"Godver, het is genoeg, je blijft de komende dagen thuis." hij legt me in zijn armen als ik mijn ogen dicht laat vallen.
"Harry," ik hoor iemand aan komen rennen.
"Wat is er met hem?" ik voel Harry stoppen en open langzaam mijn ogen om daar de blonde jongen te zien.
"Hij is een beetje suf, maak je geen zorgen." Niall fronst maar laat het uiteindelijk gaan ma mijn gezicht bestudeert te hebben.
Ik laat mijn hoofd weer op Harry's arm rusten en sluit mijn ogen.
"Louis, Louis je moet nog even wakker worden." hij spant zijn spieren aan en zet me op mijn voeten neer.
"Kan je op mijn bagagedrager zitten?" ik knik zacht en ga met één been aan elke kant zitten en klem daarna mijn armen om zijn middel.
"Goed vasthouden, en geef het aan als je denkt dat je weg gaat vallen." ik geef kort antwoord en nestel mijn hoofd in zijn rug.
Hij voelt onderweg nog regelmatig of ik er nog op zit.
Thuis ga ik op de bank liggen als Harry even later terugkomt met mijn deken en kussen.
Ik glimlach dankbaar. Ik wrijf over mijn hoofd. "Wat is er baby?" hij pakt mijn hand vast en voelt aan mijn voorhoofd.
"Jezus, je bent echt ziek." ik zucht verdwaasd.
"M-Mama!" roep ik. Harry legt een pijnstiller op de tafel naast me en wrijft over mijn arm.
"Mama is niet thuis, Lou." hij zet me rechtop en helpt me met de paracetamol innemen.
"Maar ik b-ben ziek, i-ik wil mama." de jongen naast me zucht.
Ik grijp naar hem. "Louis, fuck." hij houdt mijn hand vast.
"Is niet mogelijk Lou." ik begin te huilen.
"Shh." hij wrijft zijn duim langzaam over mijn hand.
"Ik denk dat we even naar de dokter moeten." ik schud mijn hoofd.
"Nee!" Harry zucht en blijft naast me zitten tot ik in slaap val.
Als mijn temperatuur later die middag verlaagd is ga ik langzaam rechtop zitten.
"Sorry." mompel ik.
"Voor wat?" ik haal mijn schouders op.
"Alles." Harry fronst even.
"Als iemand zich hier moet verontschuldigen ben ik het wel, dus maak je geen zorgen." zucht hij.
Hij haalt een hand door zijn haar en fronst. "Ik wil niks opdringen, maar je moet eten." vertelt hij me voorzichtig.
"Ja, ik weet het." hij staat op en loopt richting de keuken.
"Wat wil je?"
-
"Ik ga morgen wel naar school, Harry." mompel ik terwijl ik naar mijn handen kijk.
"Nee." zegt hij onmiddellijk terwijl hij zijn kaak aanspant.
"Jawel, ik-"
"Nee, je gaat niet." onderbreekt hij me.
Ik zucht geïrriteerd. "Jawel, ik heb het nodig en-" ik word opnieuw onderbroken als hij gefrustreerd gromt en zijn lippen tegen die van mij aandrukt.
Ik ga er voorzichtig in mee, hij bijt op mijn lip en laat het los als ik mijn mond langzaam open.
"Fuck, waarom moet je me altijd zo gefrustreerd maken." sist hij terwijl zijn hand zich een weg onder mijn shirt vindt.
Hij plaatst het op mijn rug terwijl hij zijn andere hand op de achterkant van mijn nek legt en me nog dichterbij brengt.
Hij grijpt me vast bij mijn broek.
"Uit."
