komt tien minuten later terug met twee kommen soep. Hij zet ze op de tafel en gaat tegenover me zitten.
We beginnen te eten en na een tijdje laat ik onopvallend mijn lepel vallen. "Sorry." glimlach ik zenuwachtig waarna ik onder de tafel kruip. Ik zie hem doordat hij met zijn benen wijd zit. Ik reik voorzichtig naar hem uit, zijn been verschiet. "Fuck, Louis." zucht hij.
"Maar, we zouden het vergeten, wist je nog? Ik verhelp het zelf wel, ga maar eten." ik pak mijn lepel op en ga weer zitten.
"Sorry." fluister ik waarna ik aan mijn soep begin.
Ik eet het op waarna ik van tafel ga. "Mag ik een sweater van je? Ik voel me niet op mijn gemak." hij knikt.
"Ja," hij kijkt me onderzoekend aan. Ik ontwijk zijn blik waarna ik naar boven loop. Hij pakt een sweater, een boxer en een broek uit zijn kast en geeft ze aan me.
"Wil je even uit de kamer?"
"Ja, uhm, ja natuurlijk." hij schud zijn hoofd en sluit de deur achter zich.
Ik laat mijn handdoek vallen en trek de boxer aan waarna de sweater en broek volgen.
Ik loop naar buiten. "Dankjewel.. v-voor de kleren." hij knikt.
"Ik wil nog steeds naar huis..."
"Louis, nee. We hebben dit al besproken." ik staar naar de grond.
"Ik mis papa." eerlijk gezegd wil ik hier gewoon niet meer zijn. Ze slaan me toch allebei in elkaar, mijn vader speelt tenminste niet met mijn gevoelens.
