That Infamous Girl

32

I wasn't in the mood to have fun when these idiots decided to appear. Wala akong balak mag-exercise ngayon. Wrong timing. Tsk. 

Mabilis kong pinaharurot ang sasakyan palayo sa daan na dapat tatahakin ko upang makalayo sa kanila. Nang tumingin ako sa side mirror ay nakita ko paring nakasunod sila, gaya ng inaasahan ko. I pushed down the black button sa gilid ko.

Kumalat sa kalsada ang madulas na likidong mula sa likod ng sasakyan ko. Nakita ko kung paanong nawalan ng control ang dalawang itim na sasakyang sumusunod sa akin ng mapadaan ang gulong nito dito.

It won't take long enough though, before fire eats the entire car including those bastards. That liquid heats up once it gets contact with rubber. Just a little more friction and soon you'd see a burning car with human inside.

I saw the two car's wheels burning. Idiots. You don't know who were messing with. The fire went up quickly burning those bastards alive as it crashed on each other. I gave out a triumphant smirk and made my way back to school.

I don't really care about who are they or what they want from me. Kung sila man ang humahabol sa akin, then go. I just realized na walang patutunguhan kung patuloy akong magtatago at tatakbo. I already choose this. Kulang nalang siguro maglagay ako ng placard sa noo ko nagsasabing. "Death is my other half."

Bakit nga ba pumasok sa kukote ko dating magtago, kung pwede ko namang harapin Ito?

Matapos kong maiparada ang sasakyan ko ay nagtungo na ko sa building ng klase ko. Nothing changed. Some students were still glancing at me but I chose to ignore it.

Naisip ko lang na simula ng pumasok ako sa school na 'to wala na kong ibang ginawa kung hindi umabsent o mag-cutting classes. Some of those absences' were not intentional though.

Maglalakad na sana ulit ako ng mapadaan ako sa locker room. Napalingon ako ng may marinig akong kalampag. Yung ingay ng pagtama ng isang matigas na bagay sa locker. May narinig din akong boses ng mga nagtatawanang babae.

Due to my curiosity I walked inside. I was surprised when I saw someone against the wall. Nasa gilid ito ng mga locker. Tila ba parang iiyak na ito ano mang oras, habang nakahawak sa kaliwang parte ng tiyan nito at hindi maipinta ang mukha na parang may iniindang sakit.

Nang mapatingin naman ako sa kanan ko ay nakatingin lamang sa kanya ang tatlong babaeng kanina lang ay nagtatawanan. Bullies. Hindi naman ako napansin ng mga ito dahil nakatayo lamang ako sa may gilid ng pinto at nakatalikod sila sa akin.

That girl met my eyesight. I saw relief on it but it faded when she saw me that I was about leave.

I turned around but I wasn't leaving. I was just looking outside, checking if someone would come here. The hallways were empty, luckily.

Lumapit ako sa babaeng nasa sulok at parang kurtinang hinawi ang tatlong babae sa dadaanan ko.

"Ouch!/Aray!/Shit!" Halos sabay sabay nilang sigaw.