Chapter 1
7:00 AM. Kringgg! Kringgg! Kringgg! (cellphone ringing)
"Hmmm. Hello?" naghihikab na sabi ni Yassi.
"Hey, girl! you just woke up? Andito na ko sa school." tumingin sa orasan si Yassi.
"My God! I'm so late!" dali daling pumunta si Yassi sa banyo at nag ayos ng sarili. Napuyat siya kagabi sa pagrereview para sa major exam nila sa Human Resource Management. She's currently a senior student taking up BSHRM.
Tumatakbong lumabas ng kwarto si Yassi at pumunta sa kusina para hanapin ang Mommy niya. "Mommy! late na ko! 8:00AM ang exam ko. Bye!
"Aren't you going to eat breakfast first, hija?"
"No, My, sa shool na po ako kakaen. Late na po ako e. "Kiss!" Humalik siya sa Mommy niya.
"Okay, take care baby! " sabi ng mommy niya. "I already called up the guard to get you a taxi."
"Yes, my, thank you." Sabay takbo palabas ng gate at inabangan yung taxi. They are living in a posh village in Makati.
"Leche talaga oh! Ang tagal naman nung taxi. I'm so dead!" sabay tingin sa relo niya. 15 minutes before 8:00AM. Wala pa naman siya service ngayon. Gamit kasi ng kuya niya yung family van nila na ginagamit niya papunta kahit saan na ipinagdadrive naman siya ng family driver nila. Ipinapaayos pa kasi ng kuya niya yung kotse nito.
Dalawa lang sila magkapatid. Ang kuya niya ang namamahala sa business nila ngayon after mamatay ang Daddy nila. They own the Mondragon hotel and group of companies. Kahit naman ang pamilya nila ay nasa elite circle ay simple pa din ang pamumuhay nila. Ipinalaki kasi sila ng mga magulang nila na marunong magpahalaga sa kung ano ang meron sila.
She called one of her bestfriends/ sister-in-crime, Lindie, and told her that she's waiting for a taxi at the moment. While having a conversation with her bestfriend, she moved in front of the window of a car which was parked in the sidewalk and look at the reflection of her face in the glass. She applied her lipstick because she forgot to put some in their house and she make some poises after.
"Ay! Kabayo!" namumulang sambit ni Yassi nang biglang bumukas ang bintana ng kotse at tumambad ang nakangiting mukha ng isang gwapong nilalang.
"You look funny! HAHAHA." the guy inside told her while intently looking at her.
She felt embarrased. She started to walk away from the gazing eyes of the guy that she must say have the most beautiful pair of brown eyes that she have ever seen all her life. Gosh! nakakahiya! ang gwapo pa mandin! Ang ganda ng mata, tangos ng ilong, ganda pa ng lips. Grrr. NAKAKAHIYA TALAGA!
"Hey! Miss! Miss! Wait!" nakinig niyang sabi nung lalaki. Mas binilisan pa niya ang lakad at pinara ang paparating na taxi at dali daling sumakay.
(SKYE POV)
Nandito siya sa isang posh village sa Makati. Sinamahan niya muna ang Mommy niya sa pagkuha ng kung ano man sa kaibigan nito bago siya pumasok sa school. Hindi na siya sumama sa loob at nagpaiwan na lang sa kotse.
10 minutes later. He saw this girl looking at his car's window. Akala niya kung ano ang sinisilip. Tinted pa naman kotse niya. Maglalagay lang pala ng lipstick. Natatawa siya dahil nag pose pa ito at ngumiti. Napatitig siya sa mga labi nito. She got a nice smile. Bigla na lang niya naisip "Ano kayang lasa ng mga labing yun?" Shit! he's out of his mind. Tsk. Sa tingin niya ay hindi ito ang tipo ng babae na papayag sa fling lang. Tumitig uit siya dito. Parang ang sarap laging tumingin na lang sa mukha nito at sa mga ngiti. She's simple yet she has character.
Nakangiting binuksan niya yung bintana. Narinig pa niyang nagsalita ito, "Ay, Kabayo!"
Natawa siya at sinabing "you looked funny". he didn't meant it in a bad way. Natutuwa lang siya dito.
Nakita niyang namula ito. Cute, he thought. Nag umpisa na itong maglakad palayo. Tinawag niya ito pero dirediretso lang sa paglalakad at sumakay sa taxi.
Pagkalipas ng ilang minuto ay dumating na rin naman ang Mommy niya. Umalis na sila pero he recognized her uniform. St. Veronica University. He smirked.
YOU ARE READING
Hopeless Romantic in Love :)
Fiksi RemajaIsa ka rin ba sa mga taong naniniwala na kung kayo ay kayo talaga? That there's someone out there that would love you for who you are and would accept all of you? That when you fall in love, you know in yourself that you'll love that person forever...