Ik sta langzaam op met behulp van de muur en strompel naar de badkamer, mijn wang doet te veel pijn.
Ik kijk in de spiegel waarna ik een snee in mijn wang zie, natuurlijk.. zijn ringen.
Ik raak hem voorzichtig aan waarna hij begint te bloeden. Ik scheld binnensmonds en zoek voor een first aid kit. Ik zie hem al snel in de hoek van de badkamer liggen en pak er een pleister uit waarna ik hem op mijn wang plak.
Ik trek mijn schoenen aan, doe mijn haar goed en loop de trap af. Ik trek de deur open als ik een hand op mijn schouder voel.
"Waar dacht jij naartoe te gaan?" ik slik.
"H-huis?" ik kijk om en zie Harry hoofdschuddend voor me staan.
"Had ik gezegd dat je mocht gaan? Je blijft verdomme!" ik frons en sla mijn armen over elkaar.
"Zodat je me nog meer in elkaar kan slaan zeker? Ik ben er klaar mee Harry.. ik- ik wil het niet meer" mijn stem word langzaam zachter terwijl er alweer tranen over mijn wangen lopen.
Hij doet de deur dicht. De tussendeur naar de woonkamer gaat open waarna zijn moeder tevoorschijn komt. "Gaat alles wel goed hier?" we knikken. Ze fronst en kijkt me nog even aan, ik zet snel een nep-glimlach op waarna ze even later weer terug de woonkamer in loopt.
Harry drukt me opnieuw tegen de muur. "Dat boeit me helemaal niks, mijn huis, mijn regels" sist hij.
"D-daarom wil ik ook n-naar huis" hij schud zijn hoofd en haalt zijn hand door zijn haar.
Hij geeft me een harde stomp in mijn maag, ik begin moeilijk adem te halen en hoest bloed op.
Hij grijnst alleen maar terwijl hij doorgaat met slaan en schoppen.
Hij laat me even later alleen achter in de gang, ik probeer weg te komen maar ik kom niet in beweging. Ik zucht en leg mijn hoofd tegen de voordeur aan.
Iemand moet me helpen.. die ouders ken ik helemaal niet en als ik ze alles vertel word Harry misschien nog bozer op me. Ik besluit Harry te roepen, na een tijdje hoor ik iemand de trap aflopen. Ik sluit mijn ogen en focus me op mijn ademhaling.
Als ik opnieuw mijn ogen open doe zie ik Harry voor me staan. "Help me.." ik hoest nog een keer.
"Alsjeblieft" fluister ik. Ik val bijna weg dus ik probeer mijn ogen open te doen, ik kan niet weer bewusteloos raken.
Hij tilt me op en legt me op zijn bed. Hij zet me op zijn schoot en slaat zijn armen om me heen. "Sorry Lou" hij kust me op mijn kruin.
Ik leg mijn hoofd voorzichtig op zijn borst. "Het doet zo'n pijn, ik wil het niet meer Harry" zeg ik zacht terwijl ik naar zijn rustgevende hartslag luister.
"Ga maar slapen, ik ben hier" fluistert hij. Dat is juist een reden om niet in slaap te vallen..
Na een tijdje lukt het me niet meer om mijn ogen open te houden en val ik in slaap.
