One-

1.3K 17 0
                                    

One

“Please... Aidan!!! Huwag mo kong iwan...” sabi ko sa kanya habang hawak ko iyong laylayan ng polo niya. Nandito kami ngayon sa airport ayokong pakawalan si Aidan dahil alam kong ganun din ito.

He’s about to go to korea for good but I don’t want to... alam kong mahal niya ako...

My tears was slowly falling... I may be still young but I know I love him so much, I don’t want him to let go... ayoko...

Ayaw ko...

He didn’t even take a glance of me ... I was still seeing his back because nakatalikod siya sa akin. I want him to turn... but... hindi niya ginawa...

“I want to keep on holding into our relationship, but I can’t... Let’s end this...” sabi niya without looking into me. Hinawakan niya yung kamay kong nakahawak sa lalaylayan ng polo niya and then inalis na niya, tapos diretso na siyang naglakad palayo.

T^T

MY world just broke Down...

Tuluyan na akong naiyak. Humahagulhol na ako ng iyak habang nakatingin sa pigura ng papalayong si Aidan. Why he easily unhold?

“AIDDDDAAANNNN!!!” I shout his name even I look stupid. But still he’s walking away from me. Niyakap ako ng bestfriend kong si Grace.

TT___TT

This not like the movie that if you shout the name of your love, babalikan ka niya then he would just kiss you and say he would stay.

It’s really different...

**

Aidan’s P.O.V

I can’t help my self to cry... alam kong bakla ito tingnan but umiiyak ako, because of it was really painful if you’ll left the one who gives color to your life. I love her but we can’t be together...

Kanina nung pinigilan niya ako, I want to look back and say I will fight for our love, but sumingit na naman sa ala ala ko iyong itsura ni Craige kagabi:

__Flash back__

Umuwi si Craige sa bahay na lasing_ ahm actually sa bahay ng Auntie ko na ako nakatira after nung nalaman kong ex pala ni Zandria si Craige, inalalayan ko siyang makapasok ng bahay but he pushed me, it take 10 seconds before I realized that Craige was crying, nung nilapitan ko siya, galit na tingin ang pinukol niya sakin. Nakaupo na siya sa couch.

“Craige” mahina kong tawag sa kanya.

“why her?” yun ang lumabas sa bibig nito. He was looking at me like he can’t believe that I could do that to him.

“ Nawala ang ako bigla, inahas mo na kaagad siya? How could you... I’ll hate you forever... I hate you...” nakakaspeechless. Tuluyan ng humagulhol ng iyak si Craige, he look’s so miserable. Seeing him crying make’s me unhappy. Lumapit muli ako sa kanya at this time, niyakap ko na siya mabuti nalang hindi na siya nagtangkang itulak ako palayo.

“Dad, please... lumayo ka nalang...” those world make me so much pain. I know kung anong ibig niyang sabihin. He wan’t me to give up Zandria.

Bigla niyang inilayo ang sarili niya sakin then may kinuha siya sa bulsa niya, binigay niya sa akin yun. “Dad, go back to Korea, I already skedule your flight... please Dad.”  Maging ako napaiyak narin. Ikaw kaya maipit sa ganitong sitwasyon. Sino bang pipiliin mo?

Ang babaeng mahal na mahal mo o ang anak mo na mahal na mahal mo at ayaw mong masaktan?

Ang hirap pumili but I should choose from the two...

 

Alam kong masasaktan kaming pareho but handa akong magsacrifice para sa anak ko. Wala naman kasing amang matitiis ang kanyang anak diba?

I’m sorry Zandria, I’m sorry...

Nginitian ko si Craige ng tumingin siya sakin. “okay, huwag ka ng umiyak ha baka malungkot pa ang mommy mo if we continue with this, okey. Sige as what you wish for... Dad will leave soon” inabot ko na ang plane ticket at niyakap kong muli ang anak ko.

___Flash black End__

My Ex-boyfriend's FatherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon