Ik word wakker en kijk naast me waar ik niemand zie liggen. Ik frons, waar is Harry?
Ik doorzoek alle kamers maar hij is nergens te bekennen, ook zijn ouders zijn weg.
Is hij vertrokken zonder afscheid te nemen? Ik pak mijn mobiel en bel hem maar niemand neemt op.
Ik raak in paniek, ik kleed me aan en ren naar buiten. "Harry, Harry, Harry." fluister ik terwijl ik de stad rondren.
Ik geef het op en ga hijgend tegen de muur aanzitten. Ik gooi mijn mobiel gefrustreerd neer. "Louis?" ik kijk op, maar Zayn staat er.
"Weet je waar H-Harry is?" vraag ik zacht.
Hij fronst. "Hij kwam vandaag naar me toe ja, hij heeft alles uitgelegd, hij bleef maar doorgaan over je." ik vergroot mijn ogen.
"Weet je waar hij nu is?"
"Ik mag het eigenlijk niet vertellen.., maar jullie zijn allebei zo radeloos." hij haalt diep adem.
"Hij wilde bij mij komen wonen." ik glimlach.
"Mag ik mee? Alsjeblieft?" hij knikt. We lopen naar zijn huis.
"Ik wil je niet bang maken maar hij heeft wel wat gedronken." ik knik en storm gelijk naar binnen zodra hij de deur opengemaakt heeft.
Ik val hem in de armen. "Lou?" mompelt hij.
"Je hoort hier niet te zijn, wat- wat doe je hier?"
"Je ging weg zonder afscheid te nemen." fluister ik.
"Je moet bij me blijven Harry, het moet." hij haalt zijn hand voorzichtig door mijn haren.
"Ik had me net klaargemaakt om je te verlaten en dan kom je zomaar opdagen, fuck." sist hij.
Ik neem een stap naar achter. "Louis, ik houd zo fucking veel van je, en daarom moet je ook wegblijven van me." hij drukt zijn lippen op de mijne.
Zayn kijkt tot mijn verbazing met een serieuze blik naar ons. Harry legt me op de bank neer. "Rust maar even, ik moet nog wat bespreken." zucht hij.
Hij neemt Zayn mee naar de gang en slaat de deur achter zich dicht. "Klootzak! Waarom heb je het hem verteld?" sist hij.
"Hij zat huilend tegen een fucking muurtje aan, hoe kon ik dat niet doen. Ik wil alleen maar mijn vriend helpen! Jezus!"
"Je had me juist geholpen door niks te zeggen, ik kan godverdomme niemand meer vertrouwen, ik ga nu naar iemand anders, jij legt hem maar uit waarom ik opnieuw weg ben."
"Ik vertel hem helemaal niks. Het is jouw vriendje, of naja, als je zo doorgaat kun je het wel vergeten met hem." ze zijn zo hard aan het schreeuwen dat heel hun gesprek hoorbaar is.
"Ik ben niet goed voor hem, dat weet je zelf ook Zayn, wat als ik hem weer pijn doe?"
"Hij blijft toch wel van je houden."
"Ja precies, dat is het probleem ook. Hij blijft toch van me houden dus ik kan hem kapot maken zonder dat hij van me wegloopt."
"Ik heb bier nodig." mompelt hij waarna hij naar de keuken toeloop. Hij geeft een blik naar me waarna hij de keuken inloopt.
